Κοίτα, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ούτε εγώ πιστεύω πως ιστορία σου είναι αληθινή.. Εντούτοις το νόημα βρίσκεται αλλού. Φίλε, το κείμενο που διάβασα είναι ό,τι πιο ζωντανό, αληθοφανές και έντονο έχει γραφτεί σε αυτό το φόρουμ, ενώ εκπέμπει και έναν απίστευτο αυθορμητισμό, μια πρόστυχη "αθωότητα" που σου αγγίζει εξαιρετικά ευαίσθητες χορδές.. Γαμάτος! Εύγε!
ΥΓ Το ύφος σου φέρνει λίγο σε angellkonstantin, αλλά δεν τον κόβω κιόλας!