Η ιστορία είναι αληθινή 100%.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε.
Δεν είχα καμία σχέση , ούτε καβάτζα για σεξ εκείνη την εποχή. Τίποτε. Οπότε ξόδευα όσα μπορούσα σε πουτάνες και στριπτιτζάδικα όπως πολλοί άλλοι μπάκουροι σαν εμένα , αλλά παράλληλα προσπαθούσα να βρω γκόμενα.
Δεν είχα παρέες να μου κάνουν κανένα "προξενιό" , που είναι ο συνηθέστερος και πιο αποδεκτός τρόπος στην ελλάδα, τουλάχιστον όχι με κάποια που να ήταν όμορφη ... οι γνωριμίες μου, μπορούσαν να μου συστήσουν μόνο μπάζα και ηλίθιες σπαστικές , που θα ήταν χειρότερες από τη χειρότερη περιθωριακή παρακμή σαν αυτή που ζούσε ο μέγας Μπουκόφσκι .
Δεν καταδεχόμουν λοιπόν προξενιά με μπάζα ή σχεδόν μπάζα.
Ψαχνόμουν λοιπόν είτε προσπαθώντας να γνωριστώ με γκόμενες άσχετες σε διάφορα νυχτερινά μαγαζιά ή οπουδήποτε σλλού , σε δρόμους , εμπορικά , καφετέριες κτλ κτλ κτλ
Παράλληλα , ψαχνόμουν και μέσω ίντερνετ (ποτέ irc & άλλα chat , κυρίως υπηρεσίες γνωριμιών ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΔΩΡΕΑΝ ΑΝΕΥ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ) αλλά και μέσω υπηρεσιών που προσφέρονταν από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας , όπου έκανες τσατ και αντάλλαζες τηλέφωνα , με άλλους χρήστες.
Ομολογώ, ότι και με τους δύο τρόπους , είχα πάρει τηλέφωνα από πάρα πολλές γυναίκες, οι οποίες εμφανισιακώς ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Πάνω από τις μισές , ήταν γκομενάρες από αυτές που χαζεύεις στο δρόμο όταν δεν τις ξέρεις. Οι υπόλοιπες ήταν από καλές ως αρκετά καλές, ενώ μπάζα είναι ζήτημα αν ήταν η μία στις δέκα. Πολά καλά ποσοστά δηλαδή.
Η τακτική μου ήταν να μην δαπανώ χρόνο με ηλίθιες , που ήθελαν ... αλληλογραφία. Δεν έμπαινα στη διαδικασία να γράφω μαλακίες με άγνωστες , επί παντός επιστητού ... η επικοινωνία με email & sms περιοριζόταν σε ανταλλαγή λίγων πληροφοριών για ηλικία , εμφάνιση , διαμονή κτλ αμφοτέρων και μετά σε πρόταση για συνάντηση για ποτέ ή καφέ , ώστε να υπάρξει πραγματική γνωριμία. Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος , που συναντούσα κυρίως όμορφες γυναίκες. Αυτές που τολμούσαν να βγουν με αγνώστους , ήταν κυρίως εμφανίσιμες. Τα μπάζα , μέναν μόνο στην αλληλογραφία, αφού γνώριζαν ότι μόλις τις δει ο άλλος ... θα γινόταν Λούης ...
Μιλάμε λοιπόν ότι η συγκεκριμένη ιστορία, έλαβε χώρα ,αρχές του 2002 αν και δεν είμαι 100% βέβαιος. Ωστόσο , λέω ότι ήταν το 2002 , γιατί θυμάμαι ότι μόλις είχε αρχίσει να κυκλοφορεί ευρώ (αν και υπήρχαν και δραχμές παράλληλα). Κατά 99,999% λοιπόν η βραδιά αυτή , ήταν το 2002. Ήταν σίγουρα Φλεβάρης , στο πρώτο μισό ... και ήταν καθημερινή βράδι ...
