Καλώς ή κακώς, μια που θεωρώ πως είμαι η αρωγός της συμμετοχής του BDSM Lifestyle στην έκθεση ΕΚΕΠ (δεν είμαι καθόλου μετριόφρων, συγχωρήστε με) και εκ των έσω γνωρίζω κάτι παραπάνω, θα μου επιτρέψετε να δώσω κάποιες εξηγήσεις που ίσως σας βοηθήσουν να κατανοήσετε την κατάσταση που επικρατεί στην "BDSM Area" εξ αρχής, η οποία αντικατέστησε για φέτος το BDSM Festival που γινόταν για τρία συνεχή χρόνια.
Όταν πήρα την "τολμηρή" απόφαση για τα Ελληνικά δεδομένα, να κτυπήσω την πόρτα του ΕΚΕΠ για την παρουσία και την συμμετοχή του BDSM στην έκθεση, υπήρχαν κάποια μεγάλα εμπόδια:
Α. Δεν ήμασταν ευπρόσδεκτοι από τους υπεύθυνους, που μας έβλεπαν πολύ διστακτικά, φοβισμένα, επιφυλακτικά… και μας θεωρούσαν… "κάπως" (είμαστε?)
Β. Δεν είχαμε κανένα προϊόν για να πουλήσουμε … όπως επίσης δεν είχαμε κάποιο μαγαζί sex shop ή νυχτερινό club για να διαφημίσουμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχαμε λόγο να πιστεύουμε ότι θα είχαμε κάποιο οικονομικό όφελος από αυτήν την έκθεση στο μέλλον ή έστω κάποιο μικρό κέρδος, προκειμένου να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στα τεράστια έξοδα που έχει η επινοικίαση ενός περιπτέρου (400τμ, όχι και τόσο μικρού).
Αν θέλετε κάνετε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στο site της
Εrotic Dream και θα καταλάβετε πόσο κοστίζει το τετραγωνικό χωρίς τα έξοδα που αφορούν την επένδυση για την εσωτερική διακόσμηση, το stage, τις κουρτίνες, τις μεταφορές των επίπλων, το οπτικοαουστικό υλικό κλπ.
Με φτερά και με καμτσίκια, καταφέραμε να τους πείσουμε ότι πρέπει να είμαστε παρόντες και εμείς (φετιχιστές και ΒDSMers) σε μια γιορτή όπου το sex και ό,τι το αφορά, θα έχουν τον λόγο. Τους εξηγήσαμε ότι, χωρίς "αλάτι και πιπέρι" τo sexάκι είναι μια εντελώς άνοστη, ανούσια και ζωώδη πράξη.
Αφού άναψε το πράσινο φως, τέθηκε το σημαντικό ερώτημα "που θα βρούμε τα χρήματα για την συμμετοχή μας", αφού δεν υπήρχε ούτε σάλιο.
Το BDSM, τα φετίχ, τα Kinky παιχνίδια, ήταν, είναι και θα είναι μια ιδέα, μια φιλοσοφία και για πολλούς ένας ιδιαίτερος και μυστικός τρόπος ζωής.
Βάση όλων αυτών όπως ήταν φυσικό, η παρουσία μας στην έκθεση δεν θα ήταν κερδοφόρα για εμάς που θα συμμετείχαμε και σαφώς δεν υπήρχαν ούτε και χρηματοδότες που θα μπορούσαν να μας στηρίξουν. Με σπόνσορες μόνο τους ιδιοκτήτες κάποιων ελάχιστων forum, παρόμοιας θεματολογίας με το greekfoot, ξεκινήσαμε τον αγώνα δρόμου.
Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν, ότι όλα τα άτομα που λαμβάνουν μέρος (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) είναι εθελοντές και όχι επαγγελματίες performers. Είναι δηλαδή τα παιδιά της διπλανής πόρτας, που διαθέτουν την καύλα και το κέφι τους για να προβάλουν αυτό που αγαπούν. Σκοπός τους ήταν πάντα να διασκεδάσουν, να ψυχαγωγήσουν, δείξουν την τέχνη τους και γιατί όχι να απενοχοποιήσουν το BDSM στα μάτια του mainstream και του μεγάλου vanilla κοινού, που το αντιλαμβάνονται σαν κάτι κακό, μέχρι και εγκληματικό (!).
