ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ
Από τον VSL
Η ώρα ήταν 8:35 μμ, η μέρα Παρασκευή και ετοιμαζόμουν να κλείσω ταμείο και το μαγαζί.
Αύριο Σάββατο στις 9:00 είχα κλεισμένο ραντεβού σε ένα sm studio στο οποίο ήμουν πελάτης εδώ και ένα χρόνο, και προσωπικός σκλάβος –έναντι αδράς φυσικά αμοιβής- μίας νεαρής αφέντρας της Κας Ιουλίας και το ονειρευόμουν από τώρα.
Μου είχε δώσει το κινητό της και την αδεια να της τηλεφωνώ ορισμένες ώρες αν θέλω ραντεβού.
Επίσης με έπαιρνε και εκείνη στο μαγαζί όποτε με χρειαζόταν κάτι(μπουγάδα-μανικιούρ-πεντικιούρ-σκούπισμα-σφουγκάρισμα-για να με χαστουκίσει για να ξεδώσει αν έχει νεύρα- κτλ.)
Πίσω στο τώρα, μία φωνή έκοψε τις σκέψεις μου.
«Αυτό είναι το γνήσιο δέρμα που μου λέγατε;;;;» μου ούρλιαξε η , 2μετρη φιγούρα που μπήκε στο κατάστημα ενώ εξυπηρετούσα την τελευταία 50χρονη πελάτισσα με τις 2 φίλες της για σήμερα.
Ήδη είχα μουρλαθεί στη δουλειά με όλες αυτές τις αλόγες που με έβαζαν όλη μέρα να κατεβάζω όλο το μαγαζί χωρίς να ψωνίζουν τελικά τίποτα.
Γύρισα και την κοίταξα.
Τα ψηλοτάκουνα mules που είχα στοκ πριν δύο μήνες μήνα τουλάχιστον πολυφορεμένα με το δέρμα τσακισμένο, δύο μακριές καλλίγραμμες γραμμωμένες γάμπες, ένα εφαρμοστό ταγιέρ να τονίζει την λεπτή μέση της, , ένα άγριο αλλά πανέμορφο και έντονα βαμμένο πρόσωπο, και κοντό κατάμαυρο μαλλί.
Με το ζόρι ήταν 25 χρονών.
Και τα χέρια της στη μέση, να με κοιτάει χτυπώντας νευρικά το τακούνι της στο πάτωμα.
Οι πελάτισσες που εξυπηρετούσα κοιτούσαν με έκπληξη.
Θα μου χαλάσει την πώληση η πουτάνα , σκέφτηκα.
«Αν έχετε την καλοσύνη, περιμένετε 5 λεπτά να εξυπηρετήσω την κυρία και μετά στη διάθεσή σας» της είπα με άγριο βλέμμα μιλώντας μέσα από τα δόντια μου.
«ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ!!!!!» ούρλιαξε εκείνη.
«Δεν γίνονται αλλαγές σε παπούτσια που αγοράστηκαν πέρα από μία εβδομάδα πριν δεσποινίς» της είπα.
Οι 3 γυναίκες σηκώθηκαν, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν.
Το μάτι μου γύρισε.
Σήκω φύγε τώρα γιατί θα φωνάξω την αστυνομία να σε μαζέψει!!! Της φώναξα.
«Ποιος σου είπε για αλλαγή ρε καραγκιόζη;;;Αν δε μου δόσεις πίσω τα 160 ευρώ , δεν πάω πουθενά!!!!» είπε κουνώντας μου το δείκτη στο πρόσωπό μου.
Σήκωσα το ακουστικό και την απείλησα πως θα τηλεφωνήσω.
Εκείνη άρχισε να γκρεμίζει τα παπούτσια από τα ράφια.
Κάλεσα την αστυνομία .
Στο μεταξύ εκείνη είχε κάνει το μαγαζί μπουρδέλο.
Κλείδωσα για να μην μπορεί να το σκάσει μέχρι να έρθουν οι μπάτσοι και κάθισα σε ένα σκαμπό.
Κάθισε στον καναπέ απέναντί μου .
Φέρε μου τα λεφτά μου τώρα!!! Μου είπε με άγρια σταθερή φωνή.
Μετά από ελάχιστο χρόνο, τίναξε το ένα της πόδι εμπρός και το mule της μου ήρθε στη μούρη.
Ένα υπέροχο κουντεπιέ, και πέντε περιποιημένα κατακόκκινα νύχια ξεπρόβαλαν.
Έτσι από περιέργεια, μέχρι να έρθουν οι μπάτσοι να σε μπαγλαρώσουν, τι πρόβλημα έχεις με αυτά τα mules της είπα παίρνοντας στα χέρια μου αυτό που μου πέταξε.
«Βρομάνε ρε καραγκιόζη!!! Δεν είναι απορροφητικά και γλιστράνε από τα πέλματά μου απατεώνα!!!»
«Αααα…… ώστε βρομάνε εεε;;;;» της είπα ειρωνικά και έφερα το mule κοντά στο πρόσωπό μου.
