Ας συνεχισω...
Λοιπον ειχαν περασει λιγοι μηνες απο το περιστατικο στην παραλια χωρις να εχει προηγηθει κατι το ιδιαιετερα εξτριμ.Το καλοκαιρι συνεχιστικε ηρεμα
και περα απο το να βαφει τακτικα τα νυχια της φορα παρτιδα στο σαλονι ή στο μπαλκόνι δεν είχε συμβει κάτι. Δεν ξαναεκανε τοπλεςς στην παραλια. Παρολα αυτα οποτε αποφασιζε να παει με τον πατερα μου παραλία δεν ηθελα να χανω με τιποτα την ευκαιρεια να παω μαζι τους με την κρυφη ελπιδα οτι καποια στιγμη θα ξαναπεταγε τους βυζους της εξω ή εστω θα χαιδευα τα ποδια της και θα πιπιλουσα τα δακτυλακια της.
Ομως δικαιωματα δεν εδωσε και εχω φοβομουν να κανω καποια αποτομη κινηση. Ειχα αρκετει στο "ματι" καθε φορα που εβαφε τα νυχια της κατακοκκινα και στην ελπιδα να βρεθει παλι καποια ευκαιρεια να ξαναζησω το ονειρο.Μεσα σε ολα αυτα πλεον οχι μονο ετρεχα στην τουαλετα να αφησω το καυτο μου σπερμα να γεμισει την λεκανη και τα χερια μου αλλα ειχα αρχισει να εχω και πολλες πολλες ονειροξεις.Χωρις να βλεπω καποιο συγκεκριμενο ονειρο.Πολλες φορες τα βραδυα ενιωθα ξαφνικα το πουλι μου πετρα και το βρακακι μου να πλυμηριζει απο χυσια...Οπως πεταγομουν πανω ξαφνιασμενος ειχα μονο σαν θολες εικονες τα ποδια της μητερας μου με το ομορφο καλοβαμμενο κοκκινο που συνηθιζε στα μικρα σαν λιχουδιες δακτυλακια της.
Καποια στιγμη ομως επιτελους προς το φθινοπωρο μου ξαναδοθηκε η πολυποθητη ευκαιρεια για "παιχνιδι"
Ηταν απογευματακι και ελειπε ο πατερας μου απο το σπιτι και αυτη καθοταν στο σαλονι με απλωμενες τις ποδαρες της στο μικρο τραπεζακι του σαλονιου διαβαζοντας ενα περιοδικο.
Εγω τριγυρνουσα σαν την αδικη καταρα δηθεν αδιαφορα στο σαλονι και εριχνα κλεφτες ματιες στα ποδαρακια της
Τα νυχακια της ηταν σχεδον ξεβαμμενα.Λιγα υπολειματα κοκκινου ειχαν μεινει μονο που μου ανασκαλευαν στην μνημη τι στυσεις ειχα οταν ηταν φρεσκοβαμμενα.Οποτε αρκεστηκα να χαζευω τις πατουσιτσες της και τις ζαρες που εκανε το τρυφερο τρυφερο δερματακι της πατουσας της.
Οταν απροσμενα σηκωθηκε καπως αποτομα αφηνοντας την εφημεριδα...παραξενευτηκα λιγο.Χωρις να μου μιλισει φορεσε τα ψηλοτακουνα τσοκαρακια της που με τρελαναν αλλα τα φορουσε κυριως το καλοκαιρι.Και κατευνθυκε προς το μπανιο ακουγοντας το τακ τακ απο τα τσοκαρακια ενιωσα παλι το καυλι μου να γινεται πετρα.Εκατσα σε εναν καναπε στο σαλονι τριβοντας το ελαφρα πανω απο το πατελονι...δεν ηθελε πολυ...Ετοιμο ηταν παλι να πλημυρισει το βρακακι μου με καυτα καυτα χυσια αφιερωμενα στα πρωτα ποδια που αγαπησα τοσο.
