Ο Νίκος ήταν ένας δικηγόρος αρκετά επιτυχημένος, με «εξειδίκευση» σε θέματα που είχαν να κάνουν με υποθέσεις του υποκόσμου. Πιο απλά, αναλάμβανε υποθέσεις που κυρίως είχαν να κάνουν με ανθρώπους της νύχτας.
Ένα ήρεμο καλοκαιρινό βράδυ, όπως εργαζόταν απορροφημένος στο γραφείο του, ένιωσε ξαφνικά την παρουσία κάποιου άλλου στο χώρο. Σήκωσε το κεφάλι και διαπίστωσε ότι είχε «εισβάλει» ένας μαυροντυμένος άντρας (όχι μεγαλύτερος από 45 ετών). Δεν μπορούσε να δει τα χαρακτηριστικά του, καθώς είχε καλυμμένο το πρόσωπο του με έναν μαύρο σκούφο που άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια και το στόμα του.
«Τι…τι κάνεις εδώ; Ποιος είσαι;;;» Ρώτησε έντρομος ο Νίκος κάνοντας κίνηση να αρπάξει το ακουστικό του τηλεφώνου να καλέσει την αστυνομία.
« Στη θέση σου, δε θα το έκανα αυτό….» απάντησε ο μαυροφορεμένος άντρας σημαδεύοντας το δικηγόρο με ένα πιστόλι. «Κατέβασε το ακουστικό τώρα!».
«Μα…ποιος είσαι είσαι; Τι θες από μένα;» Ρώτησε έντρομος ο δικηγόρος με το όπλο να τον σημαδεύει ακόμα. «Δεν με θυμάσαι. Είμαι ο Πέτρος. Εγώ βέβαια σε θυμάμαι πολύ καλά. Είχες αναλάβει την υπεράσπιση μου πριν 3 χρόνια. Αλλά αντίθετα με την υπόσχεση που μου είχες δώσει, δεν κατάφερες να με αθωώσεις. Αντί αυτού, μου εξασφάλισες 3 χρόνια στη φυλακή….», απάντησε με ένα πικρό χαμόγελο ο Πέτρος.
«Και τι θέλεις από μένα τώρα; Δεν καταλαβαίνεις ότι κινδυνεύεις που με απειλείς; Θα σε καταγγείλω!», είπε ο Νίκος προσπαθώντας να δείχνει ψύχραιμος.
«Όχι, δεν πάει έτσι. Ήθελα να πληρώσεις λίγο το λάθος σου. Άλλωστε έμαθα αρκετά πραγματάκια 3 χρόνια στη φυλακή. Σήκω και γδύσου!» απάντησε επιτακτικά ο Πέτρος. Ο δικηγόρος βλέποντας τα πράγματα αρκετά σοβαρά, υπάκουσε και ξεκίνησε να γδύνεται… «Όλα!» φώναξε ο Πέτρος όσο ο Νίκος γδυνόταν…μέχρι που έμεινε ολόγυμνος. «Και τώρα κάτσε!» του είπε μετά δείχνοντας του με το όπλο την καρέκλα του γραφείου. Μόλις ο δικηγόρος έκατσε, ο Πέτρος πήγε από πίσω του και έδεσε τα 2 χέρια του πίσω απ την καρέκλα. Εν συνεχεία, έδεσε και τα 2 πόδια ελαφρώς ανοιχτά και ανασηκωμένα, σε ένα χαμηλό σκαμπό μπροστά από την καρέκλα. Όσο ο Νίκος τον παρακολουθούσε τρομαγμένος, ο Πέτρος ξεκίνησε με τη σειρά του να γδύνεται αργά…
«Αγχώνεσαι;… Δεν θα έπρεπε, είναι επειδή θέλω να είμαι άνετος!» σχολίασε ο Πέτρος ενώ πλέον είχε γδυθεί εντελώς.
«Τι…τι θα μου κάνεις; Σε παρακαλώ…δεν έφταιγα εγώ» άρχισε να διαμαρτύρεται χαμηλόφωνα και τρομαγμένα ο Νίκος, ενώ πρόσεξε ότι σιγά-σιγά, το καυλί του Πέτρου άρχισε να φουσκώνει. Διαπίστωσε μάλιστα ότι παρά τη δύσκολη θέση του και ο ίδιος ένιωθε μια έξαψη… Όντας ολόγυμνος και δεμένος, έρμαιο ενός άλλου άντρα.
