Ειμαι υπερ του σεβασμου της διαφορετικοτητας, στο βαθμο που η καθε διαφορετικοτητα μπορει να σεβαστει τη νορμα του κοινωνικου συνολου και την ''παραδοση''.
Αλλωστε καθε κοινωνια, επιδοκιμαζει ό,τι την συντηρει, την αναπαραγει βεβαιως, εξασφαλιζει την συνεχεια της και την ευγονια της.
Το θεμα με τα γκει παρειντ δεν ειναι απλα ο ''σεβασμος των δικαιωματων τους''. Το θεμα παει μακρυα και εχει να κανει με την υιοθεσια παιδιων απο γκει γονεις τους ενος φυλου, προφανως. Εδω δημιουργειται, και οχι αδικα, το μεγαλο θεμα.
ΟΧΙ για το εαν η κοινωνια ειναι αρκετα ωριμη να δεχτει αυτο το πραγμα οπως συνεχως επαναλαμβανουν καποιοι, αλλα για το ποσο ηθικο, σωστό και επιστημονικα δεοντολογικο (ηθικη παραμετρος) ειναι να μεγαλωνει ενα παιδι αποξενωμενο απο τους παραδοσιακους ρολους της οικογενειας με μητερα-πατερα, και ποσο ορθα μπορει να αναπτυχθει ΨΥΧΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ.
Εδω ακομα και οι επιστημονες εχουν αμφιβολιες.
Δυστυχως, αυτη ειναι η αλλη πλευρα του φεγγαριου. Νομιζατε δηλαδη οτι το ολο event και η δημοσιοτητα εχει να κανει μονο με την καταπιεση που υφιστανται οι εν λογω κοινωνικες ομαδες; Αυτο το λεω, χωρις βεβαιως να αμφισβητω το ζητημα του ρατσισμου στην ελληνικη κοινωνια που ομως δε στρεφεται μονο εναντι μιας ομαδας, αλλα συχνα εναντι καθε ''διαφορετικοτητας''. Αυτο ειναι επιληψιμο, αν μη τι αλλο.
