Συμφωνώ : "όχι πάντα". Προσκυνητή, αυτά που περιγράφεις σίγουρα ισχύουν αλλά δε νομίζω ότι ισχύουν σε τόσο μεγάλο ποσοστό. Θα έλεγα ότι το ποσοστό των γυναικών αυτών είναι υπολογίσιμο αλλά μικρότερο από αυτό με τις νορμάλ εμφανίσιμες κοπέλες. Νομίζω ότι είσαι άδικος.
Αναφερόμουν αποκλειστικά στις δικές μου εμπειρίες από αγγελίες.Είχα ασχοληθεί με το θέμα.
Φυσικά δεν την έψαχνα μέσω αγγελιών αποκλειστικά , χρησιμοποιούσα και τους κλασσικούς τρόπους ταυτόχρονα.
Υπάρχει μια διαφορά μεγάλη όμως των αγγελιών σε σχέση με το να πλησιάζεις γυναίκες έξω.
Από τις γυναίκες που βλέπεις , απορρίπτεις αμέσως τις σαβούρες και πλησιάζεις και να την παλεύεις μόνο με γυναίκες που σου αρέσουν τουλάχιστον σε εμφάνιση. Ενώ με τις αγγελίες δεν βλέπεις με τι έχεις να κάνεις. Είναι σαν να καμακώνεις γυναίκες που τραβάς από κλήρο.
Μέσα σε 4 χρόνια , είχα στείλει απαντήσεις σε αγγελίες που παρουσιάζονταν σαν γραμμένες από κοπέλες που ψάχνονταν , οι οποίες ήταν χοντρικά γύρω στις 1500. Μιλάμε για δωρεά αγγελίες σε ιντερνετο-sites και για μηνυματα από διάφορα flirt εταιρειών κινητής τηλεφωνίας εκείνης της περιόδου.
Θεωρώ ότι η ορθογραφία μου , η έκφρασή μου , το λεξιλόγιό μου , σύνταξη κτλ είναι τουλάχιστον αποδεκτά και δεν θα ενοχλούσαν κάποια για να μην μου απαντήσει καν.
Ωστόσο οι μισές δεν απάντησαν ποτέ στο πρώτο μήνυμα , οπότε δεν υπήρξε συνέχεια από μέρους μου.
Μιλάμε δηλ. ότι το 50% των αγγελιών που επέλεξα και δήλωναν γυναίκες που ψάχνουν δεν απάντησαν καν.Από τις άλλες μισές , πήρα μια πρώτη απάντηση.
Από αυτές , υπολόγισα ότι λιγότερες από τις μισές , ένα 20% του συνόλου των 1500 (πολύ χοντρικά πάντα) ήθελαν να ανταλάζουν email για αρκετούς μήνες με κάποιον , μεγάλης έκτασης. Να τον ρωτήσουν τα πάντα , για όλα όσα αυτές ενδιαφέρονταν. Ποιά ήταν η ... αγαπημένη του ραψωδία στην Ιλιάδα , ποιός ο αγαπημένος του ποιητής , συγκρότημα , τραγούδια , στίχοι , άθλημα , πολιτικά , θρησκευτικά , οικονομικά κτλ κτλ κτλ κτλ.
Αυτό μπορούσε να τραβάει για άπειρο χρόνο. Δική μου εκτίμηση είναι ότι αυτές ήταν όλες αγάμητες και ήθελαν να βρούν κάποιον με τον οποίο να συμφωνούν ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΤΑ 100% για να βγούν μετά από μερικά χρόνια και να γαμηθούν μετά από μερικές δεκαετίες , αν στο μεταξύ αυτός ήταν καλό παιδί! Στο μεταξύ , στις εκατοντάδες ερωτήσεις που υπέβαλαν , έπρεπε πάντα να απαντάς αυτό που αρέσει σε αυτές. Αν σού έκαναν ερώτηση και απαντούσες κάτι διαφορετικό από τα δικά τους γούστα , η αλληλογραφία , ακόμη κι εβδομάδων να ήταν , κοβόταν απότομα χωρίς καμία εξήγηση και ενημέρωση. Σε γείωναν κανονικά.
Χέσε μέσα δηλαδή κι αυτό το 20%.
Το υπόλοιπο 20% θα έλεγα ότι κανόνιζε σχετικά εύκολα ραντεβού , με μυστικότητα από μέρους τους. Σε έπαιρναν αυτές τηλέφωνο από απόκρυψη ή καρτοτηλέφωνο και δεν έδιναν κανένα δικό τους στοιχείο.
Τέλος πάντων αυτές κανόνιζαν να σε συναντήσουν.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τις έβλεπες κι όλας!
Δεν εμφανίζονταν ποτέ. Εϊτε πλάκα έκαναν , είτε σου έλεγαν να πας κάπου , σε σκανάριζαν κι εφόσον δεν ήσουν ο Ρουβάς ή δεν πήγαινες με porsche δεν τις έβλεπες ποτέ.Συνήθως δεν μάθαινα και γιατί. Σπάνια έλεγαν κάποια μούφα , ότι ... κάτι έτυχε 3 λεπτά πριν το ραντεβού και δεν θα έρθουν.
Εδώ μπορεί να υποθέσει κανείς ότι είμαι ο Κουασιμόδος, οπότε με έβλεπαν και έφευγαν.