«Ω…μην ανησυχείς, απλά…θα περάσω λίγο όμορφα μαζί σου…» απάντησε ο Πέτρος χαμηλώνοντας κοντά στα πόδια του δικηγόρου…τα οποία και ξεκίνησε να γαργαλάει.
«Χαχαχαχαχα! Σταμάτα! Τι κάνεις εκεί;;; γαργαλιέμαι! Σταμάτα!!!χαχαχαχαχα» διαμαρτυρήθηκε ο Νίκος, χωρίς φυσικά να μπορεί να αντιδράσει αλλιώς. Μάταια όμως, καθώς ο Πέτρος συνέχισε ανενόχλητος το «παιχνίδι» του. «Έλα..δε νομίζεις ότι δικαιούμαι να εξαγοράσω έτσι λίγο-λίγο τα 3 χρόνια μέσα εξαιτίας σου;» απάντησε στον Νίκο. «Άσε που βλέπω…ότι σ’αρέσει κιόλας», σχολίασε όπως το βλέμμα του έπεσε στο καυλί του Νίκου που πλέον είχε σκληρύνει για τα καλά…
«Χαχαχαχαχα…λίγο-λίγο;; Τι εννοείς;;; χαχαχαχα….σταμάτα!».
«Βλέπεις αυτή την καμερούλα που έχω εκεί πάνω; Βιντεοσκοπώ τα πάντα…και δε θα ήθελες να βγεις στον αέρα έτσι….Σωστά; Τι θα έλεγε ο κόσμος; Η γυναίκα σου;» απάντησε ο Πέτρος. «Όπως καταλαβαίνεις, δεν θα ξεμπερδέψεις με το σημερινό μόνο…Οι επισκέψεις μου θα είναι τακτικές…για τα επόμενα 3 χρόνια.»
Όσο ο Πέτρος γαργαλούσε τα πόδια και τα πλευρά του Νίκου, ο Νίκος κουνιόταν δεξιά-αριστερά, πνιγμένος στα γέλια και ανίκανος να κάνει το παραμικρό. Και οι 2 τους, δέσμιος και δεσμώτης είχαν καυλώσει για τα καλά…Ο καθένας του για το δικό του ρόλο σε αυτό το «παιχνίδι» που εξελισσόταν…
Ο Πέτρος δεν άργησε να απλώσει το ένα χέρι και να αρπάξει σφιχτά το σκληρό καυλί του δικηγόρου, το οποίο και ξεκίνησε να παίζει αργά και σταθερά. «Τι έχουμε εδώ; Κάποιος περνάει όμορφα;;» ρώτησε τον Νίκο που ξεκαρδισμένος από τα γέλια δεν μπορούσε καν να αρθρώσει λέξη. «Βλέπεις που τελικά σου αρέσει;».
«Χαχαχαχαχα…όχι! Δεν κάνει! Άσε με! Τι κάνεις εκεί;;; αχαχαχαχαχα…σταμάτα! Είμαστε άντρες, δεν κάνει!!! Χαχαχαχααχχα» διαμαρτυρήθηκε ο δικηγόρος που παρόλαυτα ένιωθε μια πρωτόγνωρη έξαψη που τον μαλάκιζε ένας άντρας. Ταυτόχρονα το βλέμμα του έπεσε στο επίσης όρθιο καυλί του δεσμώτη του.
«Ααα…δεν ξέρω αν κάνει ή όχι…το σίγουρο είναι ότι έχουμε μέλλον μπροστά μας…» απάντησε ο Πέτρος που επιτάχυνε λίγο το ρυθμό του παιξίματος, ενώ παράλληλα με το άλλο χέρι γαργαλούσε τα πλευρά του Νίκου. «Πες μου όμως….πως νιώθεις; Σ’αρέσει; Πες μου!....» και συνέχισε να μαλακίζει ελεγχόμενα το θύμα του.
