Ffcrazy κατ’ αρχήν θα συμφωνήσω οτι η κοινωνία έχει σημαντικότερα πράγματα να ανησυχήσει από αυτό για το οποίο συζητούμε. Όμως σε αυτό το φόρουμ και συγκεκριμένα σε αυτό το νήμα, ο άξονας της συζήτησης έχει να κάνει με αυτό το ζήτημα. Αν θέλεις να μιλήσουμε και για τον ναρκισσισμό, το κατιναριό και τη βία, πολύ ευχαρίστως σε κάποιο άλλο νήμα.
Συμπληρώνοντας τον συλλογισμό θα ήθελα να σου πω επίσης οτι δεν συμμερίζομαι την ισοπεδωτική λογική «αφού ο κόσμος είναι που είναι μπουρδέλο, ας γαμήσουμε κάθε δομή αυτής της κακούργας κοινωνίας να την αποτελειώσουμε με τρόπο τέτοιο που να το ευχαριστηθούμε και λίγο». Νομίζω σε τέτοιες περιπτώσεις ότι η δήθεν αγανάκτηση για την κατάντια της κοινωνίας λειτουργεί βολικά ως άλλοθι για την εκδήλωση του όποιου ακραίου μας πρωτογονισμού (είναι η ίδια δικαιολογία που θα προβάλει π.χ. το ρεμάλι που σπάει και ασχημονεί στα γήπεδα).
Εξ’ άλλου θα συμφωνούσες πιστεύω οτι τέτοιου είδους δημόσιες εκφράσεις σεξουαλικότητας, μας ‘ανάβουν’ ακριβώς επειδή ενδόμυχα γνωρίζουμε οτι θα προκαλέσουν, οτι θα σκανδαλίσουν το λεγόμενο «κοινό αίσθημα» της πλειοψηφίας. Αυτό το καταλαβαίνω αλλά ταυτόχρονα επισημαίνω οτι αποτελεί μια ακόμα ένδειξη επίγνωσης οτι παραβαίνουμε κάποιους άγραφους κοινωνικούς νόμους. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι τον ισχυρισμό οτι «δεν υπάρχει αυτός ο άγραφος κοινωνικός νόμος» ή «κακώς υφίσταται», υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Σου ανέφερα το ακραίο παράδειγμα της δημόσιας κοπρολαγνείας για να σου δείξω οτι υπάρχουν κάποια όρια. Είμαστε 7 δισεκατομμύρια πληθυσμός στην γή, σε μια υποτιθέμενη δημοσκόπηση σίγουρα θα βρεθούν αρκετές χιλιάδες ανθρώπων που αισθάνονται δυσφορία για το γεγονός οτι δεν μπορούν να αλληλο-χεστούν δημοσίως. Αν απέναντί τους η πλειοψηφία φαντάζει «χουντική», τότε κατά την δική μου άποψη, ας είναι. Νομίζω οτι σε αυτό θα συμφωνούσε μέχρι και ο Τσίπρας, ίσως και ο Ψαριανός. (Για τον Λαζόπουλο και τον Πανούση δεν παίρνω και όρκο).
Ουσιαστικά θέλω να καταλήξω σε κάτι που έχω ξαναπεί. Πως θέλουμε δεν θέλουμε σε ορισμένες ερωτήσεις η μόνη αξιοπρεπής αλλά και ειλικρινής απάντηση που μπορεί να δώσει κανείς, είναι «γιατί έτσι!». Χωρίς να το συζητάς και πολύ.
Π.χ στην ερώτηση «γιατί πρέπει τους βιαστές βρεφών να τους φυλακίζουμε και δεν τους σκοτώνουμε ώστε να μη τους πληρώνουμε και από πάνω?» η Ευρωπαϊκή οπτική δίνει την απάντηση «γιατί έτσι!». Και καλώς πράττει κατά τη γνώμη μου. Η Αμερικάνικη απ’ την άλλη, έχει διαφορετική άποψη.
Έτσι λοιπόν, ως άνθρωπος που ζει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο εν έτη 2010, μεγαλωμένος σε Ελληνικό περιβάλλον (με τα στραβά και τα καλά του) η μόνη αξιοπρεπής απάντηση που έχω να σου δώσω στο ερώτημα «γιατί το να φιλιούνται δυο άνθρωποι στον δρόμο δεν μας ενοχλεί αλλά παρεμποδίζουμε την χύμα-στο-κύμα BDSMική έκφραση δυο ανθρώπων μέσ’ τη μέση του δρόμου» είναι «γιατί έτσι». Δεν καταδεικνύεται με επιστημονικούς όρους η απάντηση.*
Φυσικά αν είχα μεγαλώσει σε άλλη εποχή, σε άλλο περιβάλλον θα ήμουν διαφορετικός άνθρωπος και θα εξέφραζα άλλη άποψη. Όμως όπως εσύ νιώθεις δυσφορία από την δική μου τοποθέτηση, έτσι κι εγώ ενοχλούμαι όταν υποστηρίζεις οτι σε τέτοιου είδους προχωρημένα σκηνικά σε δημόσιο χώρο αν τα συναντήσω μπροστά μου ΟΦΕΙΛΩ να γυρίσω το βλέμμα μου από την άλλη γιατί το πρόβλημα –λέει- το έχω εγώ και όχι εκείνοι που βιάζουν κατάφωρα την αισθητική της πλειοψηφίας.
*Θα μπορούσα πάντως να κάνω μια απόπειρα, λέγοντάς σου οτι τέτοιου είδους ασύδοτη σεξουαλική ελευθεριότητα, έχουν και οι χιμπατζίδες. Το υποείδος Μπονόμπο συγκεκριμένα πηδιέται αέρα πατέρα όπου σταθεί και όπου βρεθεί μπροστά σε όλη την αγέλη, κάθε στιγμή της ημέρας κάποιοι θα πηδιούνται.
Νομίζω οτι ως Homo Sapiens το να επιστρέφω σε τέτοιου είδους δημόσια εικόνα αποτελεί πισωγύρισμα, όχι πρόοδο. Όσο pleasure-seeking animal και αν είμαι κι εγώ, ως άνθρωπος θεωρώ πως οφείλω να κρατάω λεπτότερες ισορροπίες στην εκδήλωση των παθών μου και να ανιχνεύω ακριβέστερα τα αδιόρατα κοινωνικά «μη» και «πρέπει». Απορρίπτοντας φυσικά κατά εποχή, κατά τόπο και κατά περίπτωση εκείνα που δεν μου κάνουν αλλα υπερασπιζόμενος εκείνα με τα οποία συμφωνώ.
