13
« στις: Σεπτεμβρίου 14, 2021, 09:02:20 μμ »
Spoiler alert δεν υπάρχει happy end αλλά υπήρξε και μια μικρή συνέχεια. Μίας και ανηκαμε και οι 2 σε μια διευρυμένη φοιτητική παρέα 12 χρόνια αργότερα βρεθήκαμε σε ένα γάμο πρώην συμφοιτητη μας. Εγώ ελεύθερος αυτή διαζευγμένη οπότε και οι 2 ασυνοδευτοι. Κοιταχτηκαμε από απόσταση στην εκκλησία όμως στη δεξίωση καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους παλιούς συμφοιτητές.
Αναπόφευκτα πιάσαμε την κουβέντα και μου είπε ότι πληγώθηκε πολύ τότε και δεν κατάλαβε γιατί επεμεινα να χωρίσουμε καθώς περνούσαμε πολύ καλά διότι εκτός από ζευγάρι κάναμε και παρέα. Δεν τής είπα ότι πίστευα τότε δηλαδή ότι ερμήνευσα την κίνηση ως παγίδα, αλλά ότι δεν θα μπορούσα να μοιραστώ πράγματα μαζί εφόσον θα αντιδρούσε έτσι κάθε φορά που θα της έλεγα πράγματα που ήταν ξένα η καινούργια για αυτήν. Το διατύπωσα με τέτοιο τρόπο σαν η ποδολαγνεια να ήταν η αφορμή για να φανει η διαφορά στον τρόπο σκέψης μας και όχι η αιτία. Άλλωστε ήμασταν στην αρχή της σχέσης οπότε ακόμα σε φάση γνωριμίας.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τις ζωές μας τα τελευταία 12 χρόνια, δουλειές, σχέσεις κλπ... σε πολύ καλό κλίμα και διάθεση. Κατά τις 02:00 και ενώ περνάνε καλά γελάμε έπρεπε να φύγω διότι στις 04:00 είχα πτήση. Φεύγοντας τη χαιρετώ και επανέρχεται στο θέμα λέγοντας μού οκ αλλά ακόμα δεν κατάλαβα σου αρέσουν η δεν σου αρέσουν τα γυναικεία πόδια; προσθέτοντας ότι από τότε έχει εξοικειωθεί με το φαινόμενο της ποδολαγνειας και δεν σοκαρεται. Σηκώνομαι βάζω το σακάκι και της λέω ναι, μου αρέσουν πολύ. Δεν αντέδρασε και έφυγα.
Δεν βρεθήκαμε ποτέ έκτοτε και ούτε στο Facebook δεν είμαστε φίλοι. Παντρεύτηκα εγώ, ξαναπαντρευτηκε και αυτή. Αυτή η τυχαία συνάντηση μας έδωσε κάποιο closure.