Στην έως τώρα ζωή μου είχα την τύχη να ζήσω πολλά και ωραία σεξουαλικά σκηνικά. Αυτά που μας μένουν μέσα μας πιο πολύ όμως καμία φορά δεν είναι αυτά που έχουμε κάνει αλλά αυτά που ενώ είχαμε την ευκαιρία, δεν τα κάναμε τελικά. Και όπως έχω ζήσει πολλά και καλά σκηνικά, έτσι έχουν υπάρξει και άλλα που ενώ θα μπορούσα, τελικά δεν τόλμησα και ακόμα το μετανιώνω. Ένα τέτοιο σκηνικό θα πω σήμερα πιο πολύ για να νιώσω ότι το έβγαλα από μέσα μου, μιας και αυτά δύσκολα λέγονται σε φίλους. Επειδή ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να το διαβάσει θα αλλάξω κάποιες μικρές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν σε εκείνη το ότι η ιστορία αφορά αυτήν.
Αυτή είναι μια κοπέλα αδύνατη με σφιχτό γυμνασμενο σώμα, αντικειμενικά πολύ ωραίο πρόσωπο, μικρό στήθος, ωραίο κώλο και πάνω από όλα από τις πιο ωραίες πατούσες και δάχτυλα που έχω δει στην ζωή μου.
Η γνωριμία μας άρχισε όταν αυτή ήταν 19 και εγώ 30 για εντελώς άσχετους λόγους, τίποτα το ερωτικό ή σεξουαλικό. Για να είμαι ειλικρινής στις αρχές μου την έσπαγε απίστευτα (ας πούμε πως ήμασταν ιδεολογικά εντελώς αντίθετοι) και προσπαθούσα να την αποφεύγω όσο μπορούσα, κάτι που όμως δεν ήταν τόσο εύκολο δεδομένων των συνθηκών που μας έκαναν να πρέπει να μιλάμε σχεδόν καθημερινά για συγκεκριμένο λόγο. Αν και συμπτωματικα ήταν από την ίδια περιοχή στην οποία εμένα εγώ, οι πρώτοι μήνες της γνωριμίας μας πέρασαν και με τους δύο σε άλλη πόλη. Μετά από 5-6 μήνες γυρίσαμε στην περιοχή μας και εγώ βρήκα ευκαιρία να την κάνω πέρα. Αυτή έστελνε μηνύματα συχνά με προτάσεις για κοινές εξόδους και βόλτες. Μετά από πολλές δικαιολογίες που έβρισκα για να μην βρίσκομαι μαζί της, στο τέλος από ντροπή άρχισα να δέχομαι κάποιες φορές.
Με τα πολλά κάπου την συνήθισα αν και εξακολουθούσε να μου την σπάει σε πολλά πράγματα. Για να μην απορειτε που λέω ότι μου την έσπαγε, οι λόγοι ήταν πως συμπεριφερόταν σαν ένα εντελώς εγωιστικό και κακομαθημένο κορίτσι που ήθελε συνεχώς όλο το ενδιαφέρον μου επάνω της για τα πάντα όταν ήμασταν μαζί, χωρίς φυσικά να υπάρχει το παραμικρό μεταξύ μας. Για να δώσω ένα παράδειγμα μπορεί να ήμασταν κάπου μαζί και εγώ για λίγα δευτερόλεπτα να κοίταζα κάπου αλλού ή να μην μιλούσα για λίγο. Εκεί αμέσως θα με τσιμπούσε δυνατά στο χέρι και με πολύ απαιτητικό ύφος θα μου έλεγε κάτι του στυλ "γιατί δεν μιλάς;". Επίσης ήταν τρομερά ζηλιάρα. Ακόμα και ένα γειά να έλεγα σε κάποιον μουτρωνε και μου έλεγε στα ίσια ότι δεν θέλει να έχω άλλους φίλους εκτός από αυτή.
