Αιντε παρθενικη μου εγγραφη στο forum. Οχι οτι δεν το παρακολουθουσα εδω και καμπορους μηνες.
Πρωτα απο ολα χαιρομαι που ειμαι αναμεσα σε πολλους αλλους με το ιδιο φετιχ. Ντρεπομουν να το αποκαλυψω αλλα νομιζω οτι απελευθερωνομαι εδω περα σιγα σιγα!!!
Θα σας πω και την δικη μου ιστορια.
Απεναντι απο το μπαλκονι του σπιτιου μου πριν απο καμια 10αρια χρονια, εμενε μια καβλιτσα την οποια την ειχα πρωτομπανισει οταν πηγαινα Τριτη γυμνασιου. Απεναντι ηταν το δωματιο της φανταστειτε, αλλα σε μεγαλουτσικη αποσταση.
Φανταστειτε καμια 20αρια μετρα, οποτε δεν εβλεπες με καθαρο ματι.
Ετσι λοιπον ειχα επιστρατευσει ενα ζευγαρι κυαλια που ειχα για το γηπεδο και σιγα σιγα αρχιζα να την μπανιζω. Πολλες φορες καθομουν ωρες ολοκληρες μεσα στο δωματιο μου περιμενοντας να ειμαι τυχερος για να δω λιγο πατουσακι.
Για καλη μου τυχη εκεινη ηταν ακριβως πλατη στο μπαλκονι και καθοταν στο γραφειο της, οποτε δεν καρφωνομουν.
Σπαζομουν τις περισσοτερες φορες, γιατι ειτε δεν ανοιγε πολυ τη μπαλκονοπορτα ειτε εκλεινε τις πορτες και εβαζε τις κουρτινες. Οσο μπορουσα κι εβλεπα λιγο πατουσακι, μετα πηγαινα τοιλετ και ζωγραφιζα. Να μη σας τα πολυλογω...
Ηταν καλοκαιρακι και η μικρουλα εδινε Πανελλαδικες. Εκει εμελλε να ανταμοιφθουν οι κοποι μου τοσων χρονων. Πολυ διαβασμα, ζεστουλα και τα τοιαυτα...
Το γκομενακι διαβαζε διαρκως ξυπολητο για πολλες ωρες εκει... Επρεπε να δρασω...
Επιστρατευσα λοιπον την βιντεοκαμερα μου, της οποιας το ματι στερεωσα πισω απο το κυαλι και εβλεπα πια πεντακαθαρα οτι δεν μπορουσα να δω τοσα χρονια...
ΗΤΑΝ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ... Καθε μερα εφευγαν απο δυο και απο τρεις μαλακιες στο χαλαρο... Απιστευτα πατουσακια παρολο που η μικρη ηταν λιγο ασχημομουρα. Δε μπορω να το ξεχασω ποτε αυτο το πραγμα!!!
Ελπιζω να σας αρεσε η δικη μου "κρυφη" ιστορια.
Θα τα ξαναπουμε!