Σχέση πολιτισμoύ και Femdom

[Μιλφέιγ]

Διάβασα κάτι πρόσφατα σε ένα βιβλίο, που μου επιβεβαίωσε την άποψη για την (αρνητική) σχέση Femdom και πολιτισμικού περιβάλλοντος/παράδοσης.
Ο γιαπωνέζος συγγραφέας Ju'nichiro Tanizaki, ένας διάσημος νοβελίστας γνωστός για την εξερεύνηση της "σκοτεινής" και ανίερης πλευράς των ανθρώπινων επιθυμιών, της παράταιρης και παράδοξης, ήταν ένας άντρας που επιθυμούσε την υποταγή σε ένα περιβάλλον που η πλειοψηφία των γυναικών διδάσκεται την παράδοση στον άντρα ως υπέρτατο αγαθό.

Ο κυρίαρχος συμβολισμός του γυναικείου προτύπου στην Ιαπωνία είναι η πιστή, καλή, τίμια παντοτινή σύντροφος για έναν άντρα, με υποτακτική συμπεριφορά απέναντί του, με συνέπεια ο Tanizaki να ασφυκτιούσε αναζητώντας μία Κυριαρχική και σκληρή γυναίκα στην οποία θα υποτασσόταν τελικά. Ποδολάγνος επίσης (ένα του έργο ονομάζεται Fumiko's legs) αναζήτησε τη λύτρωση στη διανοητική και καλλιτεχνική του αφοσίωση στο δυτικό κόσμο, τουλάχιστον για ένα διάστημα, η οποία Δύση του φαινόταν ένας παράδεισος που εκεί θα έβρισκε αυτό που επιθυμούσε.

Αποσπάσματα από The Tattooer
"To his sharp eyes a human foot was as expressive as a face.
This indeed was a foot to be nourished by men's blood, a foot to trample on their bodies."

"Tanizaki's foot fetishism is often coupled with his ideal of the beautiful but cruel woman. The slavish worship of
cruel women is a frequent theme in Tanizaki's writings...Unfortunately, there was almost no chance of finding a Japanese
woman who would behave so cruelly...Tanizaki married in 1915. It didn't take him long to begin behaving atrociously toward his wife, apparently because of her overly close resemblance to the traditional Japanese ideals of a good wife."

Νομίζω πως ενδόμυχα παίζει και να ήθελε να τη θυμώσει, φερόμενος τόσο άσχημα απέναντι στη σύζυγό του, σε μία προσπάθεια ίσως όχι μόνο να εκφράσει το αδιέξοδο και τον θυμό του, αλλά γιατί ήθελε να τον "τιμωρήσει" γι αυτή του τη συμπεριφορά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Tanizaki#Postwar_period

[alexandros70]

α να και ενα ενδιαφερον θεμα! 

Επί της ευκαιρίας η Ιαπωνία είναι από τις τις πρωτες χώρες στον κοσμο με τα υψηλοτερα ποσοστα κακοποιησης γυναικων/ . Κοντα ακολουθει η Τουρκια.

Femdom ή Μητριαρχία;;;

Kαι ποσο εχει η σχεση η νεο-Μητριαρχια με τις 'New age religions' και αλλες νεο-χαζομαρες της εποχης ;;;

Πραγματικη μητριαρχια εχει υπαρξει, τοσο σε ελλαδικο χωρο (αιγαιοκρητικος πολιτισμος) οσο και σε διεθνες επιπεδο (αμαζονες στη Βραζιλια επι του αμαζονιου, Αμαζονες στην Σκυθια που εφτασαν μεχρι την Αθηνα στα μυθικα χρονια και αλλες πολλες τετοιες περιπτωσεις).

Πολλα ενδιαφεροντα συμερασματα θα μπορουσαμε να εξαγουμε με την μελετη των ιστορικων σχεσεων αναμεσα στα 2 φυλα και τη θεση της γυναικας στην εκαστοτε κοινωνια- πολιτισμο.
Δυστυχως ομως η ιστορικη μελετη ειναι μια πολυτελεια στην εποχη των i-phones και των e- τζιχαντιστων.

[Jon_X]

Τι μου θύμισες τώρα! Το είχα διαβάσει το διήγημα σε μια μικρή συλλογή με διήγηματα του εν λόγου συγγραφέα από τις εκδόσεις Καστανιώτη -όντας φοιτητής - αχ χαμένη νιότη  , νομίζω τότε που προωθούσε μια συλλογή βιβλίων pocket size.

Ενδιαφέρον θέμα η σ΄ύνμδεση Femdom με πολιτισμικό υπόβαθρο. Δεν είμαι ειδικός αλλά δεν ξέρω αν υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα. Και δεν ξέρω κατά πόσο θα απασχολούσε μια τέτοια μελέτη που δεν είναι mainstream.

Διάβασα κάτι πρόσφατα σε ένα βιβλίο, που μου επιβεβαίωσε την άποψη για την (αρνητική) σχέση Femdom και πολιτισμικού περιβάλλοντος/παράδοσης.
Ο γιαπωνέζος συγγραφέας Ju'nichiro Tanizaki, ένας διάσημος νοβελίστας γνωστός για την εξερεύνηση της "σκοτεινής" και ανίερης πλευράς των ανθρώπινων επιθυμιών, της παράταιρης και παράδοξης, ήταν ένας άντρας που επιθυμούσε την υποταγή σε ένα περιβάλλον που η πλειοψηφία των γυναικών διδάσκεται την παράδοση στον άντρα ως υπέρτατο αγαθό.

Ο κυρίαρχος συμβολισμός του γυναικείου προτύπου στην Ιαπωνία είναι η πιστή, καλή, τίμια παντοτινή σύντροφος για έναν άντρα, με υποτακτική συμπεριφορά απέναντί του, με συνέπεια ο Tanizaki να ασφυκτιούσε αναζητώντας μία Κυριαρχική και σκληρή γυναίκα στην οποία θα υποτασσόταν τελικά. Ποδολάγνος επίσης (ένα του έργο ονομάζεται Fumiko's legs) αναζήτησε τη λύτρωση στη διανοητική και καλλιτεχνική του αφοσίωση στο δυτικό κόσμο, τουλάχιστον για ένα διάστημα, η οποία Δύση του φαινόταν ένας παράδεισος που εκεί θα έβρισκε αυτό που επιθυμούσε.

Αποσπάσματα από The Tattooer
"To his sharp eyes a human foot was as expressive as a face.
This indeed was a foot to be nourished by men's blood, a foot to trample on their bodies."

"Tanizaki's foot fetishism is often coupled with his ideal of the beautiful but cruel woman. The slavish worship of
cruel women is a frequent theme in Tanizaki's writings...Unfortunately, there was almost no chance of finding a Japanese
woman who would behave so cruelly...Tanizaki married in 1915. It didn't take him long to begin behaving atrociously toward his wife, apparently because of her overly close resemblance to the traditional Japanese ideals of a good wife."

Νομίζω πως ενδόμυχα παίζει και να ήθελε να τη θυμώσει, φερόμενος τόσο άσχημα απέναντι στη σύζυγό του, σε μία προσπάθεια ίσως όχι μόνο να εκφράσει το αδιέξοδο και τον θυμό του, αλλά γιατί ήθελε να τον "τιμωρήσει" γι αυτή του τη συμπεριφορά.

https://en.wikipedia.org/wiki/Tanizaki#Postwar_period