Greekfoot.com

2.

''Γειά σας αφέντρα Δανάη''
είπε μόλις μπήκε σπίτι γυρνώντας από την δουλειά
Εκείνη καθόταν ξυπόλητη μπροστά στον υπολογιστή της.
''Γειά σου βλάκα''
Πήγε στο μέρος της, γονάτισε και φίλησε τα πόδια της που ήταν γυμνά πάνω στο χαλί του σαλονιού, από μια φορά το καθένα.
''Άσε βλάκα και είμαι πολύ τσαντισμένη''
 ''Στην εφορία ήταν πιο άχρηστοι και από σενα''
''Κουραστικό που ξύπνησα πρωινιάτικο αλλά γύρισα και ξανακοιμήθηκα.Πριν λίγο ξύπνησα.''   
Του έδωσε στο χέρι τον μισοτελειωμένο της φραπέ.   ''Λοιπόν βάλε να φάμε''
Πήγε στην κουζίνα και σέρβιρε μουσακά που είχε μαγειρέψει από χθες.
Αμέσως μόλις τελειώσανε σηκώθηκε, μάζεψε τα πιάτα, πήγε στην κουζίνα να τα πλύνει μαζύ με όσα άλλα υπήρχανε στον νεροχύτη.Σκούπισε και σφουγγάρισε το σπίτι, γιατί έτσι τον είχε διατάξει να κάνει κάθε μέρα.Μόνο ένα πεντακάθαρο σπίτι ήταν συμβατό με στάνταρ της αφέντρας του για την καθαριότητα.Αφού είχε εύκαιρη και δωρεάν 'καθαρίστρια' γιατί να μην το εκμεταλλευτεί;
''Για το βράδυ να φτιάξεις μοσχαράκι.Γκέγκε άχρηστο βουβάλι;''
Είπε και γέλασε.
Ενώ εκείνος ήταν στην κουζίνα, και το φαί στον φούρνο, η Δανάη του φώναξε από το σαλόνι.
''Βλάκα έλα εδώ''
Μόλις πήγε στο σαλόνι του είπε.
''Λοιπόν άκου τι θα κάνουμε.Βλέπεις την άκρη του δρόμου;''
Και του έδειξε από το παράθυρο του σαλονιού.
''Δεν πρέπει να είναι πάνω από 150 μέτρα μαζύ με τις σκάλες της πολυκατοικίας.Θα πηγαίνεις τρέχοντας, θα γυρνάς τρέχοντας, και μόλις έρχεσαι θα με προσκυνάς, θα σου δίνω ένα χαστούκι, θα μου φιλάς το χέρι, θα με ξαναπροσκυνάς και πάλι το ίδιο.Πλάκα δεν έχει; ναιιιι!"
Αν και συνήθως ψόφαγε για τέτοια παιχνίδια σήμερα ήταν πτώμα.Εκείνη πάλι, συνήθως δεν ενδιαφερόταν και τόσο για τέτοια παιχνίδια, και του τα έκανε ως χατίρι, αλλά σκέφτηκε πως θα ήταν καλή ιδέα να διασκεδάσει την βαρεμάρα της μέχρι να βγει το απόγευμα με τις φίλες της.Άλλωστε ήταν ξεκούραστη και φρέσκια.Αντιθέτως εκείνος γύρισε από την δουλειά και έκανε για άλλη μια ώρα δουλειές του σπιτιού.
''Ξέρετε αφέντρα Δανάη, είμαι πτώμα και δεν...''
''Ξέρετε αφέντρα Δανάη'' είπε εκείνη με έναν ειρωνικό τόνο στην φωνή της μιμούμενη την δική του σπαστή φωνή.
''Τι διάολο, τελικά είσαι το δουλικό μου ή όχι;''
''Μαλιστα αφέντρα Δανάη είμαι''
''Έ τότε τσακίσου''
''Και δεν θέλω να προχωράς, θα σε βλέπω ε;Τρέξιμο!"
Άρχισε να τρέχει σαν τον γελωτοποιό, πάνω κάτω τις σκάλες, και στον δρόμο και δεν ήταν μόνο η κούραση αλλά και ο κίνδυνος να ξεφτιλιστεί, γιατί οι γείτονες της πολυκατοικίας μπορεί να τον πέρναγαν για τρελό.Έτρεχε άσκοπα πάνω κάτω γύρναγε, την προσκηνούσε σηκονώταν όρθιος, του άστραφτε μια δυνατή σφαλιάρα, αυτός φιλούσε το χέρι που τον χτύπαγε την ξαναπροσκυνούσε, εκείνη ξέσπαγε σε γέλια και μετά ξανά τρέξιμο.Καθαρός εξευτελισμός, χωρίς κανένα λόγο.Υπάρχει μεγαλύτερη κάβλα;Μετά από τέσσερις φορές τα είχε φτύσει.Καπνιστής, αγουροξυπνημένος και κουρασμένος.Και το βράδυ δεν είχε κοιμηθεί νωρίς γιατί η Δανάη τον είχε διατάξει να σιδερώσει.
''Σκλάβε είσαι λίγο άχρηστος.Και μαλάκας.Πολύ μαλάκας.''
Είπε από τον καναπέ στον οποίο εντωμεταξύ είχε ξαπλώσει.
''Είσαι μαλάκας σκλάβε''
Τέντωσε το πόδι της στο οποίο φόραγε την flip flop σαγιονάρα της.
''Δεν σε πειράζει να γλύψεις τις σόλες μου σκλάβε, ε;''
''Όχι αφέντρα Δανάη δεν με πειράζει.''
''Όχι στην αφέντρα σου;'' και του έριξε μια γροθιά στο κεφάλι του γελόντας.
''Όχι, ναι εννοώ...''
''Τι εννοείς βλάκα;Γλύφε.''
''Μάλιστα αφέντρα''
Είπε και άρχισε να γλύφει τις σόλες από το ένα της flip flop .Του τέντωσε και το άλλο και άρχισε να γλύφει και τις δύο σόλες της.Το πιο καθαρό μέρος του σώματός του, η γλώσσα του, να γλύφει της βρωμιές από τα υποδήματά της.Μια αρχέγονη πράξη υποταγής, που για έναν μυστήριο λόγο τον ολοκλήρωνε και του έφερνε απίστευτη ερωτική επιθυμία.Ξαφνικά τράβηξε τα πόδια της από το πρόσωπό του.
''Δεν το πιστεύω ότι με λες ψέυτρα!''
Είπε και πήρε ένα ψευτοθυμωμένο ύφος.
''Τι εννοείτε αφέντρα Δανάη;Πότε σας είπα εγώ ψεύτρα;''
''Α τώρα με λες και τρελή;Πρώτα με λες ψεύτρα και τώρα με λες τρελή.Ωραία συμπεριφορά για σκλάβο!Μπράβο!Ωραία φέρεσαι στην αυτοκράτειρα της ζωής σου.Έτσι αμφισβητούν οι σκλάβοι την αφέντρα τους;''
Και του άστραψε ένα χαστούκι.
''Αν ήμασταν στην αρχαία Ρώμη θα σε έριχνα στα λιοντάρια.'' Συνέχισε γελόντας.
''Μα...''
''Σκασμός'' και μια σφαλιάρα έπεσε στο μάγουλό του ξανά.
''Εγώ σε είπα μαλάκα και εσύ με λες ψεύτρα...''
Έπιασε αμέσως το υπονοούμενο, και άρχισε να αυνανίζεται μπροστά της.Του ξαναπρότεινε τα δύο της πόδια και εκείνος έγλυφε τις σόλες από τα flip flop της καθώς αυνανιζόταν.
''Όταν σου ρθει, τράβα να τελειώσεις στο μπάνιο.Μαλάκα, ε μαλάκα!''

