Ξέχασες το κωδικό; Κάνε εγγραφή!

Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - doulos

Σελίδες: [1]
1
Μπουρδέλα/Studio/Dungeons / Απ: Βοήθεια λονδίνο αφέντρες
« στις: Μαρτίου 21, 2011, 10:07:49 μμ »
http://www.antonia-davenshaw.com/

δεν έχω πάει αλλά μου φαίνεται ενδαιφέρον ;-)

2
Σχετικά με την κοινότητα & τα μέλη / Απ: Πικραμενος με μελος εδω
« στις: Οκτωβρίου 09, 2010, 05:51:50 μμ »
δεν μπορώ να ξέρω τί ακριβώς έχει παιχτεί μεταξύ σας. αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι όλοι στη ζωή μας έχουμε χρειαστεί μια μικρή συναισθηματική βοήθεια από κάποια ή κάποιον. όταν κανείς γνωρίζει πώς είναι να αισθάνεται έτσι δε θα αρνηθεί τουλάχιστον να ακούσει τον πικραμένο... είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι...

3
BDSM / Απ: οι καλυτερες ατακες που εχετε ακουσει απο αφεντρες....
« στις: Οκτωβρίου 04, 2010, 10:24:37 μμ »
φοιτητική συνεστίαση στη δεκαετία του 90: η ωραία της παρέας μου είχε ζητήσει να τη συνοδεύσω. όχι τίποτα το σπουδαίο, χεσμένο με είχε απλά ήθελε να έχει παρέα στο δρόμο για να μη βαριέται. επιπλέον της άρεσε να βλέπουν οι φίλες Της ότι τρέχω σαν σκυλάκι από πίσω Της. εγώ το ίδιο βράδυ ήθελα να πάω στο γήπεδο με κάτι φίλους. δεν Της το είπα φυσικά αλλά προφασίστηκα κάτι άλλο και έτσι μείναμε στο ότι θα συναντηθούμε στο σπίτι της φίλης Της. φτάνω αργοπορημένος στον τόπο συνάντησης. μπαίνω μέσα και κάθομαι σε μια καρέκλα. απέναντί μου στο καναπέ κάθεται η πεντάμορφη. γοητεία και ελαφρά υπεροψία θρονιασμένη σταυροπόδι. μεταξένια ολόισια μαύρα μαλλιά σε έκαναν να αισθάνεσαι μικρός μπροστά Της. το βλέμμα μου έπεσε στις μαύρες γόβες Της. ήθελα να πέσω στα πόδια Της και να φιλήσω το μέρος του ποδιού Της που έμενε ακάλυπτο από τα παπούτσια και την παντελόνα Της. φαινόταν τόσο όμορφο μέσα από το λεπτό μαύρο καλσόν.

Εκείνη με μάλωνε με νάζι γιατί δεν την είχα συνοδεύσει. Οι φιλενάδες γέλασαν. Η οικοδέσπηνα μου είπε σε τόνο μισοσοβαρό να ζητήσω συγγνώμη. Τότε γύρισε απότομα η πεντάμορφη και είπε: ¨Αν μου φιλήσεις και μου γλύψεις τα παπούτσια, μπορεί να σε συγχωρέσω.¨ Το αίμα μου ανέβηκε στο κεφάλι αλλά κρατήθηκα. Ακόμα δεν το ξεχνώ και βρίζω τον εαυτό μου που δεν επανέφερα σε κάποια πιο ιδιωτική στιγμή το θέμα.

4
Μπουρδέλα/Studio/Dungeons / Απ: Aφέντρα ΣΕΜΙΡΑ (long time before...)
« στις: Σεπτεμβρίου 13, 2010, 09:52:06 μμ »
Αληθινή Αρχόντισσα! Ποτέ δε θα ξεχάσω την πρώτη και τελευταία σύντομη συνάντηση μου μαζί Της. και εγώ στα τέσσερα μπήκα στο γραφείο Της, μικρός και ταπεινός. μετά από λίγες στιγμές βρέθηκα στα γόνατα μπροστά Της. Εκείνη σε όρθια στάση καθόταν στην άκρη του γραφείου Της με το δεξί Της πόδι ανασηκωμένο στο ύψος του αριστερού γονάτου Της. έτσι όπως ήμουν γονατισμένος η σόλα της μπότας Της βρέθηκε στο πρόσωπό μου. αφού τη φίλησα εκστασιασμένος έγλυψα τη σόλα της μπότας Της... ήταν πολύ σκονισμένη και βρώμικη αλλά εγώ αισθανόμουν πολύ ευτυχισμένος μέσα μου γιατι πίστευα ότι καταλάβαινε την ευλάβεια με την οποία έγλυφα τη μπότα Της. αποτραβήχτηκε και καθώς σήκωσα το βλέμμα μου διασταυρώθηκαν οι ματιές μας. στεκόταν μπροστά μου αγέρωχη. έτσι όπως ήμουν στα γόνατα μπροστά Της φάνταζε να έιχε γιγαντιαίες διαστάσεις. Την κοίταζα αποβλακωμένος. Με έφτυσε κατάμουτρα. Το βλέμμα μου χαμήλωσε ταπεινά και ύστερα άκουσα το υπέρχο γέλιο Της.

Και να θέλει κανείς, δεν μπορεί να ξεχάσει τη συνάντηση με μια τέτοια Βασίλισσα. Δεν την ξαναείδα παρόλο που την είχα παρακαλέσει για αυτό. Πιστεύω ότι δε θα την ξεχάσω. Συχνά φαντάζομαι ότι έχει βρει μια ντουζίνα από ζάπλουτους σκλαβους και σκλάβες και ζει μέσα στη χλιδή σαν Αυτοκράτειρα. Της αξίζει!!!
Θα ήμουν ευτυχισμένος αν η ζωή μου έδινε μια ακόμα ευκαιρια να Την προσκυνήσω.

Σελίδες: [1]