Forum

Sex, Fetish & BDSM => Ερωτικές ιστορίες => Μήνυμα ξεκίνησε από: C. Nic Saint στις Ιουνίου 01, 2009, 01:35:44 πμ

Τίτλος: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: C. Nic Saint στις Ιουνίου 01, 2009, 01:35:44 πμ

Συνέβη σ' έναν άλλο τόπο, τότε που έκανα ένα καθυστερημένο μεταπτυχιακό, κι ο ελεύθερος χρόνος μου μοιραζόταν ανάμεσα στη βιβλιοθήκη και τα νυχτερινά μπαρ των προαστίων. Σουρούπωνε. Ήταν η ώρα που μου άρεσε να χάνομαι ανάμεσα στις ραφιέρες και τους τίτλους των ανθρωπιστικών σπουδών. Είχα πάρει τρία βιβλία και, διασχίζοντας τον πλαϊνό διάδρομο του αναγνωστηρίου, είχα βρει ένα κενό τραπέζι στο βάθος, κοντά στο παράθυρο. Στη διαδρομή την είχα προσέξει. Καθόταν σταυροπόδι, σκυμμένη πάνω απ' τα χαρτιά της, και φυσικά το βλέμμα μου είχε εντοπίσει την αργή νωχελική αιώρηση της αριστερής της γάμπας. Χωρίς να σταθώ, είχα μόλις προλάβει να δω τη χαμηλοτάκουνη γόβα που κρεμόταν αδιάφορα από την άκρη του ποδιού της, κι ακόμη πως αντί για καλσόν ή κάλτσες, φορούσε στα πέλματά της εκείνα τα υπέροχα διάφανα νάιλον καλτσάκια, που κάλυπταν ίσα ίσα ολόκληρα τα δάχτυλα και 'φτάναν χαμηλά, πίσω απ' τη φτέρνα. Συνήθως τα βλέπει κανείς σε καταστήματα γυναικείων υποδημάτων, όπου τα δίνουν οι υπάλληλοι στις κυρίες που θέλουν να δοκιμάσουν παπούτσια και τα πόδια τους είναι γυμνά. Φοριόνται όμως κι άλλες φορές, κυρίως όταν αρχίζουν οι ζέστες, οπότε χρησιμεύουν για να κρατάνε το πόδι δροσερό και να απορροφούν την όποια υγρασία. Όπως και να 'χει, αυτά τα όχι πολύ συνηθισμένα αξεσουάρ, κέντριζαν πάντοτε την προσοχή μου, κι η ιδέα πως ένα μικροσκοπικό κομμάτι νάιλον μπορούσε να αιχμαλωτίσει το μεθυστικό άρωμα μιας ολόκληρης γυναικείας ημέρας ήταν αρκετή για να τα κάνει ένα ποιητικό αντικείμενο στη φαντασία μου. Την είχα προσπεράσει μάλλον βιαστικά, αλλά γυρνώντας για να καθίσω, τρία τέσσερα τραπέζια μακριά, πρόσεξα πως η ηλικία της δεν ήταν φοιτητική - ταίριαζε περισσότερο σε κάποιας νεαρής καθηγήτριας ή έστω εξωτερικής ερευνήτριας, που επισκεπτόταν τις ραφιέρες στις οποίες σύχναζα κι εγώ. Τα μάτια μου σηκώθηκαν μια δυο φορές πάνω από το χώρισμα του τραπεζιού, μήπως κι είχα την τύχη να δω το πρόσωπο που αντιστοιχούσε στη φαντασίωση που μόλις είχε αρχίσει. Γιατί ή αλήθεια είναι ότι η εικόνα της γόβας που κρεμόταν από την άκρη των δαχτύλων της, παρότι βιαστική στην πραγματικότητα, είχε αφήσει την έντασή της στο μυαλό μου, ποθητή, σαγηνευτική. Τη φανταζόμουν πότε να τη φοράει γρήγορα και να αλλάζει πόδι, πότε να κατεβάζει τη γάμπα της και να τη λυγίζει ελαφρά κάτω από την καρέκλα, κάνοντας το παπούτσι να πεταχτεί χαριτωμένα από τη φτέρνα της, και πότε πάλι, μετέωρη και χαλαρή καθώς ήταν η γόβα της, να γλιστράει από τα δάχτυλα και να πέφτει, κάνοντας ένα μαλακό ήχο στη μοκέτα. Ονειρευόμουν τότε εκείνα τα δάχτυλα, όχι πολύ μακριά, καλογραμμένα, σαν μακρόστενοι ανοιξιάτικοι καρποί, να κινούνται ελαφρά, να ξεμουδιάζουν, και το μικροσκοπικό νάιλον καλτσάκι, νοτισμένο, να ακολουθεί τη θηλυκή τους κίνηση, ίσα ίσα καλύπτοντας τη φτέρνα και το πέλμα της. Η ιδέα του διαβάσματος είχε εγκαταλειφθεί αμέσως. Όλο το σούρουπο, και τα βιβλία, κι οι ιδέες κάθε είδους, είχαν γίνει εκείνη την ώρα η εικόνα των δαχτύλων των ποδιών της, που ποθούσα να αγγίξω, να δοκιμάσω τη γεύση τους, να τολμήσω να μυρίσω. Είχε περάσει κανένα δεκάλεπτο, και το γεγονός ότι από τη θέση που καθόμουν ήταν αδύνατο να δω όχι μόνο τα πόδια της αλλά απολύτως τίποτε από τη γυναίκα εκείνη που ξαφνικά με είχε σαγηνεύσει, έκανε την επιθυμία μου ακόμη πιο έντονη. Με την εικόνα των ποδιών της και της γόβας να αιωρείται πάντοτε νωχελικά, έκοψα προσεκτικά μια σελίδα από το μπλοκ, πήρα το στυλό μου και έγραψα τις παρακάτω λέξεις:

