Γεννήθηκε στις 27/10/1914 στο Σουζωνη της Ουαλιας.Στο σχολείο δεν είχε διάθεση να κάνει καμία προσπάθεια στα μαθήματα που δεν τον ενδιέφεραν εκτός από την αγγλική γλώσσa .Στα 14 του έγραψε ποιήματα εκπληκτικής ωριμωτητας.Τελειωνωντας τη μέση εκπαίδευση εργάστηκε για λίγο σε τοπική εφημερίδα αλλά αργότερα αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο Λονδινο.Η πρώτη του συλλογή (Τα 18 ποιήματα) δημοσιεύτηκε το 1934 και πέρασε απαρατήρητη από τους κριτηκους.2 χρόνια αργότερα δημοσιεύτηκαν τα (28 ποιήματα).Μερικοί τόλμησαν να τα επαινεσουν.Οι αναγνώστες του Τομας καλούνται να παρακολουθήσουν μια σειρά από σφιχτοδεμένεs συναρτησεις.Κι αν η ποίηση του βρήκε κάποτε τον δρόμο της πέρα από τον ασφυκτικό κλοιο,αυτο συνέβηκε χάρις σε μια σπάνια συντυχία που επέτρεψε να δημιουργήσει μια απ'ευθειας επαφή με το κοινό περνώντας κυριολεκτικά πάνω απ τα κεφάλια των διάφορων ειδημονων.Βεβαια δεν ήταν ο πρώτος η ο τελευταίος δημιουργός και ανακαίνισης που στριμώχτηκε σε μια ακραία θέση και οποιαδήποτε απάντηση που δίνει κανείς με το έργο η τη ζωή του που θα έπρεπε ν’αρχιζει με το ερώτημα (Τι κύρος μπορεί να’χουν τέτοιες καταδικαστικές αποφάσεις);Αναρωτιέται κανείς [Είναι δυνατόν ο Τομας με βαθύτατη γνώση του για πράγματα της ποίησης να λογάριαζε σοβαρά τις γνώμες διαφόρων σύγχρονων του που δεν είχαν ακόμα υποψιαστεί τα προβλήματα και τα βαθύτερα νερά των δικών του αναζητήσεων;]Οι βιογράφοι μας έχουν δώσει μακρύτατεs περιγραφές για τα φθαρμένα βρώμικα ρούχα που φορουσε,για τις απίστευτες ποσότητες μπύρας που κατανάλωνε με συντροφιά τους απόκληρους των λαϊκών μπαρ του Σοχο,για την ασυγκράτητη ουαλεζικη αθυροστομια.Η μόνιμη φτώχεια του γίνεται πιο πιεστική ύστερα από τον γάμο του το 1937 με την Καθλιν που του έδωσε στην αρχή τουλάχιστον μέρες ανείπωτης χαρας,3 παιδία και τον ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ,την 3η συλλογή που δημοσιεύτηκε το 1939.Μολις που καταφέρνουν να συντηρούνται από τις δουλείες του ποδαριού που κάνει στη ραδιοφωνική διαφημιση.Δουλεια μόνιμη δε βρίσκεται κανείς να τους δώσει και βέβαια δεν μπορούν να ζήσουν με την ποιηση.Το 1940 δημοσιεύει ένα βιβλίο με πεζα,αναμνησεις από τα παιδικά του χρόνια στην Ουαλια.Εκει πάνω έρχεται η χρόνια της Μάχης της Αγγλίας και τότε του αναθέτουν ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα που ήταν ν’αφησει τότε εποχη.Οταν μετά το τέλος του πολέμου καθιερώνεται στο 3ο πρόγραμμα ο Τομας συμμετείχε σε εκπομπές ποιησης.Απαγκελει ποιήματα ξένα αλλά και δικά του και για πρώτη φορά καταφέρνουν να φτάσουν σ’ενα ευρύ κοινό και ξαφνικά τα ποιήματα αυτά τα δήθεν και σκοτεινά βρίσκουν μια ανταποκριση.Αποδειξη η μεγάλη επιτυχία της 4ης συλλογής του(ΘΑΝΑΤΟΙ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΙ)που δημοσιεύονται το 1946.