Οταν αποτομα ακουσα τα ψηλοτακουνα τσοκαρα να κατευθυνονται παλι προς την εισοδο του σαλονιου.Με αυτη την απροσμενη διακοπη καλυψα οπως οπως μπορουσα με μια εφημεριδα το επιμαχο σημειο και εγειρα λιγο προς τα δεξια στον καναπε ετσι ωστε να μην εχει καλη θεα του ποσο καβλωμενος ειμαι.
Αυτη σαν να μην υπηρχα απλα εκατσε παλι εκει που ηταν και πριν.
Δεν ειχα καλη θεα προς αυτην περα το οτι καθοταν και ειχε απλωσει το ενα της ποδι.Σαν να ετοιμαζοταν να κανει κατι
Γυρισα διακριτικα και διαπιστονοντας με τρομακτικη καυλα οτι ειχε φερει ενα κοκκινο μανον και ετοιμαζονταν να περασει ενα χερι τα νυχακια της στα ποδια της.
Αρχισε να βαφει στο δεξι τα πρωτο δακτυλο οταν η αυτοσυγκρατηση των καλοκαιρινων μηνων να κρατησω low profile με εξωθησε μια και καλη σε μια πρωτογνωρη παρορμηση καυλας να της πω κατι.
Με ολο το θαρος που πηρα απο την καβλα και μην φοβουμενος τιποτα της πεταξα με οσο πιο αθωο υφος ενα "Παλι κοκκινο?δεν βαριεσαι?"
Σταματησε και με κατακεραυνωσε με μια ματια. Ενα ελαφρο μειδιασμα (που μετα βιας φαινοταν) ομως με καθυσηχασε και αντι να μου κοψει τον αερα μου εδινε θαρρος περισσοτερο.Μου πεταξε ενα ειρωνικο "γιατι δεν μου παει?".
Τα γατισια της ματια λαμπανε.Αμεσως απαντησα οτι δεν ειναι και ασχημο απλα το βρισκω περιεργο και αστειο να θελει να εχει μονο κοκκινα νυχια.
Δινωντας οσο πιο αθωο και παιδικο τονο μπορουσα.
Λιγη ωρα με κοιταξε καπως σοβαρα αλλα χωρις να φευγει αυτο το αχνο μειδιασμα.Εγω κουνησα αδιαφορα τους ωμους και ειπα "ω κανε οτι θελεις" και εκανα πως χαζευα την εφημεριδα.
Με την σηκωθηκε φορεσε τα τσοκαρακια και κατευνθηκε παλι στην τουαλετα παιρνοντας και το μανον.
Αφησα αποτομα την εφημεριδα και κοιταξα το καυλι μου.Πλεον δεν κρατιομουν με τιποτα.Κατεβασα τελειως το σορτσακι και αρχισα να αυνανιζομαι κανονικα ετοιμος να χυσω ακομα και στο πατωμα μην μποροντας να σκεφτω λογικα οτι απο στιγμη σε στιγμη ισως θα γυριζε.
Ευτυχως λιγο ο φοβος στο υποσυνειδητο με καθυστερουσε να χυσω παρολη την καβλα μου.
Ετσι μετα απο λιγα δευτερολεπτα οταν την ακουσα να ερχεται παλι στο σαλονι πηγα σφαιρα στον καναπε με την εφημεριδα αγκαλια
Ηρθε παλι καθισε στην ιδια θεση.Εγω δεν κουνηθηκα καν.
Ει μου κανει
Γυρναω δηθεν αδιαφορα "τι ειναι?"
Και μου κουναει με λιγο ναζι ενα μανον σκουρο σκουρο μοβ.
Βαρεθηκες το κοκκινο στην μαμα?Το μοβ ειναι ωραιο?
Καλο ειναι ειπα δηθεν αδιαφορα
Βλεπεις η μαμα μου λεει χαμογελοντας?
Απλωνει της ποδαρες της και αρχισε να βαφει τα νυχια της κανονικα.Ενα ενα εβλεπα τα πανεμορφα δακτυλακια της να αποκτουν μπροστα την αποχρωση του σκουρου μωβ.