Θα έχετε παρατηρήσει, πως σήμερα η Ελληνική κοινωνία έχει κατά ένα μεγάλο ποσοστό καταρρίψει τα taboo. Κυκλοφορούν παντού μαστίγια (πρόσφατα είδα και στον κυρ Αντώνη, το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς μου), χειροπέδες (βρήκα κάτι γουστόζικες με γούνα, δωράκι με το περιοδικό Nitro) dildo (αγόρασα ένα μούρλια ροζέ, σε κατάστημα εσωρούχων) και πολλά αξεσουάρ που τα πουλάνε ακόμα και στη λαϊκή αγορά για να τα βλέπει και να τα αγοράζει για τον Μπάρμπα Θανάση και η συντηρητική γειτόνισσα. Οι στυλίστες και τα καταστήματα με ρούχα και παπούτσια άρχισαν να βγάζουν στην φόρα μοντέλα με τακούνια στιλέτο και έφεραν το vinyl στην μόδα (φόρεσε μέχρι και η θειά μου η Μαριγώ). Οι σεμνές κυρίες που άλλοτε κοκκίνιζαν στην ιδέα, χαμηλώνοντας τα μάτια μόνο στην σκέψη, δεν διστάζουν πια να μπουν σε sex shop και να ψωνίσουν ότι τους αρέσει, τις βολεύει και τις φτιάχνει. Είναι επίσης πιο δεκτικές στο να απολαύσουν τα διαφορά φετίχ και τις τάσεις με τους συντρόφους τους (πρέπει να είδαν που το έκανε εκείνη η εντυπωσιακή κοκκινομάλλα στην σκηνή, νομίζω την λένε Lola) και έστω και αν δεν το κάνουν (ακόμα), τουλάχιστον δεν εκπλήσσονται και δεν το παρεξηγούν αν τους ζητηθεί κάτι πιο…. ιδιαίτερο από το "πέσε ανάσκελα με τα πόδια ψηλά". Κάποιοι που η φαντασία τους είχε στερέψει, η σεξουαλικότητα τους είχε ρουτινιάσει και είχε γίνει σχεδόν καθήκον (για να μη πω καταναγκαστικά έργα), ξύπνησαν, διδάχτηκαν και εμπνεύστηκαν από όσα έχουν δει τα ματάκια τους και προς όφελός τους, άνοιξαν καινούργιους ορίζοντες στην ερωτικο- σεξουαλική τους ζωή και σήμερα το παίζουν μάγκες (όχι παίζουμε) όπως ο μάστρο Μήτσος ένα μέτρο με τα χέρια ψηλά, που έγινε Μaster Mitsaras30cm και γαμάει και δέρνει.
Όλα αυτά (και άλλα) σημαίνουν ότι η παρουσία μας στα δρώμενα της Έκθεσης έπιασε τόπο …Κατά κάποιο τρόπο δικαιώθηκε.
Αλλά ....
Για να τα επιτύχουμε τους στόχους μας, έπρεπε να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Όσο όμως και αν το βάλαμε, χρήματα (όπως προανέφερα) δεν υπήρχαν. Έτσι , το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε, ήταν να σκεφτούμε το πώς θα χωθούμε μέσα σε αυτήν, για να γιορτάσουμε και εμείς με τον δικό μας τρόπο αυτά που γουστάρουμε και συν της άλλης … να τα μοιραστούμε με τους φίλους μας.
Με κάποιους διοργανωτές λοιπόν, έπεσε στο τραπέζι η συμφωνία των 5 Ευρώ στην είσοδο όπου θα φιλοξενεί και θα παρουσιάζεται το BDSM. Στην περίπτωση που δεν θα έβγαιναν κάποια χρήματα, αυτό που θα έκαναν την επόμενη χρονιά θα ήταν να μη μας ξαναφιλοξενήσουν εκεί. Όπως και να το κάνουμε, οι διοργανωτές είναι επιχειρηματίες και μάλιστα vanilla (γκρρρρρ) όσο και αν τους γοητεύσαμε με τα καμώματα και τα κόλπα μας…
Το αν κόβονται αποδείξεις ή όχι δεν μας αφορά, είναι θέμα άλλης υπηρεσίας...και μάλιστα εντεταλμένης και όχι δική μας. Αυτοί που έχουν τα γένια ας έχουν και τα κτένια. Εμείς απλά το διασκεδάζουμε.
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους, ότι μια έκθεση είναι μια επιχείρηση και σκοπός της είναι να βγάλει κέρδος. Στην χειρότερη οι διοργανωτές της δεν θέλουν να μπουν μέσα οικονομικά (γαμώτο που δεν μας δέχθηκαν επειδή είμαστε ωραίοι και που δεν το έκαναν, ούτε για την ψυχή της νονάς τους ). Σημασία για εμάς είχε και έχει, που τους πείσαμε να πειραματιστούν στην αρχή και μετά απλά μας δέχθηκαν επειδή δεν έχασαν, αν και δεν έβγαλαν όσα θα ήθελαν.
Οι αγαπημένοι σας performers και κάποιοι γύρω από αυτούς, παίρνουν μόνο ένα συμβολικό ποσόν, που δεν καλύπτει καλά καλά ούτε τα καθημερινά και προσωπικά τους έξοδα, που αφορούν τις μετακινήσεις τους την διατροφή, τους καφέδες, τους χυμούς και τα ατελείωτα νερά (για κατούρημα), άντε να φτάσουν μήπως σκίσουν κανένα καλσόν και χρειαστούν να αγοράσουν και άλλο.
Το ποσόν αυτό είναι τόσο ευτελές , που ούτε για να το συζητήσω δεν θα ήθελα και πολλές φορές δεν έχουν πάρει ούτε και αυτό (έχουν βάλει και από την τσέπη τους). Ο λόγος είναι ότι δεν βγήκαν τα έξοδα, αφού πρώτα πρέπει να πληρωθεί η έκθεση και όσα στήθηκαν extra μέσα στο χώρο του BDSM (stage, ηχεία, φώτα, μοκέτες, κλπ) και φυσικά οι DJ’s που παίρνουν κάτι ελάχιστα και αυτοί.
