Είχα βγεί κάποτε , πρώτη φορά , με μια πανέμορφη κοπέλα ένα βράδυ για ποτά.
Ήπιαμε πολλά , αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.
Αυτή ήταν κρυωμένη και φταρνιζόταν και παρόλο που έβαζε το χέρι , έφευγαν σταγονίδια.
Αισθανόταν άβολα και προσπαθούσε να απομακρύνεται , αλλά εγώ πήγαινα όλο και πιο κοντά.
Τη γούσταρα πολύ και με καύλωνε πολύ η ιδέα ότι τα σάλια της πετάγονταν προς το μέρος μου.
Προσπαθούσα να έχω ανοιχτό το στόμα , μπας και νοιώσω κάποια σταγόνα μέσα στο στόμα μου , αλλά ομολογώ ότι δεν ένοιωσα αυτή τη χαρά.
Δεύτερη έξοδος δεν υπήρξε ποτέ , γιατί ξαναγύρισε με έναν πρώην που είχε χωρίσει όταν βγήκαμε και δυστυχώς δεν την ξαναείδα ποτέ . Μου έμεινε μια μικρή ανάμνηση και απωθημένο ....