«χαχαχααχχα…όχι! Σταμάτα! Χαχαχαχα…εννοώ…αχχχχχ…όχι άλλο! Μη! Αχχχχχχ….είναι..αχχχχ…είναι καύλα!!!» ξεφώνισε ο Νίκος, μέσα σε όλο αυτό το παραλήρημα καύλας και γαργαλητού, μπερδεμένος και ο ίδιος απ τις αισθήσεις που του προκαλούσαν όλα αυτά.
«Ναι…έτσι! Σωστά το λες….καύλα είναι!» απάντησε ο Πέτρος, σφίγγοντας περισσότερο ακόμα τον πούτσο του Νίκου ενώ ανεβοκατέβαζε το χέρι του σταθερά πάνω του…. «Είδες τι όμορφα πράγματα μου έμαθαν 3 χρόνια εκεί;»….
«Μη! Σταμάτα! Δεν…δεν αντέχω! Χαχαχαχαχαχαχα….σταμάτα!» διαμαρτυρόταν ο Νίκος που σπαρταρούσε σαν ψάρι δεμένος, αλλά από μέσα του ευχόταν…όλη αυτή η καύλα να κρατήσει ώρα ακόμα. Αυτός βέβαια ήταν και ο σκοπός του Πέτρου. «Μπα….θα αντέξεις φίλε μου…θα φροντίσω εγώ γι αυτό!», απάντησε ο Πέτρος, αφήνοντας για λίγο το καυλί του δικηγόρου. Σηκώθηκε όρθιος…με το δικό του καυλί να ορθώνεται περήφανα. Το έπιασε και άρχισε να το παίζει στη θέα του Νίκου. «Βλέπεις;;; και οι 2 μας…περνάμε όμορφα!» συνέχισε να μαλακίζεται ενώ ο Νίκος παρακολουθούσε προσπαθώντας να βρει την αναπνοή του πάλι. Η θέα της καύλας που προκαλούσε στον δεσμώτη του…για κάποιο λόγο, καύλωνε και τον ίδιο ακόμα περισσότερο. «Τι μου συμβαίνει; Δεν είναι φυσιολογικό αυτό! Έχω καυλώσει έναν άντρα…και αυτό…με καυλώνει!!!» σκεφτόταν όσο παρακολουθούσε το χέρι του Πέτρου να ανεβοκατεβαίνει στο σκληρό του καυλί…
«Βλέπεις; Βλέπεις πόσο μ’αρέσει να σε έχω έτσι;» ρώτησε ο Πέτρος ενώ πλησιάζοντας, ξεκίνησε να χτυπάει με το καυλί του το πρόσωπο του Νίκου. «Το νιώθεις πόσο μ’αρέσει;;» «αχχχχ….μη! σταμάτα σου λέω!!!» διαμαρτυρόταν ο Νίκος που από μέσα του ένιωθε μια υπέρμετρη καύλα απ τα χτυπήματα του σκληρού καυλιού στο πρόσωπο του.
Ο Πέτρος απλά χαμογέλασε…ενώ συνέχισε να «μαστιγώνει» με την καυλάρα του το πρόσωπο του θύματος του εδώ κι εκεί. Μετά τον άρπαξε πάλι και άρχισε να μαλακίζεται και πάλι, ενώ με το άλλο χέρι του έπαιζε τις ρόγες του Νίκου…
«Αχχχχ…δεν αργώ….έρχεται!» προειδοποίησε ο Πέτρος και επιτάχυνε το ρυθμό της μαλακίας του…ενώ μετά από λίγο άρχισε να χύνει! «Αχχχ…χύνω!!!! Πάρτα! Χύνωωωωωω» φώναξε ενώ άρχισε να λούζει με ένταση τον Νίκο μπροστά του!
Ανήμπορος για το παραμικρό…ο Νίκος δεχόταν τις καυτές ριπές σπέρματος παντού στο πρόσωπο και το στήθος του…. Νιώθοντας μια κρυφή καύλα που αυτός το προκαλούσε αυτό στον Πέτρο.
