Σωπα μη μιλας !
Σωπα,μη μιλας,ειναι ντροπη,
κοψ'τη φωνη σου
σωπασε επιτελους
κι αν ο λογος ειναι αργυρος
η σιωπη ειναι χρυσος.
Τα πρωτα λογια πυ ακουσα απο παιδι
εκλαιγα,γελαγα,επαιζα,μου λεγανε:
"ΣΩΠΑΣΕ"...
Στο σχολειο μου κρυψανε την αληθεια τη μιση,
μου λεγανε :"εσενε τι σε νοιαζει; ΣΩΠΑ!"
Με φιλησε το πρωτο κοριτσι που ερωτευτηκα και μου λεγανε:
"κοιτα μην πεις τιποτα, σσσσσ... σωπα!"
Κοψε τη φωνη σου και μη μιλας,σωπαινε.
Και αυτο βασταξε μεχρι τα εικοσι μου χρονια.
Ο λογος του μεγαλου
η σιωπη του μικρου
Εβλεπα αιματα στο πεζοδρομιο,
"τι σε νοιαζει εσενα ;" μου λεγανε,
"θα βρεις τον μπελα σου, σωπα!".
Αργοτερα φωναζανε οι προισταμενοι
"Μη χωνεις τη μυτη σου παντου,
κανε πως δεν καταλαβαινεις, σωπα"
Παντρευτηκα,εκανα παιδια,
η γυναικα μου ηταν τιμια και εργατικη και
ηξερε να σωπαινει.
Ειχε μανα συνετη,που της ελεγε "Σωπα"
Σε χρονια δισεκτα οι γονεις,οι γειτονες με συμβουλευανε:
"Μην ανακατευεσαι,κανε πως δεν ειδες τιποτα. Σωπα."
Μπορει να μην ειχαμε με δαυτους γνωριμιες ζηλευτες
με τους γειτονες, μας ενωνε,ομως, το Σωπα.
Σωπα ο ενας, σωπα ο αλλος, σωπα οι επανω,σωπα οι κατω,
σωπα ολη η πολυκατοικια και ολο το τετραγωνο.
Σωπα οι δρομοι οι καθετοι και οι δρομοι οι παραλληλοι.
Καταπισμε τη γλωσσα μας.
Στομα εχουμε και μιλια δεν εχουμε.
Φτιαξαμε τον συλλογο του "Σωπα".
Μια πολιτεια ολοκληρη, μια δυναμη μεγαλη, αλλα μουγκη!
Πετυχαμε πολλα, φτασαμε ψηλα, μας δωσανε παρασημα,
τα παντα κι' ολα πολυ.
Ευκολα,
μονο με το Σωπα.
Μεγαλη τεχνη αυτο το "Σωπα".
Μαθε το στη γυναικα σου,το παιδι σου,την πεθερα σου
κι οταν νοιωσεις την αναγκη να μιλησεις ξεριζωσε την γλωσσα σου
και καν την να σωπασει.
Κοψ'την συρριζα.
Πετα την στα σκυλια.
Το μονο αχρηστο οργανο απο την στιγμη που δεν το μεταχειριζεσαι
σωστα.
Και δεν θα' χεις ετσι εφιαλτες,τυψεις κι αμφιβολιες.
Δε θα ντρεπεσαι τα παιδια σου και θα γλτωσεις απο το βραχνα να
μιλας,
χωρις να μιλας να λες "εχετε δικιο,ειμαι σαν κι εσας"
Αχ!! Ποσο θα' θελα να μιλησω ο κερατας.
και δεν θα μιλας
θα γινεις φαφλατας
θα σαλιαριζεις αντι να μιλας.
Κοψε τη γλωσσα σου,κοψ'την αμεσως.
Δεν εχεις παριθωρια.
Γινε μουγκος.
Αφου δεν θα μιλησεις,καλυτερα να το τολμησεις.
Κοψε την γλωσσα σου.
Για να εισαι τουλαχιστον σωστος
στα σχεδια και στα ονειρα μου
αναμεσα σε λυγμους και σε παροξυσμους κρατω την γλωσσα μου
γιατι νομιζω πως θα' ρθει η στιγμη που δεν θ' αντεξω
και θα ξεσπασω και δεν θα φοβηθω και θα ελπιζω
και καθε στιγμη το λαρυγγι μου θα γεμιζω μ'ενα φθογγο ,
με ενα ψιθυρο, με ενα τραυλισμα, με μια κραυγη που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ !...
Αζιζ Νεσιν
Το πρωτακουσα απο τον Λαζοπουλο .Ηταν σαν γροθια στο στομαχι.
Σ'ευχαριστω Λακη.
