Προ ημερών αναρωτώμενος εάν τα στήθη της Lene Alexandra είναι ακόμα ΟΚ για καθαρά...
... εγκυκλοπαιδικούς λόγους, ας παραθέσω και το original video να πείτε κι εσείς τη γνώμη σας:
σ'ένα από τα προτεινόμενα video πέτυχα το συγκρότημα Boys On Wheels και σκέφτηκα ότι θα ήταν κάποια καφρίλα που σκέφτηκε κάποιος για να σατιρίσει το συγκεκριμένο τραγούδι/video clip. Τότε έπεσα πάνω στον Jesper Odelberg και την παρέα του. Το τραγούδι ονομάζεται "My balls are OK", με το "balls" φυσικά να μην εννοεί κάτι το οποίο είτε θα κλωτσήσεις, θα πετάξεις, θα ζουλήξεις κλπ (τουλάχιστον, όχι πολύ σκληρά). Το θέμα είναι ότι το όλο σκηνικό με προβλημάτισε. Γιατί, αντί να δω μια παρέα από χαζοχαρούμενα αγοράκια ντυμένα γυναικεία να χορεύουν και να κουνάνε ψεύτικα "μεμέ" που έλεγε κι ο Γιώργος Μαρίνος τα Κυριακάτικα απογεύματα, ή κοριτσάκια που ζήλεψαν τη δόξα της πληθωρικότατης απογόνου των Vikings, έπεσα πάνω σε 3 άνδρες που οδηγούσαν αναπηρικά καροτσάκια, στριφογυρνούσαν πάνω σε μια πίστα κι ο τραγουδιστής ζοριζόταν να αρθρώσει τις λέξεις.
Η ιστορία έχει ως εξής: Ο Jesper Odelberg, σύμφωνα με το
λήμμα του στο Wikipedia έχει γεννηθεί στις 23 Ιουλίου 1970, έχει ξεκινήσει από το 1992 να κάνει stand-up comedy, έχει έναν αδελφό και μία αδελφή, αλλά κυρίως πάσχει από εγκεφαλική παράλυση. Ψάχνοντας λίγο ακόμα, βρήκα ότι το συγκεκριμένο συγκρότημα, συνεργάστηκε με μια Νορβηγική εκπομπή το 2006 κυρίως σε διασκευές διάσημων τραγουδιών με αλλαγμένους στίχους, για να ταιριάζουν κυρίως σε άτομα με αναπηρία κι έτσι έγινε διάσημο. Διασκευάστηκαν τραγούδια όπως το "Take on me" των A-HA, το "Heaven" του Bryan Adams, το "Mamma Mia" των ΑΒΒΑ, το "Anarchy for the UK" των Sex Pistols κ.α με τους στίχους να προσαρμόζονται σε θέματα που έχουν να κάνουν με την αναπηρία τους και να απευθύνονται (φαντάζομαι) σε άτομα με παρόμοια πάθηση, τη χαρακτηριστική ερμηνεία του Jesper και τη σκηνική παρουσία των υπολοίπων, με το σχήμα σ'ένα video clip τουλάχιστον να αλλάζει.
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=Lc6KUW9bT6Ahttp://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=1ivTKRSURsQΤο θέαμα σαφώς και ξενίζει και είναι αν μη τι άλλο αμφιλεγόμενο. Δε βλέπεις τέτοιους κωμικούς κάθε μέρα. Να τονίσω εδώ ότι δεν τίθεται κανένα θέμα εκμετάλλευσης, ο Jesper έχει πάνω από 21 χρόνια που το κάνει αυτό και φαντάζομαι και γιατί το κάνει. Βλέπω πολλά μηνύματα υποστήριξης στο internet μηνύματα τα οποία το θεωρούν πρωτότυπο, πρωτοπόρο ίσως και αστείο, αλλά και πολλά που το βλέπουν κακόγουστο και οδυνηρό. Σαφώς και αν γινόταν από υγιείς ανθρώπους η συζήτηση θα γινόταν σε άλλη βάση. Αλλά από τη στιγμή που γίνεται από ανθρώπους "μέσα στα πράγματα" γίνεται αυτόματα και αστείο; Μπορεί να γελάσει κάποιος με κάτι τέτοιο; Στη Νορβηγία και τη Σουηδία, χώρες οι οποίες χτυπάνε κορυφή στη λίστα με τις "Καλύτερες χώρες για να ζεις" ο συγκεκριμένος γνωρίζει μια κάποια επιτυχία. Στην Ελλάδα θα είχε την ίδια αντιμετώπιση;
Η ουσία βέβαια είναι ότι ο Jesper δεν έκατσε να χαλάσει τη ζαχαρένια του και βρήκε να κάνει κάτι που κάνει και αυτόν καί τους άλλους ευτυχισμένους
Συνεχίζοντας κατά κάποιο τρόπο την έρευνα, έπεσα πάνω στον Josh Blue, ο οποίος έχει μια πιο ήπια μορφή, αλλά αποφάσισε κι αυτός να γίνει κωμικός. Εδώ σε διαγωνισμό Stand Up του NBC (Last Comic Standing) τον οποίο και τελικά κέρδισε. Κάποιοι μπορεί να πουν ότι είχε τα κότσια, αλλά ίσως έχει και ταλέντο.
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=MHqFQ8Q5KmM&feature=endscreen