Kυρία μου,
Μπαίνοντας σ' αυτή την κατά τα άλλα συνηθισμένη αίθουσα, η λάμψη σας ήταν αδύνατο να μην τραβήξει την προσοχή μου και, καθώς περνούσα από το πλάι σας, δεν μπόρεσα να μην απολαύσω το λεπτό άρωμα της παρουσία σας. Ωστόσο, η χαλαρότητα και η αδιάφορη άνεση με την οποία εκθέτατε στο βλέμμα ενός τυχαίου περαστικού τις ραφινάτες καμπύλες του αριστερού σας πέλματος, με έκαναν να σκεφτώ πως μάλλον κατά λάθος έχετε βρεθεί εδώ, αφού ο χώρος που σας αρμόζει θα πρέπει να είναι κάποιο αστικό σαλόνι πιθανόν, με υπηρέτες έτοιμους να υπακούσουν στις επιθυμίες σας. Αναρωτιέμαι αν έχω δίκιο.

Δίπλωσα στα τέσσερα τη σελίδα, σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς το μέρος της. Πλησιάζοντας, την είδα σκυμμένη ακόμη πάνω απ' τα χαρτιά της. Καθυστέρησα λίγο το βηματισμό μου κι άφησα στο πλάι του τραπεζιού της την επιστολή. Προσπέρασα αργά, κατευθυνόμενος λίγα μέτρα μακριά, και χάθηκα ανάμεσα από τις ραφιέρες. Έκανα πως έψαχνα κάποιο βιβλίο, ίσα ίσα για να περάσει η ώρα, και σε λίγα λεπτά βγήκα πάλι στο διάδρομο και κατευθύνθηκα προς το τραπέζι μου. Είχε αλλάξει θέση. Τώρα ακουμπούσε πίσω στην καρέκλα και κράταγε ένα βιβλίο μπροστά της. Καθόταν πάλι σταυροπόδι, αλλά αυτή τη φορά η χαμηλοτάκουνη γόβα ήταν στη θέση της, ακίνητη. Μόλις που διέκρινα στο πλάι, να εξέχει σε ένα δυο σημεία όχι πάνω από ένα χιλιοστό, η άκρη από το διάφανο, νάιλον καλτσάκι της. Πέρασα δίπλα της, ήρεμα, κι ούτε που κινήθηκε. Έπρεπε να απογοητευτώ άραγε; Προχώρησα, ώσπου έφτασα στο τραπέζι μου. Κοίταξα για λίγο προς το μέρος της και μπόρεσα να δω φευγαλέα το ελαφρώς σκυμμένο προσώπό της. Ήταν γοητευτική. Κάθισα, και την έχασα από το οπτικό μου πεδίο. Παρ' όλη την ένταση της φαντασίας και της επιθυμίας, σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθιζα να είμαι πάντοτε αρκετά χαλαρός. Αυτό όμως δε σήμαινε πως, όταν δεν υπήρχε κάποιο άμεσο σήμα από την άλλη πλευρά, μια οποιαδήποτε ανταπόκριση, δεν είχα κάποια ανησυχία μήπως προέκυπτε κάποια απρόβλεπτη αντίδραση. Μπορεί απλώς να αδιαφορούσε, κι αυτό μου είχε τύχει αρκετές φορές. Ενδεχομένως πάλι, κάποια στιγμή, όταν σηκωνόταν να φύγει, να ερχόταν προς το μέρος μου και να έκανε ένα ειρωνικό σχόλιο. Κι αυτό μου ήτανε γνωστό. Τι θα γινόταν, όμως, αν αποφάσιζε να κάνει κάτι πιο δραστικό, περισσότερο έντονο και θορυβώδες, κάτι που θα περιλάμβανε φωνές, διαμαρτυρίες, ή οτιδήποτε άλλο μπορούσε να με εκθέσει, ακόμη και σε μια βιβλιοθήκη που λόγω ώρας δεν ήταν γεμάτη, αλλά έτσι κι αλλιώς υπερβολικά ήσυχη