Νομίζω το ότι δεν είμαι Κουασιμόδος , αποδεικνύεται από το γεγονός ότι συχνά πυκνά βρίσκονταν ωραίες κοπέλες που με κοίταζαν στο δρόμο , μου χαμογελούσαν κτλ και ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου είχα σχέσεις με γυναίκες που μου άρεσαν και άρεσαν . Κατάφερνα επίσης να πλησιάζω άγνωστες , να μου δίνουν τα τηλέφωνά τους , να βγαίνουμε για καφέ και με κάποιες προχώραγε το πράγμα. Σαφώς με πολλές στράβωνε , αλλά το ότι έφτανα μέχρι εκεί , δείχνει ότι δεν ήμουν ο κακάσχημος , αλλά μάλλον αποδεκτός τπυλάχιστον από εμφάνιση.
Μας έμεινε δηλαδή ένα 10% γυναικών , πάντα πολύ χοντρικά , με τις οποίες κατάφερα να συναντηθώ έστω μία φορά! Μιλάμε για το 10% , ενός τεράστιου αριθμού , που είχαν βάλει αγγελίες ότι έψαχναν άνδρα , στο δικό μου ηλικιακό γκρούπ και αγγελίες πρόσφατες πάντα , στο οποίο έστειλα απαντησεις!!!!!!
Με αυτές που συναντήθηκα τελικά τι έγινε ...
Το 8% ήταν μπάζα του θανάτου , που δεν γαμούσε ούτε αγάμητος τυφλός , μεθυσμένος και μαστουρωμένος.
Μιλάμε για γκόμενες ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΕΣ ή ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΕΣ ή και τα δύο ή για γκόμενες με δυσμορφίες , π.χ. με λαγόχειλο , με σημάδια στο πρόσωπο , με καμένο δέρμα στο κρανίο χωρίς μαλλιά , κουτσές , δυσλεκτικές , που κεκέδιζαν , είχαν εμφανή δερματολογικά προβλήματα (λαιμό , χέρια) , τρελά αλλήθωρες κτλ κτλ κτλ.
Στα μπάζα , βάζω και κάτι ελάχιστες που είχαν νορμάλ σχετικά εμφάνιση , αλλά ανέφεραν οικογενειακές καταστάσεις , που τις καθιστούσαν άτομα με τα οποία δεν ήθελα νταραβέρια , όπως γονείς σε φυλακές , σε πρέζα (σκληρά) κτλ.
Μένει λοιπόν πάνω κάτω ένα ποσοστό γύρω στο 2% με αποδεκτή ή και πολύ καλή εμφάνιση. Από τις 1500 χοντρικά , αυτές ήταν καμιά 30αριά - 35.
Από αυτές , έφαγα 4 καλά! Με μια 5η πηδηχτήκαμε 2 φορές , αλλά δεν την ξαναείδα.
Με τις 4 έγιναν φάσεις με διάρκεια και πέρασα καλά.
Με τις υπόλοιπες;
ΤΡΕΛΗ ΗΤΤΑ!
Είτε έψαχναν με προκλητικό τρόπο να μάθουν αν είμαι πλούσιος!
Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω , ότι μπορούσα αν ήθελα να πουλήσω παραμύθι και να έτρωγα για πλάκα τουλάχιστον 10 από αυτές, αλλά δεν ταίριαζε με το χαρακτήρα μου.
Να εξηγηθώ. Στο ραντεβού με μία από αυτές , πήγα με δανεικό αυτοκίνητο φίλου , μια bmw και δανεικό το rolex του (χρυσό). Την πήγα για φαγητό στο casa di pasta στην κηφισιά και μετά μπουζούκια . Πλήρωνα παντού. Αυτή την έτρωγα εύκολα με τέτοιους ρυθμούς. Η βραδιά όμως κόστισε 250.000δρχ και πρφανώς η γκόμενα περίμενε τέτοια κάθε μέρα. Δεν μπορούσα να χαλάω τόσα.
Από τις υπόλοιπες έφαγα τρελό φτύσιμο.
Άλλες έφυγαν στη μέση του ραντεβού και διαπίστωνα με ... έκπληξη (πριν 10 χρόνια ήταν δυνατό ακόμη να μου προκαλέσουν έκπληξη οι γυναικείες μαλακίες) ότι είχαν καπάκι άλλη συνάντηση στη διπλανή καφετέρια και ο άλλος περίμενε ήδη!!!
Άλλες ελεγαν ότι θα ξαναβγούμε και δεν απαντούσα ποτέ!
Άλλες μου έλεγαν ότι ... δεν με θυμούνται την επόμενη!!
Με άλλες ξαναβγήκαμε και έφερναν άλλους υποψήφιους γκόμενους μαζί!
(Σε μια φάση με επόμενο υποψήφιο που απορρίφθηκε πήγαμε μαζί σε στριπτιτζάδικο).
Η ψυχή των γυναικών γενικά είναι άβυσσος.
Σε αγγελίες όμως , με βάση τη δική μου εμπειρια , καταφεύγουν είτε οι πιο καταδικασμένες (άσχημες) είτε οι πιο ψυχανώμαλες. Σαφώς υπάρχουν εξαιρέσεις. Εγώ είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν άξίζει να ψάξεις σοβαρά.
Ειδικά για ελεύθερους , που έχουν μεγάλη άνεση κινήσεων.
Αν πιάνουν κουβέντα σε μερικές που τους αρέσουν , στην τύχη , οι πιθανότητες ειναι πολύ καλύτερες.
Μια που θα της πιάσεις κουβέντα και θα δεχθεί να βγεί , ανήκει ήδη στο 2% των αγγελιών , χωρίς να χρειαστεί να ξεσκαρτάρεις το άλλο 98%.
(Ως παντρεμένος δεν έχω αξιόλογη εμπειρία , έχω μια 5ετία και δεν έχω καταληξει).