Το χάσμα μεταξύ ποιητή και κοινού είχε γεφυρωθει.7 χρόνια πριν τον θάνατο του η τύχη μοιάζει να του χαμογελα.Εργαζεται εντατικά σε διαφημιστικά προγραμματα,γραφει σενάρια για ταινίες μικρού μήκους και ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ευρώπη και τη Μεσογειο.Με τα σημερινά κριτήρια θα’πρεπε να’χε οικονομική ανεση.Ομως τα χρόνια της αφθονίας δεν είχαν φτάσει ακόμα στην Αγγλια.Σε κάθε περίπτωση ο Ντυλαν και η Κατλιν είχαν συνηθίσει να ζουν από μέρα σε μερα,καταφερναν να βρίσκονται πάντα χρεωμενοι.Το χειρότερα είναι ότι έχουν πια και οι δυο να πίνουν σε επικίνδυνα βαθμο.Το 1950 του προτείνεται μια περιοδεία στην Αμερικη.Δεχεται με μεγάλη προθυμια,αλλα το πρόγραμμα είναι εξαντλητικο,η αμοιβή όμως για την εποχή σημαντικη.Ακολουθουν άλλες δυο περιοδειες,το 1952 και το 1953.Τοτε διαβάζει για πρώτη φορά το ΟΝΤΕΡ ΜΙΛΚΓΟΥΝΤ ένα (έργο για φωνές)που το προόριζε για το ραδιοφωνο.Ο ενθουσιασμός των ακροατων,ιδιως των νέων ήταν απεριγραπτος.Απο τη μια πόλη στην αλλη,απαγκελειες,ξενυχτια,ολοημερα γλεντια,ομως την επόμενη μέρα έπρεπε να ξαναμπεί στο αεροπλάνο η το τρένο για να συνεχίσει το ταξίδι του.24ωρα ολόκληρα χωρίς ανάπαυση και συχνά χωρίς υπνο.Το χειρότερο όμως ήταν ότι κάτω από αυτή την πίεση κατέφευγε όλο και περισσότερο στα δυνατά οινοπνεύματα που αντικατέστησαν στις ίδιες ποσότητες την αθώα αγγλική μπυρα.Λεγεται ότι γλίστρησε εύκολα στο δρόμο της καταστροφης,οτι επιδίωξε τον θάνατο του για να συντηρήσει τον μύθο του σημαδεμένου από τη μοίρα ποιητη,οτι ήταν ένας αιώνιος έφηβος που προτίμησε να πεθάνει παρά να μεγαλωσει.Πεθανε ξαφνικά στη ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ στις 9/11/1953 από ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΤΟΞΙΝΩΣΗ. Η σύντομη ζωή του Ντυλαν,(1914-1953),η εφηβική ορμιτηκοτητα,η ζωντάνια του,το ξάφνιασμα των σύγχρονων του και οι αντιδράσεις τους ,θύμιζαν τους μεγάλους άγγλους ρομαντικούς του 19ου αιωνα.Στοιχειο ξένο και αναφομοίωτο για τη γενιά του 1930,εγινε ο θρύλος της δεκαετίας του 1950.Στα 1980 αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολο τις πραγματικές διαστάσεις του έργου του και χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερο αυτά που έχει να προσφέρει ο ποιητης.Γιατι ο Ντυλαν Τομας είναι ένας από τους ελάχιστους ποιητές του αιώνα μας που κατορθώνει σε κάποιες κορυφαίες στιγμές του να ξεπεράσει την αποκάρδιωση και να μεταδώσει ένα μήνυμα ελπίδας(Η ποιηση,ειχε να πει,ειναι η διήγηση της πάλης μου για να βγω από το σκοτάδι και να βρω λίγο φως)Η διήγηση του είναι αυστηρά προσωπική αλλά η περιπέτεια που διαγράφεται είναι παλιά όσο η αγωνια,οι δοκιμασίες και οι θρίαμβοι του ανθρωπου,καθε φορά που τολμάει να καταπιαστεί με τα πρώτα ερωτήματα και τις ύστατες λύσεις.
