Greekfoot.com

Μόλις παρακολούθησα ένα αφιέρωμα εκπομπής της ΝΕΤ, στη γνωστή εταίρα της παλιάς Αθήνας, Γαβριέλα Ουσάκοβα,η οποία δολοφονήθηκε το 1991 μέσα στην οικία και επαγγελματικό της χώρο στη Νεάπολη Εξαρχείων. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι και τον θάνατό της, εξακολουθούσε να ασκεί το επάγγελμά της σε ηλικία 75 χρόνων! Γεννημένη το 1916 στη Ρωσία, ήρθε στην Αθήνα το 1929 και ξεκίνησε το επάγγελμα το 1936, σε ιδιόκτητο οίκο ανοχής, όπου έζησε και δραστηριοποιήθηκε μέχρι και το τέλος της ζωής της. Η Γαβριελα βοήθησε πολλά παιδιά να σπουδάσουν, πλήρωνε τους γιατρούς για τους άπορους της γειτονιάς της και υπήρξε βαθιά θρησκευόμενο άτομο. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έκρυψε πολλούς συμπατριώτες στο σπίτι της, οι οποίοι καταδιώκωνταν από Γερμανούς στρατιώτες και γι'αυτό τον λόγο εξιλεώθηκε κατά κάποιο τρόπο για το γεγονός ότι στο πελατολόγιό της περιλαμβάνονταν Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές. Το πιο αξιοσημείωτο ίσως της δουλείας της, ήταν ο τηλεφωνητής, τον οποίο καθιέρωσε από τις αρχές της δεκαετίας του '50 και έκλεινε τα ραντεβού,αφού πρώτα ο ενδιαφερόμενος μπορούσε να ακούσει αναλυτικά τις χρεώσεις για καθετί, ενώ στο μήνυμα περιλαμβάνονταν και αναλυτικές οδηγίες για το πως θα φτάσει στο σημείο! Η κίνησή της αυτή ήταν πρωτοποριακή για την εποχή, αφού ακόμα και μεγάλες εταιρίες, αγνοούσαν την ύπαρξη τηλεφωνητή. Σίγουρα η Γαβριέλα ήταν μία ξεχωριστή περίπτωση ιερόδουλης, την οποία όλοι όσοι την έζησαν την θυμούνται ευχάριστα. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος παλιότερος εδώ μέσα που να πρόλαβε να την επισκεφτεί..

Θα ήθελα να ρωτήσω πόσοι από εσάς οι οποίοι νηστέψατε την Μ.Εβδομάδα-
και γενικότερα είστε αφοσιωμένοι στη θρησκεία- απείχατε και από κάθε
ηδονική πράξη, ήτοι σεξ,ακόμη και μαλακία.Νομίζω πως για τους πιστούς,απαγο-
ρεύεται ακόμη και αυτό,γι'αυτές τις ημέρες .Θεωρώ πως είναι πολύ πιο εύκολο να
αντισταθεί κανείς στο να καταναλώσει κάποιες τροφές, από το να αντέξει να μην
εκσπερματώσει (με οποιονδήποτε από τους 2 τρόπους...) Οι τροφές, απλά υποκα-
θιστώνται από κάποιες άλλες, το "άλλο" όμως αν το κόψεις είναι σα να μένεις
τελείως νηστικός...

...και εις βάρος σε μία κατάσταση που ψήνεται...
Φαντάζομαι θα είναι πολλοί από εδώ, οι οποίοι θα
έχουν ξενερώσει στη θέα μετρίων έως άσχημων
ποδιών,άπο κοπέλες οι οποίες πραγματικά "λένε"
και σε κάποιες περιπτώσεις "παραλένε" γενικότερα..
Σε αυτούς ανήκω κι εγώ - όπου έχει επαληθευτεί το
φαινόμενο- και πιστέυω ό,τι είναι από περιπτώσεις που
πραγματικά καταριέμαι αυτή μου την ιδιαιτερότητα.
Από την άλλη όμως. όταν συνδυάζεται και ΜΟΥΝΙ και
ΠΟΔΙ είναι από τις "παραδείσιες" συγκυρίες όπου απλοί
μουνόδολοι δε μπορούν να αισθανθούν και πραγματικά
νιώθω ευλογημένος που είμαι ποδολάτρης 
     

...τις είχα ξεχασμένες και είπα να τις βάλω.Στην τέταρτη
φωτό αν δεν κάνω λάθος είναι η ανερχόμενη Melissa Midwest.
Αν ξεθάψω κι άλλες καλές θα τις ποστάρω..

 


     

Με αφορμή το τέλος του καλοκαιριού (ή ποδοσεζόν καλύτερα..) θα ήθελα
να θίξω ένα θέμα που αφορά τον εαυτό μου και το πόσο άδειος νιώθω
από τις φετινές ζωντανές παραστάσεις ποδιών που είδα. Και αυτό,
γιατί όσο περνάει ο καιρός (και το πάθος μου για τα πόδια όλο και δυναμώνει),
τόσο περισσότερο διστάζω να κοιτάξω στα πόδια μιας κοπέλας που θα δω μπροστά
μου.Αυτό οφείλεται πιστεύω στο οτί δεν θα ήθελα με τίποτα να γίνει αντιληπτό το
ενδιαφέρον μου γι'αυτά, παρ'ότι θέλω εκείνη την ώρα σαν κολασμένος να τα θαυμάσω,
να τα αξιολογήσω κλπ.
Ξέρω ότι είναι λάθος και πολύ καταπιεστικό για μένα κάτι τέτοιο και ότι δεν πρέπει να
συμβαδίζουν φετίχ με φόβο και ντροπή.Φαντάζομαι ότι και άλλοι που διαβάζουν αυτό το
μήνυμα να νιώθουν ή να έχουν νιώσει κάτι τέτοιο.Ίσως τελικά η ιδέα δημιουργίας ''γραμμής
ποδολαγνικής υποστήριξης" να είναι πολύ καλή...!
Αυτά από εμένα, ελπίζω με την πάροδο του χρόνου να αναθαρρέψω και το ίδιο εύχομαι και
στούς συμπάσχοντες!

ΥΓ. Ζήτω οι σκουρόχρωμοι φακοί γυαλιών και οι φακοί καθρέφτες που δεν φαίνεται
το μάτι!