ώστε να προκληθεί ένα μικρό σκάνδαλο. Περίμενα. Η ελαφριά ανησυχία μου δεν μπορούσε να μην αναμιγνύεται με εικόνες σαγηνευτικές των ποδιών της, των δαχτύλων της που έπαιρναν στη φαντασία μου τη μορφή του νοτισμένου πόθου... σα να τα πλησίαζα στο πρόσωπό μου... να ένιωθα το μικροσκοπικό νάιλον να αποπνέει το άρωμα της θηλυκότητάς της, να εισέπνεα την ανεπαίσθητα ιδρωμένη έλξη της, το πόδι της... ήταν τόσο γοητευτική, αριστοκρατική, ώστε να αφήσει αυτό το νάιλον καλτσάκι να γλυστρίσει στην κίνηση του χεριού μου... φανταζόμουν... λίγο προτού τα ανοιξιάτικα δάχτυλα του ποδιού της χαϊδέψουν τα χείλη μου, λίγο προτού παραδοθούν στην αργή μου ανάσα, το μισάνοιχτο στόμα, τη γλώσσα μου... κι η υγρή τους γεύση πλημμυρίσει τη δική μου υγρότητα... Περίμενα... Η καρδιά μου χτυπούσε πιο γρήγορα από το κανονικό... από την πιθανή ταραχή, ή την επιθυμία που ολοένα μεγάλωνε, δεν ήξερα ακριβώς, αλλά μπορεί και να ήταν το ίδιο πράγμα... ανησυχία και πόθος... Περίμενα... Τα λεπτά περνούσαν, σαν ένταση που μεγάλωνε... Περίμενα... Ώσπου την άκουσα, από μακριά, να σηκώνεται. Σήκωσα κι εγώ το βλέμμα μου. Την είδα να κατευθύνεται προς το μέρος μου. Δεν ήταν απλώς γοητευτική, ήταν υπέροχη. Πλησίασε. Μόλις που κατάφερα να συγκρατήσω τους παλμούς μου, και να φανώ όσο πιο αδιάφορος γινόταν. Στάθηκε για ελάχιστα δευτερόλεπτα από πάνω μου, όσο ακριβώς χρειάστηκε για να αφήσει στο τραπέζι ένα διπλωμένο χαρτί. Γύρισε από την άλλη και, προτού συνειδητοποιήσω τι ακριβώς είχε συμβεί, την είδα να χάνεται στο βάθος του διαδρόμου, ανάμεσα στις ραφιέρες. Το διπλωμένο χαρτί που είχε αφήσει μπροστά μου δεν μου επέτρεψε να σηκωθώ να την ακολουθήσω. Για κάποιο λόγο μου φαινόταν πιο σημαντικό από την ίδια την παρουσία της. Το κοίταξα. Υπήρχε κάτι περίεργο - αμέσως κατάλαβα πως δεν επρόκειτο για ένα απλό διπλωμένο χαρτί, αφού είχε έναν ανεπαίσθητο, μαλακό όγκο. Το ξεδίπλωσα -κάπως βιαστικά ομολογώ- και τότε, ανάμεσα από τις γραμμένες λέξεις που μόλις πρόλαβα να δω, έπεσε ένα μικρό, ζαρωμένο... νάιλον... το καλτσάκι της. Το ξάφνιασμα ήταν ο ίδιος ο πόθος που μεγάλωνε. Το πήρα στα δάχτυλα, κι ενώ η καρδιά μου άρχιζε να πάλεται με ένταση και πάλι, το έφερα γρήγορα στη μύτη μου. Η νοτισμένη μυρωδιά του πλημμύρισε το μυαλό μου κι η φαντασία έγινε εκείνη τη στιγμή η ημέρα μιας γυναίκας, ο ρυθμός των βημάτων της μέσα στην ύφανση του νάιλον. Κρατώντας σφιχτά στη μύτη μου το δώρο της, εισπνέοντας την αριστοκρατική της νωχέλεια, διάβασα τις λέξεις με τις οποίες το είχε συνοδεύσει:

