ξεκίνησα πριν πολλά χρονια απο μικρο παιδι εβλεπα φιλες τις μητερας μου κ κρυβόμουν αμεσως αθωα αθωα κάτω απ το τραπεζι προφασιζόμενος οτι ηθελα να παιξω βεβαια η αληθεια ήτανε οτι ηθελα να βλεπω κ να ακουμπισω αυτά τα πανεμορφα ποδαρακια που ουσιαστικα ητανε κατω απ το τραπεζι ετσι λοιπον ξεκίνησα σιγα σιγα ανακαλιψα οτι αυτο δεν ητανε απλα ενα παιχνιδη αλλα κατι πολυ παραπανω το οποιο με εσπρωχνε ολο κ στο να θελω να ρισκαρω ολο κ περισοτερο κανωντας πραγματα οπως με το που εβγαζαν τα παπουτσια τουσ να τα αρπαζω κ να τραβαω εισπνωες κ να τα γλυφω αυτα ολα χωρις να γνωριζω πολλα λογο του νεαρου τις ηλικιας με τα χρονια αρχιζα να ψαχνω κ κατα τις επισκεψης μασ για το που μπορουσα να βρω τα παπουτσια κ τα φορεμενα καλσον οστε με την πρωτη ευκαιρια να τρεξω κ να ικανοπιοισω της ορεξης μου αρκετες φωρες ειχα μεγαλη επιτυχια αλλες ηθελα να φυγω λογο τις μη ευρεσεως οσο μεγαλωνα τοτε καταλαβενα οτι με αυτο που εκανα ερεθιζωμουν αισθανομουν το πεος μοθ να σκληρενει κ ετσι καποια στιγμη κρατωντας μυριζοντας κ γλυφωντας κατι γοβες μια γυναικας απο φιλικο ζευγαρη που ειχε ερθει σπιτι αισθανθικα μια απεραντι γλυκα κ καποιες συσπασεις απο το πεος μου ειχα τελειωση αυτη ιτανε η αρχη η αρχη του να ανακλυπτω την απερναντη ηδονη που μου προσφεραν για αρχη αυτες οι γοβες πλεων ειχα μπει σε αυτο το ουσιαστικα ναρκωτικο που με τραβουσε καθε φωρα που εβλεπα γυναικια ποδια παπουτσια καλτσες ηθελα να τα παρω να τα μυρισω να τα γλυψω οπου βρισκομουν κ οπου στεκομουν εψαχνα να τα βρω να τα δανειστω κ να το ευχαριστηθω πλεων εχω εξαρτηθει ηθελα πολυ να τελειωνο μεσα σε αυτα να ρισκαρω κ να περιμενω να βλεπω τις αντιδρασεις οταν θα τα φωρουσαν πλεων κρυβμουν κ περιμενα αντιδρασεις οσπου καποια στιγμη καποια φιλη της μανας μου την πατισε τα αφησε εξω ερχομενει στο σπιτι ετρεξα κ τα πειρα τα εγλυψα τα μυρισα κ εβαλα το ενα στο πεος μου παιζωντας το κ το αλλο το εγλυφα κ το μυριζα μεχρι που τελειωσα μεσα το αφησα στην θεσει του κ κρυφτικα οσπου οταν βγηκε η φιλη της μανας μου κ τα φωρεσε την ακουσα να λεει ποπο κατι γλυστραει εδω μεσα στα παπουτσια μου ιταν η απολυτη ικανοπιοιση ο δρομος μου δεν εχει επιστρωφη καποσ ετσι πιστευω ξεκινησαμε παρα πολυ
