Το θεμα ειναι πως βλεπουμε σαν σταση ζωης το ποτηρι μισοοαδειο η μισογεματο , πιστευω καπου εχεις μπερδευτει μεταξυ του ορου ευτυχια και αισιοδοξια ....
1) (για το χαβιάρι) Η όρεξη ξεκινάει απο την πείνα. Ο Χόρτατος δεν θελει να φάει τίποτα και συμπεριλαμβάνεται και το
χαβιάρι.
2) όπως και το ένα τα παντα ξεκινάνε βιολογικά (αφου ειμαστε ύλη) και ειναι απο μέσα προς τα έξω. Ποτε δεν θα βλέπεις
το ποτηρι μισο αδειο (αν εισαι βιολογικα καλα στην υγεία σου) και ποτέ δεν θα το βλέπεις παντα μισο-γεματό.
Ειναι λογικά οταν θα εισαι αρρωστος , ξενυχτισμένος , πεινας και φοβάσαι για Χ λογους (πχ κατι χρεη που η ημερομηνια
πληρωμης τους ειναι το επόμενο πρωι και δεν καταφερες τελικά να υλοποιησείς τις αισιοδοξες εκτιμήσεις των
σχεδιών πληρωμής τους, που είχες, να δεις το ποτήρι οχι μισο άδειο, αλλα εντελως άδειο. Το παραδειγμα ειναι ακραιο
όπως ακραιο ειναι να σου πουν πχ ότι εχεις 10 μερες ζωής γιατι πεθαίνεις απο την Χ ασθενεια (παραδειγμα φανταστικό)
και πως μαλιστα αυτές τις 10 μερες για Χ λογους θα τις περάσεις ακινητοποιημένος που δεν σου εφταναν όμως ετσι
και αλλιως για να βάλεις τις εκκρεμότητές σου σε "ταξη"... τα παραδείγματα ειναι ακραια αλλα ειναι για να δειξουν
ότι ο κυκλος της διάθεσης ξεκινάει βιολογικά. Γι αυτό αλλωστε εχουν και την δυναμη καποια φαρμακα να αλλαζουν
εστω και προσωρινα την διάθεση με τις οποιες παρενέργειες. Αυτο δεν θα μπορουσε να συμβεί αν η διαθεση για το
πως θα δεις το ποτήρι ήταν θέμα θέασης δίχως την αρχουσα συμμετοχή γονιδιακών και βιολογικών παραγόντων πρωτίστως.
Με αλλα λογια ν αγαπιομαστε το ποτήρι δεν ειναι ουτε μισο γεματο , ούτε μισο άδειο αλλα μισό !
απο τα 250 mg που χωραει περιέχει τα 125. Τιποτα παραπανω και τίποτα παρακάτω. Το αν εσυ (οχι εσυ, τριτο προσωπο)
επιλέξεις να το δεις μισο αδειο ή μισο γεματο ειναι καθαρά θέμα διάθεσης και αυτη ξεκινάει απο βιολογικούς παράγοντες.
Η συμμετοχή του περιβάλλοντος ειναι ελαχιστη γιατι όποια και αν ειναι αυτή θα αντιμετωπιστεί και ερμηνευτεί απο την
δική σου διάθεση.