Είχα μιλήσει με την τύπισσα. Ηλικιακά ήμασταν κοντά. Στα ... late 20s μας και οι δύο. Εγώ ίσως 1-2 χρόνια μεγαλύτερος.Μου είχε πει για τον εαυτό της , ότι ήταν σχετικά υψηλού αναστήματος ... κάπου 1,70 με 1,75 ... και με καλές αναλογίες ... όχι καμία χοντρέλα δηλαδή ! Είχε μόλις βγει από μία σχέση μου ειχε πει (αυτό ήταν και το μειονέκτημά της , αλλά δεν το είχα αντιληφθεί , τότε τουλάχιστον ). Είχε όμορφη φωνή , λίγο μπάσα για γυναικεία και αρχαιοελληνικό όνομα . Και τα δύο τα έβρισκα πολυ σέξυ (και τώρα ακόμη, δεν έχω αλλάξει γούστα). Δούλευε σε ιδιωτική εταιρεία , με βαρύ ωράριο . Δουλειά σχετική με υψηλή τεχνολογία , όπως λέμε υπολογιστές , ίντερνετ κτλ.
(Γράφω κάποια συγκεκριμένα πράγματα για αυτή , γιατί κάπου στα τρισβαθα της ψυχής μου , θα ήθελα κάποια στιγμή που θα χαζεύει κι αυτή στο ίντερνετ , να διαβάσει τυχαία αυτή την ιστορία , να καταλάβει ότι γράφω για αυτήν και ... δεν ξέρω τι ακριβώς ... δεν ξέρω αν τότε κατάλαβε πόσο με καύλωσε η αύρα της , πιστεύω το κατάλαβε ... αλλά θα ήθελα να έχει μία επιβεβαίωση μετά από 1,5 δεκαετία σχεδόν ... και να προβληματιστεί ή και να μετανιώσει για επιλογές που έκανε ή δεν έκανε τότε ).
Τελείωνε αργά από τη δουλειά . Έτσι είχε πει. Αλλά την επόμενη δεν ξύπναγε νωρίς, οπότε μπορούσε να κάτσει μέχρι αργά.Η συνάντηση ουσιαστικά είχε σχεδόν προγραμματιστεί από την προηγούμενη. Σχεδόν όμως, Δεν ήταν τελείως σίγουρη.
Τη μέρα (νύχτα) που επρόκειτο να γίνει , μου είπε ότι είχε κρυώσει λίγο και ήταν λίγο διστακτική. Ακουγόταν κρυωμένη , ομολογουμένως και η μπάσα (για γυναικεία τονίζω) φωνή, είχε γίνει λίγο πιο μπάσα! Φοβόταν μήπως γίνει χειρότερα ... αλλά πάλι ήθελε να βγει για να με δει (ίσως για να μη δαπανήσει άλλο χρόνο σε επόμενες μέρες, μπορεί να είχε και άλλους να περάσει από συνεντεύξεις).
Κανονίστηκε . Θα περνούσα με το ιχ μου από την περιοχή της . Ν.Ηράκλειο Αττικής. Θα την περίμενα παράλληλα με τις γραμμές , με κατεύθυνση προς την Λεωφόρο Κηφισίας , λίγο μετά το σταθμό. Η περιοχή ήταν αρκετά διαφορετική τότε. Επαναλαμβάνω , μιλάμε για το 2002 . Θα πηγαίναμε με το ιχ μου , στην κηφισιά . Έφτασα στο σημείο του ραντεβού αρκετά νωρίτερα . Έτσι συνήθιζα. Έστειλα sms που περιέγραφα το αυτοκίνητο και τι φορούσα. Θυμάμαι ότι της έγραφα ότι φορούσα ένα δερμάτινο μαύρο σακάκι και από μέσα μπορντώ ποκάμισο. Ντύσιμο με το οποίο αν καθόσουν έξω για πάνω από δέκα λεπτά , θα πάθαινα πνευμονία, γιατί η θερμοκρασία ήταν μονοψήφια εκείνες τις μέρες (νύχτες). Απάντησε με χιούμορ , με δικό της sms. Μου έγραφε ότι φορούσε τζην από τη λαϊκή. Έκανε σαφώς πλάκα, ίσως είχε βρει περίεργη την πολύ πλήρη περιγραφή των δικών μου ρούχων που έκανα στο δικό μου sms. Λογικό , μιας και δεν είχε και φοβερό κόσμο. Τι φοβερό ... κανένα άλλο αυτοκίνητο και κανείς άλλος δεν βρισκόταν στο συγκεκρμένο σημείο ... Επαναλαμβάνω ... θερμοκρασία 4-5 βαθμούς , καθημερινή (μεταξύ δευτερας και τετάρτης , αποκλείεται να ήταν πέμπτη ή παρασκευη , ίσως να ήταν δευτέρα ... και για τετάρτη μάλλον απίθανο) και επίσης ώρα , αρκετά μετά τις 22.00 .