Ο πρώτος χρόνος πέρασε έτσι με εμένα να μου την σπάνε όλο και πιο πολύ τα πάντα επάνω της, από χαρακτήρα, συμπεριφορά, μέχρι και είδος ρούχων, μουσικές επιλογές, τα πάντα. Χωρίς όμως να το έχω αντιληφθεί τότε, παρόλο που μου την έσπαγε τόσο πολύ, με κάποιο τρόπο είχα "παγιδευτεί" σε έναν φαύλο κύκλο που όσο πιο πολύ μου την έσπαγε τόσο πιο πολύ την είχα ανάγκη διότι εν τέλει είχε καταφέρει να με απομακρύνει από όλους και έτσι να είναι η μόνη που είχα για παρέα. Αυτό βέβαια είναι κάτι που το βλέπω και το καταλαβαίνω τώρα. Μετά τον πρώτο χρόνο τα τσιμπήματα άρχισαν να γίνονται που και που και άλλα πράγματα, σαν να δοκιμαζε να δει μέχρι που την παίρνει. Σωματικά εγώ της έριχνα ενάμιση κεφάλι άνετα και αν και δεν είμαι αυτό που λέμε ντουλάπα, είμαι αρκετά γεροδεμένος. Οπότε η αντίθεση μεταξύ μας και σωματικά αλλά και ηλικιακά έβγαζε μάτι. Εγώ μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχα σκεφτεί τίποτα το ερωτικό, παρόλο που βλέποντας την συνέχεια με σαγιονάρες είχα δει πόσο τέλεια πόδια έχει. Το γυμνασμενο της σώμα όμως με απωθούσε, ποτέ δεν μου άρεσαν και ούτε τώρα μου αρέσουν τα γυμνασμενα γυναικεία σώματα. Μετά τον πρώτο χρόνο όπως είπα άρχισε να δοκιμάζει μέχρι που την παίρνει. Σφαλιάρες στα ξαφνικά, τσιμπήματα από το πουθενά και άλλα. Νευρίαζα, φώναζα, έβριζα, ήξερε όμως ότι δεν θα της έκανα ποτέ κάτι κακό οπότε το έπαιζε εκ του ασφαλούς.
Από τον δεύτερο χρόνο της γνωριμίας μας είχε αρχίσει να έρχεται σχεδόν καθημερινά στο σπίτι μου ενώ πολλές φορές κοιμόταν και εδώ, στο ίδιο κρεβάτι χωρίς πάλι να έχει παίξει κάτι. Μέρα με τη μέρα γινόταν όλο και πιο κακομαθημένη, ζηλιάρα, ενοχλητική, ενώ πλέον τα πάντα στην ζωή της περιελάμβαναν με κάποιο τρόπο και εμένα μέσα χωρίς να το έχω ζητήσει εγώ. Εκείνο το καλοκαίρι εγώ θα έπρεπε να πάω για τρεις μέρες σε μια άλλη πόλη για να δω μια φίλη μου και ενώ δεν είχα λόγο να πω ψέματα στην άλλη, ήταν τέτοια η ψυχολογία που μου είχε διαμορφώσει που ενώ ήμασταν απλά φίλοι της είπα ψέματα ότι πάω για δουλειά. Εκεί που πήγα ήταν στην ουσία προγραμματισμένο ότι θα περνούσα τρεις μέρες γεμάτες σεξ με εκείνη την άλλη φίλη. Εκεί γίναν διάφορα γαμάτα σκηνικά και στην επιστροφή μου όπως ήταν λογικό ήμουν άλλος άνθρωπος! Η μικρή όμως το κατάλαβε αμέσως ότι είχε παίξει σεξ και ενώ δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι την ενόχλησε (δεν θα μπορούσε άλλωστε αφού μεταξύ μας δεν είχε παιχτεί ποτέ τίποτα) έκανε σαν σπαστικό για πολλές μέρες. Ο εγωισμός της και η ζήλια της είχαν βαρεσει κόκκινο μέχρι που ένα απόγευμα, ξαπλωμένη αυτή στο κρεβάτι και εγώ καθιστός δίπλα χαζεύοντας στο κινητό, προσγειωνει την πατούσα της στο κούτελο μου, σε στυλ "πατουσοσφαλιαρα". Έκανε συνεχώς τέτοια σπαστικα για να μου αποσπάει την προσοχή, ασταμάτητα όλο το 24ωρο αλλά κάτι με τις πατούσες της ποτέ πριν. Εκεί έφαγα το πρώτο σκάλωμα.