Τον ακολούθησε στο μπάνιο.Μόλις έχυσε στον νεροχύτη εκείνη του είπε ειρωνικά.
''Τι τιμή, τι τιμή!Τι τιμή να γλύφεις τις σόλες των παπουτσιών μου.Τι τιμή!Τι μαλάκας!Χα χα χα!''

''Λοιπόν ετοιμάσου να με πας με το αμάξι για καφέ.Έχω ραντεβού στο κέντρο''
''Μα...''
"Τι μα;''
''Είμαι πολύ κουρασμένος αφέντρα Δανάη!''
''Δεν πειράζει θα ξεκουραστείς όσο θα με περιμένεις στο αμάξι να γυρίσω.Εξάλου δεν θα αργήσω πολύ, δυο ωρίτσες θα περιμένεις. Άσε που έβρεχε σήμερα.Θα αφήσεις την αφέντρα σου έτσι;''
Θα μπορούσε να τον άφηνε να γυρίσει σπίτι, ή να έβρισκε άλλον τρόπο, γιατί αν και είναι βολικό να έχεις έναν σωφέρ δεν ήταν και τόσο απαραίτητο.Κάτι τέτοιες μικρές πράξεις εξευτελισμού όμως ήταν που ανανέωναν το αίσθημα της δουλικότητάς του για εκείνη.Ήταν έξυπνη και ήξερε πως να παίζει με το μυαλό του και να ταϊζει το πάθος του.