Αφού πλέον ο Πέτρος είχε στύψει για τα καλά το καυλί του…το χτύπησε μερικές ακόμα φορές στο χυμένο πρόσωπο του Νίκου, σκληρό ακόμα και ξανάρπαξε τον πούτσο του…. «Έλα…σειρά σου τώρα…» του χαμογέλασε πονηρά, ενώ ξεκίνησε να τον μαλακίζει…
«Αχχχχχ….όχι! σε παρακαλώ…όχι! Μμμμμμμ…αχχχχχ….σταμάτα!!!» ενώ ο Πέτρος συνέχισε αδιάκοπα να παίζει τον πούτσο του Νίκου…σαν να μην τον ένοιαζαν οι διαμαρτυρίες του, επικεντρωμένος στο σκληρό καυλί που έπαιζε για ώρα.
«Έτσι..το βλέπω…σ’ αρέσει…και πιστεύω…δε θα αργήσεις να χύσεις κι εσύ!...» Ενώ ο ρυθμός της μαλακίας γινόταν σταδιακά όλο και εντονότερος… «αχχχχ….δεν…αχχχχ…τι έχω πάθει;;; αχχχχ…..είναι…είναι….καύλα!!!!» φώναξε ο Νίκος…ακόμα μπερδεμένος.
«Δείξε μου πόσο καύλα είναι λοιπόν!!!» απάντησε ο Πέτρος με το χέρι του να αεβοκατεβαίνει λυσσαλέα στην ψωλάρα του Νίκου, δίνοντας του ουσιαστικά το «πράσινο φως» να χύσει…. «αχχχ…τώρα! Ναι……χύνω! Αχχχ…χύνωωωωωωωωωω» φώναξε ο Νίκος ενώ ξεκίνησε να πετάει με ορμή τα συντριβάνια του που με την επαναφορά έπεφταν στο χέρι του Πέτρου. «Όλα! Όλα θα τα βγάλεις!!! Ακούς;;; Όλα!!!!» έλεγε με μανία μέσα απ τα δόντια ο Πέτρος ενώ με το χέρι του συνέχιζε να «αρμέγει» το καυλί του Νίκου.
Αφού πλέον τον είχε στραγγίξει κανονικά….άφησε το σκληρό ακόμα καυλί του ελεύθερο και πιάνοντας ένα μεγάλο μακρύ φτερό, άρχισε να παίζει πάνω στο κορμί του δεμένου θύματος του… «Αχχχ! Όχι πάλι;; δεν ήταν αρκετό;;; χαχαχαχαχαχαχα….σε παρακαλώ! Χαχαχαχαχαχαχαχαχα» διαμαρτυρόταν ο Νίκος ενώ ξεκαρδιζόταν. «Αρκετό για τι;; Για να χύσεις….ίσως…αλλά….έχω κι άλλα σχέδια φίλε μου…δεν…άδειασες εντελώς…από όλα!» απάντησε με νόημα ο Πέτρος…ενώ συνέχισε να γαργαλάει το θύμα του εξοντωτικά! Παράλληλα…με το άλλο χέρι του, κρατούσε το ελαφρώς πιο μαλακό πλέον καυλί του Νίκου και το έπαιζε πολύ απαλά… «Είμαι βέβαιος…πως κάτι καλό έχει να μας δώσει ακόμα αυτός ο πούτσος!».
«Αχχχχχ….χαχαχαχαχαχα…μη!!! δεν αντέχω…σε ικετύω!!αχχχχ…σταμάτα! δεν το ελέγχω!!!» φώναζε ο Νίκος.. «αχχχ…θα με κάνεις να…αχχχ…χαχαχαχαχαχαχα…να κατουρήσω!!!!», ενώ ο Πέτρος απλά χαμογελούσε, τον γαργαλούσε και του έπαιζε απαλά το καυλί «Μα…ακριβώς αυτό θέλω!» του απάντησε…Και μετά από μερικά δετερόλεπτα…ο Νίκος άρχισε να εκτοξεύει με ένταση τη «χρυσή βροχούλα» του ψιλά και στο χέρι του Πέτρου που με τα δάχτυλα συνέχιζε να παίζει απαλά το λουσμένο καυλί, ακόμα και ενώ κατουρούσε…. «αχχχχχχχχ….ναι….χαχαχαχαχαχχααχ! Ναι!!! Δεν άντεξα! Χαχαχαχαχα….τι καύλα κι αυτό!!!!» φώναζε ο Νίκος, που πλέον ήξερε καλά…τι τον περίμενε για τα επόμενα χρόνια!....