Τον χρόνο τον τριών ημερών, από Παρασκευή μεσημέρι, έως και Κυριακή αργά… που λειτουργεί η έκθεση, όλοι τους τον διαθέτουν μόνο εκεί… και κάποιοι που βοηθούν στο στήσιμο του περιπτέρου, είναι και αυτοί εθελοντικά στον χώρο, δυο μέρες πριν την έναρξη. Το θέμα είναι ότι παρατούν δουλειά, σπίτι, οικογένεια, σκυλιά, πεθερές, και άλλες υποχρεώσεις …. χώρια οι μέρες που κάνουν πρόβες για να βγουν τα show μέσα στο ελάχιστο χρόνο τους και όπως πρέπει, για να μην τους πάρουν με τις λεμονόκουπες.
Λέτε να τους πληρώνει κανένας γι αυτά όλα?
Σας τα περιγράφω πολύ απλά, για να μπορέσετε να μπείτε στο πνεύμα και αν έχετε την καλοσύνη και την πρόθεση, να καταλάβετε το γιατί δίνετε τα 5 ευρώπουλα στην είσοδο της BDSM περιοχής. Η πραγματικότητα είναι ακόμα πολύ πιο σκληρή και δύσκολη απ’ όσα σας λέω όπως επίσης είναι μεγάλος ο κόπος και η ευθύνη όλων όσων βρίσκονται εκεί.
Αν κάποιοι πετάξετε τις παρωπίδες από τα μάτια και δείτε χωρίς προκατάληψη τα όσα έχει καταφέρει στο παρελθόν η ομάδα Absolute Fetish (υπάρχει ακόμα στις καρδιές όλων σας και το ξέρω) με την ύπαρξη της στα νέα δεδομένα και όσα μπορεί να συμβαίνουν και στην συνέχεια χωρίς αυτήν, δεν θα ήταν υπερβολή αν θα έλεγα ότι τίποτε δεν θα ήταν όπως σήμερα.
Το BDSM σαν ιδέα και σαν έκφραση για να βγει προς τα έξω, θέλει την υποστήριξη και την συμμετοχή σας. Χωρίς εσάς σαν επισκέπτες σαν θεατές και εννίοτε και σαν συμμετέχοντες, δεν θα υπήρχε και δεν θα υπάρχει στην δημόσια σκηνή.
Αφήστε λοιπόν τις γκρίνιες και τα παράπονα και δώστε συγχαρητήρια σε όλους όσους στηρίζουν αυτήν την προσπάθεια. Πιστέψτε με.... αξίζουν σεβασμού, αγάπης και παραδοχής, ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Θα πρέπει να ξέρετε ότι κάθε, μα κάθε φορά, αυτά τα άτομα δίνουν στην κυριολεξία τον καλύτερό τους εαυτό. Έτσι μόνο νοιώθουν πρώτα οι ίδιοι καλά και μαζί με αυτούς και εσείς.
Με πλήρη ευθύνη αυτών που λέω, δεν θα πω (όπως μερικοί) ότι το 5ευρω δεν έχει καμία αξία. Αντίθετα, μπροστά σε όλο αυτό που στήνετε κάθε χρόνο σε αυτόν τον χώρο και για όλους εμάς έχει πολύ μεγάλη αξία, είναι σεβαστό, εκτιμητέο και υπολογίσιμο.
Δυστυχώς, προς το παρόν, δεν έχουμε την δυνατότητα να στηρίξουμε από μόνοι μας μια τέτοια πολυήμερη εκδήλωση εκτός ΕΚΕΠ. Θα θέλαμε και εμείς να έχουμε κάτι εντελώς δικό μας… Απλά εκμεταλλευόμαστε τις εγκαταστάσεις και κάποιες καταστάσεις (και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε). Στο ΕΚΕΠ, μας στηρίζουν και οι vanilla (για να μη πω ότι, κατά βάση αυτοί μας στηρίζουν), με την προσέλευσή τους καταθέτοντας τον όβολο τους, είτε το κάνουν από περιέργεια, είτε από κρυφό-Kinky τάσεις.
Αυτό έχουμε και με αυτό βολευόμαστε προς το παρόν. Αν υπάρξει κάτι καλύτερο… στο μέλλον… το συζητάμε και είναι ευχή μας.
Εκτιμήστε λοιπόν το εγχείρημα, αγκαλιαστέ το και υποστηρίξτε το… αν δεν θέλετε να γυρίσουμε και πάλι πίσω στα παλιά κόμπλεξ και στο μυστικισμό.
Για άλλη μια φορά
ΜΠΡΑΒΟ σε όλους και του χρόνου να είστε καλά... και καλή ξεκούραση!!
...Και για να μην ξεχνιόμαστε ρίξτε μια ματιά….
ΕΔΩ
