Ποίηση

[Nuda Veritas]

 

[Afroditi]

Είναι κάτι νύχτες...

Είναι κάτι νύχτες, που τα αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά.
Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου.
Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν.
Ακόμα κι οι πέτρες.
Και τα ξερά κλαδιά.
Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.
Κι έρχεται ακάλεστη.
Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα,να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις.
Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι.
Ούτ' ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει.
Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της.
"Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;"
Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα.
Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά.
Που λιώνει το φεγγάρι.
Που όλα σιγοτραγουδούν.
Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά,
το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς.
Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα.


Αλκυόνη Παπαδάκη.

[estella]

Η Αλκυόνη Παπαδάκη είναι συγγραφέας με λόγο ποιητικό, από τις καλύτερες στην εποχή μας!
Κι όμως συνομιλώντας με κάποια καθηγήτρια της φιλοσοφικής σχολής , για το ποιους θεωρούμε καλούς σύγχρονους συγγραφείς,όταν αναφέρθηκα στο όνομά της,μίλησε απαξιωτικά λέγοντάς μου,πως δεν την γνωρίζει!!!

[Nuda Veritas]

Αυτό άραγε έχει μπει κάπου;

Ο φωτισμένος άνθρωπος ξέρει:την τυχαιότητα του κόσμου
και την σκοπιμότητα του συστήματος.
Ξέρει:την ανοησία της νόησης
και την υπεροχή της αίσθησης.
Ξέρει:κάθε στιγμή την παρουσία του θανάτου.

Ο φωτισμένος άνθρωπος έχει:χιούμορ(μπορεί να γελάει
με τα πάντα και κυρίως με τον εαυτό του),
ζεστασιά(γιατί είναι άνθρωπος και τίποτα το ανθρώπινο
δεν του είναι ξένο),απόσταση(γιατί είναι ελεύθερος
και δεν ανήκει πουθενά).

Πιστεύω στην αγάπη,το χιούμορ και τον κοινό νου.

Νίκος Δήμου,Εγχειρίδιον Ελευθερίας.

[iceman]

Όχι .. δεν μπηκε .
Thanks Nuda 

[entos_ektos]

αν απλα και μονο κρατησουμε οτι ο φωτισμενος ανθρωπος εχει χιουμορ και γελα κυριως με τον εαυτο του, θα κανουμε ενα τεραστιο αλμα (μπροστα), ολοι ...

[iceman]

Οδυσσέας Ελύτης - Η Μαρίνα των βράχων

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των  ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χί-
  μαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη  ανηφοριά  του  μικρού  Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου  έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές  όπου  οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυο-
  σμαρίνια

- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
 Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του
  μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας  προς  τους  γιαλούς  τους  κόλπους  με τα
  βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.

Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο  χρόνος γλύπτης των  ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή  ως το κόκκαλο άλλο
  καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

[Nuda Veritas]

  :-*Ιceman!

[Nuda Veritas]

"Βλέπεις,είπε,είναι οι Άλλοι
και δε γίνεται Αυτοί χωρίς Εσένα
και δε γίνεται μ΄Αυτούς χωρίς,Εσύ
Βλέπεις,είπε,είναι οι Άλλοι
                                          και ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις
η μορφή σου αν θέλεις ανεξάλειπτη νά'ναι
                                          και να μείνει αυτή.
   
Επειδή πολλοί φορούν το μελανό πουκάμισο
και άλλοι μιλούν τη γλώσσα των χοιρογρυλλίων
και είναι οι Ωμοφάγοι και οι Άξεστοι του Νερού
οι Σιτοφόβοι και οι Πελιδνοί και οι Νεοκόνδορες
ορμαθός και αριθμός των άκρων στου σταυρού
                                          της Τετρακτίδος.