Ήρθε λοιπόν. Στην ώρα της. Συστηθήκαμε και μπήκαμε στο αμάξι. Ήταν όπως είχε περιγράψει. Ψηλή , καλλίγραμμη, σοβαρό ντύσιμο , μακρύ μαλλί , business βάψιμο (καμία σχέση δηλαδή με σαλονικιά ή πατρινιά που πάει για καφέ) , καμία υπερβολή. Ελαφρά κοκκινισμένη μύτη , που θύμισε μύτη κοπέλας που ήταν όντως κρυωμένη. Κάτι για το οποίο έδειχνε ότι αισθανόταν άβολα ή λίγο άσχημα, χωρίς όμως κάτι υπερβολικό από μέρους της . Απέναντί μου , η αντίδρασή της, δεν είχε κάτι άσχημο , όταν με είδε πρώτη φορά. Θυμίζω , επρόκειτο για blind date , οπότε αν δεν της άρεσα , αν τη χάλαγα πολύ , μπορεί να έλεγε ότι ξέχασε να βάλει τροφή στο χρυσόψαρο και να έφευγε . Δεν έδειξε τέτοια διάθεση. Απεναντίας έδειξε να αισθανεται άνετα. Πιθανόν να ήταν απλά ότι απέκτησε κάποια βεβαιότητα ότι δεν υπήρχε (μεγάλη τουλάχιστον) πιθανότητα να είμαι βιαστής ή δολοφόνος ή μαστρωπός!!!!
Φτάσαμε γρήγορα στην κηφισιά , περιοχή πλατείας κεφαλαρίου. Καφετέρια-μπαρ με μεγάλο χώρο (δεν λειτουργεί τώρα).
Τραπέζια άφθονα. Κάτσαμε σε δικό μας τραπέζι , σε καναπέ, δίπλα δίπλα. Αρχίσαμε ποτά και χαλαρή συζήτηση. Αρκετά ποτά , αρχίσαμε να ζεσταινόμαστε. Φυσούσε αραιά και που τη μύτη , ενοχλημένη που έπρεπε να το κάνει αυτό. Της είχα ξακαθαρίσει , ότι εγώ δεν είχα πρόβλημα με αυτο. Μου άρεσε τόσο πολύ η γυναίκα άλλωστε , που γούσταρα να φάω τις μύξες της!!! Ειλικρινά. Σαφώς και θα προτιμούσα να γευθώ άλλα υγρά του σώματός της , με τη γλώσσα μου να κάνει βόλτες στις περιοχές των εσωρούχων της , αλλά για αρχή ναι , θα ήθελα να της γλείψω και τις μύξες και τη μύτη . Θα με κάβλωνε και αυτό. Σε κάποια φαση που φταρνίστηκε πολύ διακριτικά , είχα ανοίξει το στόμα , όσο μπορούσα πιο διακριτικά κι εγώ ... και ήλπιζα να έρθουν σταγόνες από το σάλιο της , στο στόμα μου .... Ίσως να είχαν έλθει κάποιες .... Ο πούτσος μου γινόταν σκληρός πάντως, σαν να είχαν έλθει κάποιες.Πραγματικός σκοπός βέβαια, θα ήταν να έπαιρνα μόνος μου μεγάλες ποσότητες από το σάλιο της , κάνοντας βόλτες τη γλώσσα μου από τα χείλη της , μέχρι τις αμυγδαλές της .... αλλά δεν είχα κανει κάποια κίνηση προς αυτή την κατέυθυνση ...