Αν και είμαι τρελά άρρωστος ποδολαγνος με την συγκεκριμένη είχα βάλει πολύ αυστηρούς φραγμούς μέσα μου. Αυτό όμως ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου και με έκανε πλέον να σκέφτομαι συνέχεια τα πόδια της. Οι πατουσοσφαλιαρες έγιναν πλέον μέρος της καθημερινότητας μαζί με όλα τα άλλα. Και πάλι όμως δεν έκανα κίνηση ούτε εγώ ούτε αυτή. Έτσι πέρασαν 4 συνολικά χρόνια όπου στο μεταξύ είχε "βγάλει" και άλλα βίτσια που χρησιμοποιούσε για να με κάνει να ασχολούμαι μόνο μαζί της ενώ ταυτόχρονα υποθέτω την έκανε να νιώθει πως με κάνει ότι θέλει. Για παράδειγμα εκτός από το ότι συνέχεια προσγειωνόταν στο πρόσωπο μου η παρούσα της, δεν ήταν λίγες οι φορές τα καλοκαίρια που "απαιτούσε" να της μυρίζω τις μασχάλες. Θα μου πεις "καλά και εσύ γιατί δεχοσουν;" έλα ντε. Πάντα με αηδιαζε αυτό και ποτέ δεν είχα αυτό το βίτσιο αν και ξέρω ότι υπάρχει, αλλά πάντα το έκανα γιατί κάτι μέσα μου πλέον γουσταρε να υπακούει σε αυτήν. Η ιδέα "μασχάλες" δηλαδή δεν με έφτιαχνε, αλλά το ότι υπακουα σε αυτήν με έκανε να νιώθω ολοκληρωμένος.
Διάφορα τέτοια σκηνικά ήταν μέρος της καθημερινότητας, όταν γυρνούσε από την δουλειά είχε καθιερωθει η απαίτηση της να της βγάζω τα παπούτσια και τις κάλτσες, να της έχω έτοιμο φαγητό, και άλλα τέτοια τα οποία ποτέ δεν επιδίωξα να τα προχωρήσω.
Τα τελευταία δύο χρόνια ήμουν αυτός που της έκανε πεντικιούρ σε εβδομαδιαία βάση μετά από δική της απαίτηση, ενώ εκτός από τα θέματα γύρω από τα πόδια της είχε ξεκινήσει και κάτι ακόμα πιο βρώμικο που όμως δεν θα πω εδώ. Σε αυτό το σημείο να πω πως ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια μου έλεγε συνεχώς πότε ότι είχε πολλές καύλες ενώ πάντα μου έλεγε πότε έπαιζε το μουνι της όσο εγώ ήμουν για δουλειά, χωρίς εγώ φυσικά να το έχω ζητήσει αλλά και χωρίς να σχολιάζω κάτι επειδή οι φραγμοί μέσα μου με κάναν πολύ προσεκτικό ώστε όλο αυτό, όσο παρανοϊκό και αν γινόταν, να παραμένει στην σφαίρα του "φιλικού".
Και όμως μετά από όλα αυτά ποτέ δεν έκανα κίνηση. Στο ενδιάμεσο έβρισκα ευκαιρίες κρυφά να γαμαω διάφορες άλλες στις οποίες πρακτικά έβγαζα όλη την καύλα που είχα για εκείνη. Αλλά με αυτή δεν έκανα ΠΟΤΕ τίποτα το ερωτικό παρόλο που πάρα πολλές φορές το είχε φέρει σε τέτοιο σημείο που κυριολεκτικά αν απλά κατέβαζα το φερμουάρ μου ακόμα θα γαμιομασταν.
Μετά από αυτά τα τέσσερα χρόνια αποφάσισα πως πρέπει να το κόψω μαχαίρι και άλλαξα πόλη. Έκοψα κάθε μορφή επικοινωνίας μαζί της και την μπλοκαρα από παντού ενώ άλλαξα και αριθμό.
Σήμερα δύο χρόνια μετά, ακόμα μετανιώνω. Είχα την τέλεια ευκαιρία να κάνω πράγματα ελεύθερα αλλά δεν τόλμησα να το κάνω. Και σαν να μην έφτανε αυτό αυτά τα δύο χρόνια συνεχίζει συχνά πυκνά να μου στέλνει μηνύματα από ψεύτικα προφίλ και να με ρωτάει τι κάνω και γιατί δεν της μιλάω. Σήμερα έστειλε πάλι. Δεν της απαντάω ποτέ. Κάθε φορά όμως μου γίνεται όλο και πιο δύσκολο το να μην της απαντήσω.
Μέσα μου το έχω ξεκαθαρίσει πως δεν θα της ξαναμιλήσω ποτέ, είναι θέμα αρχής. Όμως πήρα το μάθημα μου και πλέον δεν αφήνω καμία ευκαιρία ανεκμετάλλευτη στη ζωή μου. Φυσικά δεν μου έχει ξανατυχει κάτι αντίστοιχο και πιθανόν να μην μου ξανατυχει. Αλλά ακόμα και για απλό σεξ δεν αφήνω πια ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Μακάρι να είχα πάρει άλλες αποφάσεις όταν έπρεπε αλλά δεν το έκανα.
