... και η κουκούλα παίζει το ρόλο της , λόγια από ένα κουκουλωμένο μένουν κουκουλωμένα και κρυμμένα στο σκοτάδι , η τηλεόραση μπορεί να μην είναι το μάτι του " μεγάλου αδερφού " ΜΠΉΚΕ ΟΜΩΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ , απλά χρόνια τώρα πολτοποιεί μυαλά και παράγει συμπεριφορές σύμφωνα με ότι προβάλει. Ο πλανήτης βρίσκεται σε πόλεμο , τα μεγαλύτερα πυρά τα δεχόμαστε από το ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ το ευλογημένο ξύλο ( τυχαία η ονομασία;) είμαστε σε πόλεμο στρατολογηθήκαμε όλοι μας με το ίντερνετ οπλάκι και ορμάμε... τι αέρα να φωνάξεις εδώ....;
Ωραίο το βιντεάκι , έπρεπε να λέει στο τέλος " και αν ξεχάσαμε να δώσουμε την ευχή μας σε κάποιον συγνωμη ειναι μικρούς μήκους το φιλμάκι "
Μπράβο πάντως, καλύτερος απο τον λαζόπουλο που χρυσώνει το αντε γαμήσου.
Μια έκθεση που έγραψε ένας μαθητής στο δημοτικό σχολείο για την τηλέοραση...θα μπορούσε να είναι και σενάριο μικρού μήκους ταινίας..
Αυτή η έκθεση είναι πέρα για πέρα αληθινή.
"Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!
Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της...
προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές. και ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί Όταν είμαι τηλεόραση, θα χω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος.
Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί. Θέλω τ΄αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που την διάβασε (καθώς τη βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: "τι συμβαίνει;"
Αυτή απάντησε: "Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε: "Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς που είναι αυτοί!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: "Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!.."