Μόλις πάρκαρε την πήγε μέχρι την καφετέρια περπατώντας.Στον δρόμο μια λακούβα με νερό είχε σχηματιστεί, και τα πόδια της σταμάτησαν μπροστά.

''Μια πριγκήπησσα δεν πρέπει να αλλάζει τον δρόμο της, ιδίως όταν έχει δουλικά.Πάρε αυτή την παλέτα και βάλτη πάνω στην λακούβα.Για να μην σε βάλω να ξαπλώσεις εσύ πάνω της.''

Εκείνος πήρε μια ξύλινη παλέτα που βρισκόταν στο πεζοδρόμιο έξω από ένα μαγαζί και την έβαλε στην λακούβα.Εκείνη τελικά πήγε από δεξιά χωρίς να πατήσει πάνω της.

''Τι βλάκας Θεέ μου.''μονολόγησε δυνατά και ύστερα άρχισε να γελάει.Αυτός επέστρεψε γρήγορα την παλέτα στην θέση της.

Έφτασαν έξω από την καφετέρια, του είπε να επιστρέψει και να την περιμένει στο αμάξι.Δύο ώρες κοινωνικότητας για εκείνη και βαρεμάρα και κλεφτός ύπνος για αυτόν.Έτσι για την πλάκα της.Έτσι γιατί μπορεί.Και αυτός υπάκουος.Έτσι γιατί γκαβλώνει...

too be continued...ίσως

Και μια παπαριά από μένα.Γράφτηκε αναμεταξύ σεξουαλικών και καλλιτεχνικών φαντασιώσεων.Δύο τα κρατούμενα.Και κλεμμένων ιδεών.Μεταξύ αυνανισμών και φραπέ.Σε ορισμένα σημεία γέλαγα και γω όταν τα έγραφα.Ενοείται πως η ιστορία και τα ονόματα είναι φανταστικά.

1.

Ο ερωτισμός του και η ερωτική επιθυμία του δεν ήταν τα συνηθισμένα.Πάνω σε αυτή την γκρίζα ζώνη, δηλαδή στον μη συνηθισμένο ερωτισμό του κάναν πανυγήρι εδώ και μισό χρόνο, δύο ζωές.Η δική του και η δική της.Η δική του γιατί ζούσε επιτέλους τον μύθο του, και την απόλυτη φαντασίωσή του.Η δική της, γιατί δεν είναι και άσχημο να έχεις έναν άνθρωπο να τον κάνεις ότι θέλεις.Ιδίως άμα η σχέση σας δεν ξεκινάει από αυτό.Μια απλή συγκατοίκηση εξελίχθηκε τελικά σε μία σχέση με άλλη κατεύθυνση.Το αστείο ήταν πως όσο πιο άσχημα του συμπεριφερόταν τόσο το καλύτερο για αυτόν.Η τουλάχιστον τόσο το καλύτερο για τον ερωτισμό του.Όσο πιο σκύλα ήταν τόσο περισσότερο αυτός θα μετατρεπόταν σε αρνάκι.
Ποιός έβαλε στην λίμπιντο αυτού του άντρα αυτό το τρελό κουμπάκι;Τι είδους άνθρωποι να είναι αυτοί που λατρεύουν να κακοπαθαίνουν;

Ξύπνησε πρωί.Αυτός δούλευε σε αντίθεση με εκείνη.Σηκώθηκε από τον καναπέ που κοιμόταν και κατευθύνθηκε στην κουζίνα.Της έφτιαξε φραπέ, πρωινό, χυμό και τα πήγε στο κρεβάτι της.Σηκωσε λίγο την κουβέρτα και φίλησε τις πατούσες της μέχρι να ξυπνήσει.Μόλις εκείνη άνοιξε νωχελικά τα μάτια της εκείνος της είπε γλυκά:
''Καλημέρα σας αφέντρα Δανάη, ξυπνήστε πρέπει να πάτε στην εφορία σήμερα.''

''Μαλάκα, με ξύπνησες πρωινιάτικο''. Του απάντησε εκείνη τσαντισμένη, και πιάνοντας το πακέτο με τα τσιγάρα της που βρισκόταν στο κομοδίνο, του το πέταξε.Έκατσε στην δεξιά μεριά του κρεβατιού της και σηκώθηκε.Πήγε στα πόδια του κρεβατιού όπου και βρισκόταν εκείνος και τον κλώτσησε στα πλευρά με δύναμη όπως βρισκόταν γονατισμένος.
''Ηλίθιε.Με ξύπνησες και εχτές είχα βγει!''