Η κουβεντα τραβούσε. Μου έλεγε για ταξίδια που είχε κάνει στο εξωτερικό . Είχα κανει κι εγώ κάμποσα και η κουβέντα πάνω στο θέμα , τραβούσε. Χαρακτηριστική φράση της πάνω στο θέμα που θυμάμαι , πόσο απαράδεκτα ήταν τα youth hostals στην ελλάδα και πόσο ντροπιαστικά σχόλια θα αποσπούσε από ξένους φοιτητές που έρχονταν και τα χρησιμοποιούσαν . Ενώ κάποια αντίστοιχα στο εξωτερικό που είχε μείνει, ταξιδεύοντας τα πρώτα φοιτητικά της χρόνια , έλεγε , ότι ήταν αξιοπρεπή . Πάνω σε αυτό δεν είχα γνώση.
Κουβεντιάζοντας περί ανέμων και υδάτων , μεταξύ πολλών άλλων , της είχα πει ότι δεν είχα πάρει ακόμη το πτυχίο μου .... ότι χρωστούσα δήθεν κάποια μαθήματα ακόμη ... Οπότε , κατά συνέπεια δεν ασκούσα ακόμη το συναφές επάγγελμα και κατά δεύτερη συνέπεια δεν ήμουν ο ονειρεμένος γιάπης , αποκατεστημένος , φραγκάτος ... Μάλλον ήμουν ένας ... μποέμ !!!!! Ηλίθια δήλωση , δεν έπρεπε να την είχα κάνει.
Καθήσαμε τουλάχιστον 3 ώρες. Μπορεί και 4-5. Καθόμασταν κοντά. Δεν έπεσε κανένα χαμούρεμα. Ακουμπήματα αδιάφορα. Σαν κολλητάρια παλιά. Τη μύριζα συνεχώς και με κάβλωνε. Είχαμε ζεσταθεί με τα ποτά και με τη ζέστη του μπαρ ...
Κάποια στιγμή έπρεπε να τελειώσει η βραδιά. Θα ήθελα να ελπίζω , βλέποντας την όμορφή παρουσία της, ότι θα την ξαναέβλεπα και τότε πλέον η γνωριμία θα γινόταν ερωτική. Δεν το απέκλεισε. Απεναντίας. Άφησε υποσχέσεις και ελπίδες.
Την έβαλα πάλι στο αμάξι μου. Την πήγα σπίτι της. Δεν είχε πρόβλημα να με οδηγήσει ακριβώς έξω από το σπίτι της. Εκεί την χαιρέτησα. Όπως κάνουν όλοι οι καληνυχτάκηδες. Με υποσχέσεις για επόμενη συνάντηση.
Με ευχάριστες αναμνήσεις , θέλοντας να πιστεύω ότι είχα γευθεί τα σάλια της και τις μύξες της , όπως φταρνιζόταν ή όπως φυσούσε τη μύτη της. Που ήταν αρχαιοελληνική και όμορφη , όπως το μικρό της όνομα ...
υπήρξε επόμενη επικοινωνία ...........
τηλεφωνική όμως .......
μου είπε ότι ήταν προβληματισμένη σχετικά με τον πρώην της .....
και ότι πιθανόν να ξαναγύριζε (στον πρωην βέβαια) ...............
μη θέλοντας με αυτά τα λόγια να δεχθώ ότι δεν θα την έβλεπα ξανά , της πρότεινα να ξαναβγούμε ....
είπε ότι είμαι πολύ ωραίος τύπος ...................
(φαντάζομαι όπως όλοι οι καληνυχτάκηδες)
αλλά μέχρι να "κατασταλάξει" ... (με τον πρώην) ...
"δεν θα ήταν σωστό να ξαναβγεί μαζί μου"
Φυσικά δεν την ξαναπήρα.
Δεν θα μπορούσα κι όλας εδώ που τα λέμε ...
αφού μετά από αυτό το τηλεφώνημα , διέγραψα το νούμερο ...
Όπως σωστά θα μαντέψατε , δεν με ξαναπήρε ούτε αυτή. Ποτέ.