Αν αλήθεια κρατήσεις και τους αντικρίσεις,είπε,
η ζωή σου θα αποκτήσει αιχμή και θα οδηγήσεις,είπε
                                           Ο καθείς και τα όπλα του,είπε 
Και αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν
Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ'τον ουρανό
                                         Πέρασε μέσα μου Έγινε
                                         αυτός που είμαι

Οδυσσέας Ελύτης,Γένεσις,Άξιον Εστί(απόσπασμα)

       Θα ήταν καλό εδώ,για κάποιον μη εξοικειωμένο με τον ποιητικό λόγο,αλλά που θα ήθελε να αρχίσει να τον κατανοεί,να εξηγήσουμε ότι η ποίηση του Ελύτη είναι μια ποίηση που διαχέει το κρυμμένο νόημα μέσα στις λέξεις,είναι βαθύτατα αλληγορικός,υπερρεαλιστής ποιητής,κορυφαίος στο είδος του!'Οχι εύκολος και εύπεπτος λόγος,αλλά αξίζει τον κόπο να ταξιδέψετε στον υπέροχο κόσμο του!

*Τετρακτύς:Eίναι το άθροισμα των πρώτων τεσσάρων φυσικών αριθμών,(1+2+3+4=10),το οποίο για τους Πυθαγόρειους θεωρούνταν ιερό.Η δεκαδική Τετρακτύς,αποτελούσε το σύμβολο των ανεξιχνίαστων του Σύμπαντος,το σύμβολο της Έσχατης Πραγματικότητος,αφού"η τετράς τίκτει τη δεκάδα"και η δεκάδα με τη σειρά της αποτελεί τη βάση για το δεκαδικό σύστημα.(από τον Πυθαγόρα στον Ξενάκη είναι παρμένη η τελευταία φράση,στο focus).

Για τους Πυθαγορείους,τα μαθηματικά κυβερνούν τη μουσική και αυτή η ακριβής σχέση μουσικής και μαθηματικών,αποτελούσε τη μέγιστη απόδειξη ότι η αλήθεια,στο ύψιστο επίπεδό της,εκφράζεται με μαθηματικές σχέσεις.Ο Πυθαγόρας και οι μαθητές του,διαμόρφωσαν φιλοσοφικές αρχές που επηρέασαν τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη και μας κληροδότησαν το Πυθαγόρειο Θεώρημα και τη χρήση της φιλοσοφίας ως μέσου πνευματικής κάθαρσης.

[nearos]

Ακουστε...
Ερχεται...

Σταθείτε πισω πρωτού ο 8ανατος λαβώσει τα ονειρα σας...

Ελευθερία....
Πιστη...

Μη φοβάστε το αύριο, κατακτήστε το........

[Nuda Veritas]

Νομίζω πως κάποιοι θα βρουν το ποίημα αυτό εξαιρετικά ενδιαφέρον.



Η Ελισάβετ Στην Ιταλία-Richard Weber

Με χαστούκισε ξαφνικά με δύναμη στο πρόσωπο.
Άρχισα τα παρακάλια,αλλ'αρνήθηκε νά'χει άλλη
            επαφή
κοινωνικής ή σεξουαλικής(sic!)μορφής μαζί μου.
Δε θα μου άφηνε καμιά φωτογραφία της
ούτε καν μια μπούκλα από τα εξαίσια μαλλιά της.

Όχι μόνο αυτό,αλλ'απαίτησε,σκληραίνοντας
       τη διαπεραστική φωνή της
να επιστρέψω το μαντίλι της καθώς και τ'άλλα
προσωπικά της αντικείμενα
(εγώ μουρμούρισα"θυμητάρια"θες να πεις,
αλλ'αυτή επανέλαβε "αντικείμενα")
που πιθανόν να υπέκλεψα(!)όσο διάστημα κατείχα
την προνομιακή θέση του υπηρέτη της.

