ΔΙΑΒΑΣΤΕ την αληθινή, ξεκαρδιστική, ιστορία του δονητή
Το αξεσουάρ που άλλαξε τη σεξουαλική ζωή των γυναικών, ήταν μια ιατρική (!) εφεύρεση. Μπορεί στις μέρες μας ο δονητής να είναι το γνωστό "εργαλείο" που ξέρουμε όλοι, το οποίο εξυπηρετεί μια πολύ συγκεκριμένη ανάγκη των γυναικών (και όχι μόνο), έχει όμως σκεφτεί ποτέ κανείς από εσάς ποιος ήταν ο αρχικός λόγος που ώθησε στην εφεύρεσή του;
Γιατί, όσο παράξενο κι αν ακουστεί, η σεξουαλική απόλαυση ήταν το τελευταίο πράγμα που απασχόλησε τον εφευρέτη. Στη βικτοριανή Αγγλία, οι μισές γυναίκες της χώρας έπασχαν από μια ασθένεια, όπως είχε διαγνωσθεί τότε, με ένα όνομα που στην εποχή μας γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά: την υστερία. Φάρμακο για την "ασθένεια" αυτή δεν υπήρχε και τίποτα δε φαινόταν πως μπορούσε να ηρεμήσει τις γυναίκες που υπέφεραν από αυτήν.
Μέχρι που ένας γιατρός της εποχής, ο δρ. Μόρτιμερ Γκράνβιλ από το Λονδίνο, ανακάλυψε έναν τρόπο που εξαφάνιζε την υστερία των γυναικών στο λεπτό. Την "μάλαξη του αιδοίου". Η θεραπεία αυτή έγινε απίστευτα δημοφιλής με αποτέλεσμα όλοι οι γιατροί της εποχής να τη χρησιμοποιούν στις ασθενείς τους (καθένας με τα χέρια του) για να τις ανακουφίζουν από την υστερία -φέρνοντάς τις, ουσιαστικά, σε οργασμό.
Η όλη κούρα, όμως, παρέμενε καθαρά ιατρική υπόθεση, χωρίς την παραμικρή σεξουαλική υπόνοια, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό σήμερα. Στην πορεία, βλέποντας την απήχηση που είχε η ιδέα του αλλά και για να κάνει πιο πρακτική τη θεραπεία, ο δρ.Γκράνβιλ εφηύρε το δονητή. Αυτή την απίστευτη αλλά πέρα για πέρα αληθινή ιστορία, παρουσιάζει η Τάνια Γουέξλερ μέσα από την νέα της ταινία με τον τίτλο "Hysteria" (στην Ελλάδα έχει κυκλοφορήσει ήδη από τις 26 Ιουλίου ως "Η Μηχανή της Χαράς" -για ευνόητους λόγους), με πρωταγωνιστές τους Χιου Ντάνσι, Τζόναθαν Πιρς, Ρούπερτ Έβερετ και Μάγκι Γκίλενχαλ. Η ταινία θα είναι μια κομεντί με αρκετό χιούμορ και παιχνιδιάρικη διάθεση, όπως θα διαπιστώσετε και στο τρέιλερ που ακολουθεί παρακάτω, και σίγουρα αποτέλεί μια εξαίσια ιδέα για θερινό σινεμά, όσο προλαβαίνουμε ακόμα. Όχι τόσο εξαίσια όσο η ίδια η ιδέα του δρ. Γκράνβιλ, βέβαια.
