Κυλάνε οι μέρες ….. οι νύχτες περνούν από δίπλα μου …
Δεν μ’ αγγίζουν , ρίχνουν ένα βλέμμα πάνω μου και μ ‘ αφήνουν …
Κάποιες νύχτες , μείνανε , μ’ αγγίξανε , παγώσανε ….
Με κάνανε δική τους …
Σιωπή …… κι άλλη σιωπή …σπαράζει μέσα μου ….
Σκίζει όνειρα , ελπίδες , αγάπες ….βλέμματα βελούδινα …
Σιωπή ….φωνάζει , ουρλιάζει μέσα μου …..ανεβαίνει και με πνίγει
Με πονάει ….
Πονάω !! … σώπα ..μη μιλάς ..μη σπαράζεις ..μη κινείσαι …
Με πονάς …..
Κρύψου βαθιά …όσο πιο βαθιά μπορείς …
Τα είπαμε όλα …δεν έχεις τίποτα άλλο να πεις ..
Σώπα με πονάς …
Δεν θέλω να υπάρχεις …
Ας είχες κάτι να πεις ….
Τρελαίνεις τη μοναξιά μου ….αποσυντονίζεις την ηρεμία μου …
Κάτι τέτοιες ώρες ..όταν θυμάσαι ……να σιωπάς …
Με πονάς ……
Πόσα λόγια ? ….. Πόσες λέξεις ? … Πόσες πράξεις ? ..Πόσα βήματα δειλά ? ….
Άπλωσες το χέρι ……. Με κοίταξες στα μάτια ….Μου έδωσες πνοή …
Σιωπή , σώπασε μη μιλάς ……. Με πονάς …
Η ιδέα σου ……πληγώνει ….
Άδειο μυαλό , άδειο βλέμμα , άδειο κορμί , άδεια ψυχή ….
….και η Ιδέα σου …… Ιδέα ….
Άδεια τα λόγια ….. πονάει η φωνή , η κρυφή κραυγή με σκίζει ….
Άδεια τα βήματα , άδεια κατεύθυνση , προς πουθενά , προς το βυθό ,
…προς το άχρωμο , το άοσμο ….το Τίποτα ….
Που είναι το τίποτα που ζήσαμε ? Που είναι τα λόγια μου ?
Τα τίποτα μου , τα άδεια μου , τα ανείπωτα …
Για σένα …για όλα …..για Τίποτα ….
Γεμάτο τίποτα …άδειο ….
Πόνο κρύβει το τίποτα …..Πόνο η Σιωπή …..
Σώπα σιωπή μου . κρύψου σιωπή ….
Είσαι μια Ιδέα ..
Δεν Υπάρχεις ….
Είσαι Σιωπή …..
κ.α