Ηταν λιγο σκυμμενη οπως τα εβαφε (πραγμα που περιοριζε αρκετα το οπτικο της πεδιο προς εμενα).Αρχισα να σκεφτομαι και να φαντασιωνομαι διαφορα οπως τι μυρωδια θα ειχαν οι ποδαρες της σημερα,αν ο πατερας μου θα περιποιοταν αυτα τα πανεμορφα σκουρα μοβ νυχακια με την τρυφερη ζαρωμενη πατουσιτσα,αν την αναβε και την ιδια να προσεχει τοσο τα ποδια της...χωρις καν να το καταλαβω το χερι μου χαιδευε πολυ ελαφρα το πουτσοκεφαλο μου.Δεν ηθελε πολυ.2-3 τραβηγματα μονο και ηρθε ο πολυποθητος οργασμος πριν καν τελειωσει τα τελευταια δακτυλα απο το αριστερο ποδι.Μεχρι να τελιωσει ειχα συνερθει καπως απο τον αθορυβο οργασμο μου.
Ουτε καν ενδιαφερθηκε να κοιταξει προς τα εμενα.Αναψε την τηλεοραση οσο περιμενε να με απλωμενες τις ποδαρες της να στεγνωσουν τα νυχια της και χαζευε λιγο κανοντας ζαπινγκ.
Μαζι με τα φρεσκοβαμμενα νυχακια της αφου περασε κανα 20λεπτο τουλαχιστον στεγνωσαν και τα χυσια μου.
Πλεον ενιωθα ανετος.Εκανα να σηκωθω αδιαφορα...να παω μεσα για να αλλαξω και βρακυ.
Οταν μου επαιξε μια κλωτσια με το ποδι της οπως περνουσα οπως μπροστα παιχνιδιαρικα στον ποπο
Πηγα να συνεχισω και καλα αδιαφορα οταν μου φωναξε "τωρα ειναι ωραια?" κουνοντας ελαφρα και τα δυο της ποδια πανω στο τραπεζι.
Ευτυχως παιδια που ειχα χυσει πριν λιγη ωρα αλλιως....
Ετσι μπορει να μην πετακτηκε καμια αποτομη στυση αλλαα ενα τρεμουλο που ενιωσα εκεινη την στιγμη φοβαμαι οτι το καταλαβε.
Χαμογελασα δηθεν αδιαφορα "ωραια ειναι" ειπα.
Ενα χαμογελο γεμισε το πανεμορφο προσωπο της.
Με τσιμπησε στο μαγουλο με τα χερια της και γελασε δυνατα.
"Τωρα ωραια ε μπαγασα?"
Και με κλωτσαει ξανα ελαφρα στο καλαμι του ποδιου με το ποδαρακι της.
Ενιωθα παλι την στυση μου να γυρναει.Σιγουρα θα τελειωνα αλλη μια φορα δυνατα για αυτα τα ποδια στο μπανιο πριν αλλαξω βρακυ.
Ομως να ειχα και υλικο αφου μου εδινε τετοιο δικαιωμα
Και καλα καπως πειραγμενος που με κλωτησε επιασε με δυναμη το ποδι της απο τα δακτυλα σφιγγοντας τα λιγο.
Μηηη φωναξε..Τι κανεις?Με πονεσες το ξερεις? Εχοντας παρει το αυστηρο υφος της χωρις καν αυτο το αχνο αχνο μειδιασμα.
Κοκκινισα λιγο και δηθεν μετανιωμενος εσκυψα και το φιλισα.Το εκανα μακια 2 φορες δυνατα για να γινει καλα
(η μυρωδια αυτη την φορα ελαφρια εξισου ομως υπεροχη μαζι με το δερματινο τσοκαρακι).
Αντε μου φωναξε σηκω.Να παω και εγω στην κουζινα που αφησα καποιες δουλειες.Με δηθεν αυστηρο/βιαστικο υφος...αλλα με το αχνο μειδιασμα να εχει επιστρεψει στο προσωπο της.
Σφαιρα χωρις αλλες πολυλογιες πηγα μπανιο οπου σε ελαχιστα λεπτα τελειωνα με δυναμη για αμετρητη φορα.