''Μα αφέντρα, εσείς μου είχατε πει να σας ξυπνήσω.Η εφορία, εγώ δεν φταίω γιατί...''

Τον πάτησε με την πατούσα της στην πλάτη με δύναμη, για να σταματήσει να μιλάει.
''Σκάσε!Στο έχω εξηγήσει και δεν είναι δύσκολο.Αν κάτι πάει στραβά, εσύ φταις.'' Και τον ξανακλώτσησε στα πλευρά.

''Μάλιστα αφέντρα.Συγγνώμη αφέντρα.''
Της είπε καθώς εκείνη σταμάτησε να ασχολείται μαζί του και πήγαινε στο μπάνιο.
Μολις βγήκε εκείνος της φίλησε τα πόδια από μία φορά το καθένα και της είπε ''Γεια σας αφέντρα.Πρέπει να φύγω γιατί θα αργήσω στην δουλειά μου.Καλή μέρα να έχετε''

''Στο διάολο''

Εκείνη συνέχισε με το πρωινό της.Μετά από λίγο φόρεσε το τζιν και το πουκάμισό της, έβαλε τα αθλητικά της και έφυγε.Μεταξύ της ορθοστασίας του και της εξυπηρέτησης των πελατών την σκεφτόταν.Αυτή και την κάβλα του.Ένιωθε τυχερός που σκούπιζε, σφουγγάριζε, σιδέρωνε, έπλενε ρούχα και πιάτα, μαγείρευε για εκείνη και αντί για ευχαριστώ άκουγε τα εξαμάξης.Άλλωστε αυτός το έχτισε αυτό σιγά σιγά.Ήταν πανευτυχής με κάθε της χαστούκι.Ένιωθε αφάνταστη κάβλα κάθε φορά που της έκανε μασαζ στα πόδια και τον ώμο.Και τις λίγες φορές που την κάβλα αυτή την εκτόνωνε με το να την γαμάει ένιωθε τέλεια.Και ας ήξερε πως την γαμάει μόνο και μόνο γιατί αυτό τον καιρό εκείνη δεν έχει κάποιο καλύτερο στανταράκι.Ένιωθε τέλεια και ας τον ξεφτίλιζε καθημερινά.Και ας του φερόταν σαν σε σκουπίδι.Ή για να το πούμε καλύτερα, ένιωθε τέλεια ακριβώς για αυτό.Να σφουγγαρίζεις μία ώρα στα γόνατα με το σφουγγαρόπανο στο χέρι, να στο λερώνει η συγκάτοικος σου με λάσπες εσκεμμένα και να γκαβλώνεις.Σίγουρα δεν είναι η φαντασίωση του μέσου όρου.Δύσκολο να γκαβλώνουν οι συναδέλφοι σου στη δουλειά με κάτι τέτοιο.Σκεφτόταν όσα έγιναν το πρωί.Σκεφτόταν την χθεσινό βράδυ που λίγο πριν βγει το βράδυ με τις φίλες της, η Αφέντρα Δανάη, ξαπλωμένη στον καναπέ και ντυμένη με ένα κίτρινο φόρεμα έτοιμη για μπουζούκια, του πρότεινε τις γόβες που φόραγε στο πρόσωπο.
''Θα σε πείραζε να γλύψεις τις σόλες από τις γόβες μου;'' Του είπε με ένα ύφος αθώο και παιχνιδιάρικο ξέροντας ότι παίζει με το μυαλό και τις φαντασιώσεις του. 
''Μάλιστα αφέντρα'' είπε και πήγε να εξευτελιστεί άλλη μια φορά για να ζήσει την κάβλα του,
''Σε πειράζει;'' είπε εκείνη και τράβηξε τα πόδια της.
''Όχι αφέντρα, ενοούσα πως δεν με πειράζει, και πως...'' 
''Σκασμός!Άσε ξέρω πολύ καλά τι ενοούσες δεν πειράζει, έχω πολλούς που με παρακαλάνε'' και γελώντας του έδωσε μια σφαλιάρα και έφυγε από μπροστά του.
''Μα...''
 ''Σκάσε.''
Έμεινε αποσβολομένος.Τον έπαιζε και ήταν κάτι που του άρεσε απίστευτα.

to be continued...ίσως