'Ενας θεός ξέρει τι την έκανε να μου ζητήσει
το μπουρνούζι της την τρομερή εκείνη νύχτα.
("Εκείνη τη θαυμάσια νύχτα"μονολόγησα.)
Πίστευα πως είχαν αντιστραφεί οι θέσεις μας:
(Πάνιασα όταν την άκουσα να με κατηγορεί
ακόμα και σ'αυτό.)
Και,το λοιπόν,επιθυμούσε,είπε,
να καταστήσει σαφές,ότι προς το παρόν
κι επί όσο διάστημα η σχέση
("Κυρία!"δεν μπόρεσα να μην αναφωνήσω)
διαρκούσε να το βάλω καλά στο νου μου
πώς πρώτος εγώ θα πήγαινα στην παστάδα
όπου εκείνη θά'ρχονταν ανάλογα με τις επιθυμίες
της στιγμής.
("Ανάλογα με τις καύλες της",δεν μπόρεσα
να μη σκεφθώ.)

Μου ήταν αδύνατο να μην της δείξω
τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου,
την απέραντη ανακούφιση που μου προξένησαν
τα λόγια της
κι άρχισα να της φιλώ συνέχεια παθιασμένα
εκείνη τη στιγμή ακριβώς το υπέροχο αριστερό
βυζί της
που είχε ξάφνου πεταχτεί από την κρυψώνα του
εκεί,προς το τέλος του λογυδρίου της.
Οπότε σήκωσε πάλι το χέρι της και με χαστούκισε.

[PJ]

Πάνω σε ενα βράχο σε σκέφτομαι και κλαίω
Μετά το ξανασκέφτομαι, βρε δε γαμιέσαι λέω;

Για τους κουλτουριάριδες 

[Nuda Veritas]

Ποιούς κουλτουριάρηδες,για δώσε αναφορά,πού τους είδες να ρίξουμε γιαούρτια;
Η δηθενιά της κουλτούρας μου φέρνει αηδία,το σινάφι όλο αυτό μου προκαλεί απέχθεια.Ο κομφορμισμός κι ο συντηρητισμός τους,εν ονόματι της σοβαροφάνειας.Γελοίοι δίχως αίσθηση του χιούμορ και της νοστιμιάς των αντιθέσεων...Προτιμώ έναν αμόρφωτο αλλά γνήσιο,παρά έναν δυσκοίλιο κουλτουριάρη!

[Nuda Veritas]

WALT WHITMAN

Μια γυναίκα με προσμένει

Μια γυναίκα με προσμένει,τα περιέχει όλα,τίποτα
       δε λείπει,
όμως όλα θα έλειπαν αν έλειπε το φύλο,ή αν έλειπε
ακόμα η υγρότητα του άντρα που της ταιριάζει.

Το φύλο τα περιέχει όλα,σώματα,ψυχές,
έννοιες,αποδείξεις,αγνότητες,νοστιμιές,
    αποτελέσματα,διακηρύξεις,
άσματα,διαταγές,υγεία,περηφάνια,το μητρικό
μυστήριο,το σπερματώδες γάλα,
όλες οι ελπίδες,οι ευεργεσίες,οι απονομές,όλα τα πάθη,
        κι οι έρωτες,
οι ομορφιές,οι ηδονές της γης,
όλες οι κυβερνήσεις,οι θεοί,οι δικαστές,όλα τα πρόσωπα
        της γης,
όλα περιέχονται στο φύλο σαν μέρη αυτού του ίδιου
και σαν δικαίωση αυτού του ίδιου ακόμα.

Χωρίς ντροπή ο άντρας που μου αρέσει γνωρίζει
κι ομολογεί τις ηδονές που το φύλο του του χαρίζει,
χωρίς ντροπή η γυναίκα που μου αρέσει
γνωρίζει κι ομολογεί τις ηδονές του φύλου της.

Τώρα δεν έχω πια τίποτα να πω με τις γυναίκες
που δεν τις τρώει το πάθος,
θα πάω να βρω εκείνη που με περιμένει,
εκείνες τις θερμόαιμες γυναίκες τη φλόγα μου
να σβήσουν,
θα κοιτάξω να με καταλάβουν καθώς και να μη
με αρνηθούν,
θα κοιτάξω νά'ναι αντάξιές μου κι εγώ θα γίνω
ο ρωμαλέος σύζυγος αυτών των γυναικών.

 

[iceman]

Πανέμορφο ... ότι πρέπει για καληνύχτισμα..
Thanks Υπέροχη Nuda ! ! !