Κύριε,
Το αντικείμενο που έχετε στα χέρια σας έχει κρατήσει όλη την κούραση και την ευτέλεια μιας καθημερινότητας, που ασφαλώς και δεν αρμόζει σε μια κυρία του επιπέδου μου. Χαρείτε την. Έχετε απόλυτο δίκιο.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Sam Fisher στις Ιουνίου 01, 2009, 01:40:13 πμ

Τρομερη! Εμεινα αφωνος. Ειλικρινα μπραβο φιλε!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: vasilios στις Ιουνίου 01, 2009, 03:10:52 μμ

 :thumbsup1: :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Giorgaros στις Ιουνίου 01, 2009, 03:32:50 μμ

Άψογος ! Νομίζω ότι πρέπει να το σκεφτείς επαγγελματικά και το εννοώ 100%.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: solist στις Ιουνίου 01, 2009, 05:21:55 μμ

Καταπληκτική ιστορία, μπράβο!  :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: PHLOVERGR στις Ιουνίου 01, 2009, 05:27:42 μμ

Πολύ καλή ιστορία οφείλω να ομολογήσω,,, :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: no_taboo στις Ιουνίου 01, 2009, 06:01:36 μμ

Καλώς όρισες φίλε! Εκπληκτική η ιστορία σου! Δώσε ας κι άλλες!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: entos_ektos στις Ιουνίου 01, 2009, 06:06:33 μμ

πολυ ωραια ιστορια κ ακομα καλυτερη γραφη!!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: GreekFooTakis στις Ιουνίου 01, 2009, 06:19:57 μμ

Εχει κατι το ιδιαιτερο αυτη η ιστορια, ειναι πολυ..λογοτεχνικη! ;) :thumbsup1:
Ωραια εμπειρια παντως...  :clapping:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: rizzlas στις Ιουνίου 01, 2009, 08:11:59 μμ

 :respekt:
μπραβοοοο :clapping: :clapping: :clapping:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Passenger στις Ιουνίου 02, 2009, 12:44:38 πμ

Μη σταματάς να γράφεις, κάνε μου τη χάρη. Είσαι τελείως αλλού σε επίπεδο γραφής.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: hell στις Ιουνίου 02, 2009, 01:07:07 πμ

γράφεις τέλεια!!!!
φανταστική ιστορία!!!!  :thumbsup1: :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Patousofilos στις Ιουνίου 02, 2009, 11:38:56 πμ

Πολύ καλογραμμένη ιστορία!!
Συγχαρητήρια!!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: kostas44 στις Ιουνίου 02, 2009, 03:33:26 μμ

φιλε εισαι ΦΟΒΕΡΟΣ στο γραψιμο!!!!!!!!!!!!τρομερη ιστορια!μπραβο!γραψε και συ μια ιστοριουλα σαν τον φρεντυ!!!αλλα με αλλο θεμα!!!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: pelmlover στις Ιουνίου 03, 2009, 03:30:50 μμ

φοβερη ιστορια και καλογραμενη.....

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Giorgaros στις Ιουνίου 03, 2009, 05:13:11 μμ

Εννοείται ότι περιμένουμε και τη συνέχεια.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Zaza στις Ιουνίου 05, 2009, 04:35:39 πμ

Καταπληκτική πραγματικά  :)

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: otinane στις Ιουνίου 05, 2009, 11:21:49 μμ

Τελεια ιστορια, γραφεις με ενα τροπο που κανει την φαντασια να οργιαζει... Σε παρακαλω γραψε κι αλλο / αλλες.   :)

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: s0rr0w στις Ιουνίου 05, 2009, 11:50:50 μμ

poly omorfa

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: C. Nic Saint στις Ιουνίου 05, 2009, 11:57:46 μμ

Χαίρομαι που συναντώ ανθρώπους οι οποίοι δεν αρκούνται απλώς στη γρήγορη εκσπερμάτωση.
Ladies, Gentlemen,
nice to meet you

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: feetlover1987 στις Ιουνίου 17, 2009, 09:55:06 μμ

φιλε εισαι καταπληκτικος!!συνεχισε ετσι!!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: HHS στις Ιουνίου 18, 2009, 05:44:40 μμ

Νομίζω πως μόνο μπράβο, θα ακούσεις από εμάς σε μια τόσο ξεχωριστά γραμμένη ιστορία...

