Το χειρότερο ξύλο το έφαγε πάνω στους δύο πρώτους μήνες της σχέσης τους. Ήταν καλοκαίρι, στο σπίτι του. Κάτι της είπε, κάτι του απάντησε, κάτι της ξαναείπε και αυτός... Μαλακίες δηλαδή, σαν όλες τις διαφωνίες που έχουν όλα τα ζευγάρια του κόσμου. Ακόμα και σήμερα, δέκα χρόνια μετά, δεν μπορεί να θυμηθεί την αιτία της διαφωνίας. Την συνέχεια όμως θα την θυμάται για πάντα...
Όχι πως πρόλαβε να δει και πολλά δηλαδή. Θυμάται καθαρά την επόμενη στιγμή το δεξί της πόδι στον αέρα, για αυτό είναι σίγουρος γιατί πρόλαβε να δει την αλυσιδίτσα που φορούσε πάντα εκεί, και αμέσως μετά ένα μεγάλο κίτρινο αστέρι να αστραποβολά και ένα φριχτό πόνο μπροστα στο στόμα του. “Κοίτα να δεις, δεν βλέπεις πουλάκια να τιτιβίζουν ή αστεράκια να γυρίζουν γύρω σου όπως στα κινούμενα σχέδια, αλλά ένα μεγάλο κίτρινο αστέρι” μπόρεσε να σκεφτεί. Ταυτόχρονα ένιωσε ένα ακόμα χειρότερο πόνο στο αριστερό του μάγουλο, χωρίς όμως να είναι σε θέση να διευκρινήσει από τί προήλθε.
“Η πάτούσα μου ήταν” του είπε μέρες μετά εκείνη γελώντας “η δεξιά μου πατούσα, τί άλλο θα μπορούσε να ήταν δηλαδή ;”
Εκείνη την στιγμή όμως δεν είχε χρόνο για τέτοιους προβληματισμούς. Ένα τρίτο χτύπημα λίγο πιο κάτω από την μύτη τον έστειλε να σωριαστεί στο πάτωμα, αφού πρώτα παρέσυρε μερικές καράκλες που ήταν πίσω του.
“Η δεξιά μου πατούσα σε έκανε έτσι. Αφού σου είπα το πόδι δεν ακούμπησε στο έδαφος. Διαφορετικά θα καθόσουν τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο και μετά θα τρεφόσουν μόνο με καλαμάκι. Δεν ήθελα να σε ρημάξω τελείως” ήταν οι εξηγήσεις που του έδωσε μετά.
Εκείνες τις στιγμές όμως αυτός, πεσμένος μπρούμητα, δεν μπορούσε να γνωρίζει τέτοιες λεπτομέρειες. Το μόνο που ένιωθε ήταν μια γλυκιά υπνηλία και κάτι υγρό να κυλάει στο στόμα του. Μέσα σε όνειρο άκουσε την ήρεμη φωνή της:
“ Το ήξερες πως διδάσκω tae kwon do και σε είχα προειδόποιήσει πως εάν με προσβάλλεις θα σε τσακίσω. Λυπάμαι πραγματικά για ό,τι σου έκανα, αλλά δεν μου άφησες άλλη επιλογή. Έπρεπε να θέσω κάποια πράγματα από την αρχή στην σωστή τους διάσταση. Θα λυπηθώ πολύ εάν θελήσεις να χωρίσουμε αλλά δεν πρόκειται να σε μεταπείσω. Αν όμως θέλεις να παραμείνουμε μαζί, να ξέρεις πως την επόμενη φορά που θα με θίξεις έτσι, θα σε σακατέψω στα αλήθεια. Πάντως να ξέρεις πως δεν έχεις κάτι το σοβαρό και αν βρεις έναν καλό οδοντίατρο σε λίγες μέρες δεν θα πονάς καθόλου. Εάν τα χρειαστείς πάντως κάτι δόντια κύλησαν κάτω από το τραπεζάκι”.
Ο ήχος της εξώπορτας που έκλεινε τον συνέφερε κάπως. Ένας λυγμός ανέβηκε στο στήθος του και άρχισε να κλαίει με παράπονο, σαν ένα μικρό παιδί ...
