και μετα απο αρκετο καιρο ξανακανω την εμφανισει μου με νεο επεισιδειο... το ξερω οτι κουραζει το συστημα αυτο αλλα το καλλο πραγμα αργη να γινει....
επιζω να αποζημειωσω την μεγαλη καθυστεριση.......
όταν φτάνουμε στον κήπο τα γόνατα μου ψιλοπονουν. Βλέπεtee ο κήπος παρατημένος τόσο καιρό είχε μόνο χώμα και τα ελάχιστα ξερά χόρτα που θα μπορούσαν να προστατέψουν τα γόνατα μου τα είχα βγάλει το πρωι.ξεπερνα το σχοινάκι από το λουράκι μου και Με αφήνει δεμένο από τα αρχίδια μου τέλος με έδεσε χαλαρά στην ελιά που υπήρχε στην μέση του κήπου ενώ εκείνη κάθετε σταυροπόδι σε ένα από τα πέτρινα πεζούλια απέναντι μου και σταυρώνει τα χέρια.
- φιλά μου τα πόδια παλιομαλακα…
- μάλιστα αφέντρα μου
αμ δε!!!!!!!!! Μόλις ξεκίνησα να πάω προς το μέρος της το σχοινί μου υπενθύμισε πως τα καημένα τα αρχίδια μου ήταν δεμένα στην ελιά. Κοντοστάθηκα..
- θα περιμένω πολύ δούλε… λέει και χτυπά με ρυθμό τα νύχια της πάνω την πέτρα
εγώ προσπαθώ να πλησιάσω το σχοινί τεντώνει τα αρχίδια μου νοιώθω να ξεχειλώνουν βάζω τα δυνατά μου πιέζομαι για να την ευχαριστήσω. Τελικά και ενώ πλέων κόντευα να τα ξεριζώσω βγάζω την γλώσσα μου την τεντώνω και καταφέρνω να ακουμπήσω την άκρη του μεγάλου της δάκτυλου… σλαπ… τρώω ένα ποδοχαστουκι.
-τι σου είπα ηλίθιε??
κανω να απαντήσω
-σκάσε!!!!! Που θα μιλήσεις κιόλας σου είπα να φιλήσεις τα ποδιά μου και όχι να τα γλύψεις !!!!πήγαινε πίσω στην ελιά και γυρνά να εκτελέσεις την διαταγή μου..
όσο και αν πονάνε τα γόνατα πάω πίσω και επιστρέφω. Έχει έρθει λίγο πιο κοντά και πάλι με προσπάθεια καταφέρνω να ακομπισω τα χείλι μου πάνω στο τέλειο ποδαράκι της πριν προλάβω να το φιλήσω σηκώνετε ΄΄δεν μου αρέσει εδώ’’ πάει και κάθετε απέναντι εγώ ακολωθω … επιτελούς φτάνω να την φιλήσω γεμίζω με φίλια τα ποδιά της… επιτέλους μετά από τόση δουλεία πήρα το βραβείο μου .. εξάλλου εγώ σαν ποδολατρης ξεκίνησα και παραμένω αθεράπευτα ποδολατρης. Τώρα το υποτακτικός πες ότι προέκυψε για αλλαγή . πάντως για μένα<< υποταγή χωρίς ποδολατρεια θα είναι για πάντα ουρανός χωρίς αστερία>>. Πόσο θα θελα να προχωρήσω και να αρχίσω να γλείφω αυτά τα υπέροχα ποδαράκια… τα όνειρα μου όμως διέκοψε το ραβδι που προσγειώθηκε στα μάγουλο μου και η φωνή της ΄΄φτάνει΄΄
με μια κίνηση ανεβαίνει επάνω μου. Άλλη υπέροχη αλλά αντιφατική αίσθηση που αφενός με έκανε να πονάω αλλά από την άλλη με κατάκαυλωνε αφού μου θύμιζε τα παιχνίδια ψευδουποταγης που έπαιζα μικρός με την ξαδέρφη μου.υπακουω αμέσων και την πάω στην ελιά με λύνει και μου δίνει εντολή να την πάω μέσα στο σπίτι λίγο πριν την πόρτα βλέπει το καλαθάκι με τα μανταλάκι που ξέχασα να τακτοποιήσω το πρωί. Τραβάει τα αρχίδια μου να σταματήσω και χωρίς λόγια αλλά με το ραβδί καμουτσίκι. με οδηγοί στα μανταλάκια ΄΄τέλεια και έλεγα θα γλίτωνες αφού τα κλιπσ μου τα ξέχασα, [πάρτα και πάμε τα περνώ με τον στόμα και κατευθύνομε στο σπίτι.
Το τράβηγμα Απία τα αρχίδια με ειδοποιεί να σταματήσω στο σαλόνι η αφέντρα μου κατεβαίνει και κάθετε σε μια πολυθρόνα.
- φέρε τα μανταλάκια εδώ σκλάβε μου…
υπακούω
- τώρα θα γελάσουμε … θα ξεδιπλώσουμε την κουβαρίστρα από τα αρχίδακια σου…
λύνει τον τελευταίο κόμπο και αρχίζει να τραβάει το σχοινί τα αρχίδια ανεβοκατεβαίνουν πανό κάτω πάνω κάτω…το σχοινί με απελευθερώνει αλλά καθώς εγκαταλείπει τα γεννητικά μου όργανα αφήνει έναν έντονο πόνο που με κάνει να αναπηδώ, μια σκηνή που ευχαριστεί πολύ την θεά μου και την κάνει να Γέλα έντονα… επιτέλους τελειώνει . τα αρχίδια μου είναι κατακόκκινα αρχίζει να τα μαλάζει η θεά μου και επανέρχονται στα ίσα τους . πόσο ωραία είναι. Τα ωραία τελειώνουν γρήγορα όμως.
-‘’Ώρα να βάλουμε μπουγάδα ε? τι λες δούλε μου’’
-΄΄μάλιστα αφέντρα μου΄΄
-δεν έχουμε ρούχα όμως δούλε μου…
-κανένα πρόβλημα θεά μου προσφέρω εμένα..
-μ αρέσει που μπαίνεις στο νόημα σκλάβε μου γρήγορα για αυτό θα με ανταμείψω…
-σας ευχαριστώ αφέντρα μου!!!
-θα σου βάλω ένα λιγότερο μανταλάκι
μου ήρθε να βάλω τα γέλια με τις βλακείες που άκουγα αλλά το έπαιξα σκλάβος.
-σας ευχαριστώ κύρια…
συνεχιζετε .... ( αγνωστο ποτε....)