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: airman στις Ιουνίου 20, 2009, 10:14:37 πμ

Συνέχισε έτσι

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Jon_X στις Ιουνίου 20, 2009, 12:08:03 μμ

Αγαπητέ C. Nic Saint, καταπληκτική γραφή. Τα σέβη μου.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: nylon76 στις Αυγούστου 24, 2009, 12:22:22 μμ

 :clapping: :clapping: :clapping: :clapping:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: footlover13 στις Νοεμβρίου 25, 2009, 04:54:19 μμ

pπολθ καλη  η ιστορια :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον κ
Αποστολή από: feetmaniac21 στις Ιανουαρίου 17, 2010, 12:54:02 πμ

διαβαζεις και νομιζεις οτι το ζεις εκεινη τη στιγμη...
φοβερη γραφη!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: MelinaK στις Ιανουαρίου 25, 2010, 05:10:41 πμ

Respect...

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: George στις Ιανουαρίου 28, 2010, 02:10:16 πμ

Πραγματικα πολυ Ωραιος ο τροπος γραφης σου..

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: Fetish_JM στις Σεπτεμβρίου 06, 2014, 11:26:23 μμ

Εάν η παραπάνω βιβλιοθήκη, θεωρείτο η μεγαλύτερη των Βαλκανίων, τότε θαρρώ πως κάπου είχα εντοπίσει κι εγώ στα φοιτητικά μου χρόνια αντίστοιχες μυρωδιές...;)

Υ.Γ. Πέραν του nylon δείγματος, πιστεύω ότι στους καλοκαιρινούς μήνες πριν κλείσει η βιβλιοθήκη, τα flip flops είχαν ακόμα πιο σαγηνευτικές, γεμάτες θηλυκές ορμόνες, μυρωδιές.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: papmar στις Σεπτεμβρίου 07, 2014, 08:52:51 πμ

 :clapping: :clapping: :clapping:

Καταπληκτική γραφή καταπληκτικής ιστορίας για τα λατρεμένα σουμπά (shoe liners)



 (http://img187.imagevenue.com/loc341/th_67952_hue_hue01_7954_gsz_122_341lo.jpg) (http://img187.imagevenue.com/img.php?image=67952_hue_hue01_7954_gsz_122_341lo.jpg) (http://img15.imagevenue.com/loc49/th_61059_hue_hue01_u10310_gsz_122_49lo.jpg) (http://img15.imagevenue.com/img.php?image=61059_hue_hue01_u10310_gsz_122_49lo.jpg) (http://img274.imagevenue.com/loc216/th_67952_p9533X_122_216lo.jpg) (http://img274.imagevenue.com/img.php?image=67952_p9533X_122_216lo.jpg)

Uploaded with IIIUploader (http://www.hqcity.ru/soft/IIIU.rar)

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: LM στις Σεπτεμβρίου 07, 2014, 09:24:30 πμ

Ενα μεγαλο  :respekt: !!!

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: elen στις Σεπτεμβρίου 07, 2014, 11:09:21 πμ

Σουμπά ; Με πυραυλώνουν ανελέητα...  :sign17: :sign17:

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: shoesniffer στις Σεπτεμβρίου 07, 2014, 05:06:35 μμ

Όμορφο και καλογραμμένο κείμενο το οποίο κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Γενικά δε διαβάζω τις ιστορίες που γράφουν τα μέλη αλλά ο τρόπος γραφής σου με κράτησε.

Τίτλος: Απ: Η τέχνη της αλληλογραφίας, ή Ένα μικρό, νάιλον καλτσάκι (υπό C. Nic Saint)
Αποστολή από: C. Nic Saint στις Σεπτεμβρίου 11, 2014, 03:05:35 μμ

Thanks for the comments. Αλλά πού πήγατε κι ανακαλύψατε αυτή την ιστορία - την είχα ανεβάσει πριν πέντε(!) χρόνια. Για όσες και όσους ενδιαφέρονται πάντως, εκείνη την εποχή είχα γράψει άλλη μία, πιο σύντομη, που βρίσκεται εδώ
http://www.greekfoot.com/index.php?option=com_jfusion&Itemid=53&jfile=index.php&topic=23648.0 (http://www.greekfoot.com/index.php?option=com_jfusion&Itemid=53&jfile=index.php&topic=23648.0)