Είναι οι ποδολάγνοι μεγάλα παιδιά;

[Νυχτοπούλι]

Επειδή η ποδολαγνεία έχει έντονο το στοιχείο του παιχνιδιού, ειδικά δραστηριότητες όπως το trampling, πάντα πίστευα ότι οι ποδολάγνοι είναι αυτό που λένε μεγάλα παιδιά. Όταν λέω παιδιά δεν εννοώ ανώριμοι και μη σοβαροί, αλλά παιδιά με την καλή έννοια. Έχουν διατηρήσει δηλαδή ένα μέρος της παιδικότητάς τους και έχουν μια αγνότητα και μια αθωότητα. Εγώ προσωπικά, επειδή πέρα απ' όσα έγραψα παραπάνω η σχέση μου με το φετίχ μου ξεκίνησε στα παιδικά μου χρόνια, αισθάνομαι αρκετά παιδί. Εσείς τι λέτε; Τι πιστεύετε; Πώς νιώθετε;

[angelkonstantin]

Μολις απαντησα "οχι".Πιστευω πως η παιδικοτητα η αθωωτητα και γενικα στοιχεια του χαρακτηρα που κανουν τον ανθρωπο ενα "μεγαλο παιδι" ειναι στο χαρακτηρα και οχι στο πως εκφραζεται σεξουαλικα.Δες και εδω τι γινεται...πολλοι ποδολαγνοι...πολλοι ανθρωποι με φετιχ και ναι,αναμεσα τους και καποιοι που ειναι "παιδια"...αναμεσα σε αυτους υπαρχει και ο κομπλεξικος υπαρχει και ο μαλακας υπαρχει και ο τσατσος...απ'ολα εχει ο μπαχτσες!

[Νυχτοπούλι]

Σίγουρα ανάμεσα στους ποδολάγνους θα υπάρχουν και τσάτσοι και κομπλεξικοί και πολλοί άλλοι. Αυτό είναι αναπόφευκτο αν σκεφτείς ότι η ποδολαγνεία είναι το πιο συνηθισμένο φετίχ. Το πώς εκφράζεται κάποιος σεξουαλικά πολλές φορές, όχι πάντα, έχει σχέση με τον χαρακτήρα του. Αν κάποιος π.χ. είναι ψυχρός σαν άνθρωπος, είναι ψυχρός και σεξουαλικά ή αν είναι βίαιος σαν άνθρωπος, είναι βίαιος και στο σεξ.

Αν και το φετίχ μου δεν καθορίζει την προσωπικότητά μου, ως προς τη συγκεκριμένη πτυχή πιστεύω ότι σχετίζεται άμεσα, αν και δεν ξέρω ποιο απ' τα δύο καθορίζει το άλλο. Αν δηλαδή η παιδικότητα που πιστεύω ότι έχω οφείλεται στο φετίχ ή το αντίστροφο. Πάντως έχω προσέξει ότι πολλές επαγγελματίες, όχι αφέντρες, ειδικά άνω των σαράντα όταν δείξω το φετίχ μου βγάζουν μια τρυφερότητα που θυμίζει μητρικό φίλτρο.

[angelkonstantin]

Για επαγγελματιες δε ξερω να σου απαντησω.Δεν εχω αποψη.Σχετικα με αυτο που γραφεις στην πρωτη παραγραφο ισχυει αλλα εχω διαβασει και οτι λειτουργει και αντιστροφα.Δηλαδη ενα ατομο που εχει υψηλη θεση και εξουσιες συνηθως εκφραζεται σεξουαλικα εχοντας υποτακτικη ψυχολογια ενω το αφεντριλικι βγαινει σε αυτους που δεν εχουν τοσο υψηλη κοινωνικη θεση.Θελω να πω μ'αυτο οτι δεν ειναι μονο χαρακτηρας αλλα παιζουν ρολο και αλλοι παραγοντες εκτος του χαρακτηρα της θεσης κλπ κλπ...προσωπικα θεωρω πως καθε φετιχιστης αποτελει μια ξεχωριστη περιπτωση εξαρτωμενη απο την ψυχοσυνθεση την ιδιοσυγκρασια τις πεποιθησεις ακομα και την εποχη (λεω γω τωρα) που μπορει να εχει γεννηθει.

[Νυχτοπούλι]

Κι εγώ το έχω διαβάσει αυτό ότι δηλαδή άτομα με εξουσία είναι υποτακτικά στο σεξ κ.τ.λ. αλλά δεν ξέρω αν ισχύει και το BDSM δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο η ποδολαγνεία και σαν ποδολάγνος μιλάω. Σίγουρα κάθε φετιχιστής είναι διαφορετικός αλλά υπάρχουν κάποιες κοινές συνισταμένες. Η εποχή σε σχέση με την ποδολαγνεία δεν ξέρω τι ρόλο μπορεί να παίζει. Αν δηλαδή ζούσα ας πούμε στον 18ο αιώνα αν θα ήμουν διαφορετικός ως ποδολάγνος. Πιστεύω ότι αν είχα τις ίδιες εμπειρίες σαν παιδί, όχι.

[Nicole]

Δε νομίζω πως σχετίζονται απαραίτητα.

Για αρχή όμως πρέπει να αποσαφηνίσεις τι εννοείς με τον όρο "παιδικότητα".

Το να διατηρεί κανείς την παιδικότητα πχ στην καρδιά του το βρίσκω όχι μόνο άσχημο αλλά και "απαραίτητο". Το να τη διατηρεί στη συμπεριφορά ή στον τρόπο σκέψης πάλι, όχι.

Αλλά και πάλι, δε γίνεται να'μαστε μόνιμα σοβαροί ή μόνιμα νούμερα. Στη σχέση σου ή με τους φίλους σου θα υπάρχουν και πειράγματα και διάθεση για παιχνίδι, στη δουλειά και σε αγνώστους όχι.

Και κάτι ακόμα: τα φετίχ, συνήθως, δεν αναλύονται με βάση τη λογική 

[Νυχτοπούλι]

Τι εννοώ με τον όρο παιδικότητα το έχω αποσαφηνίσει απ' το πρώτο post. Δηλαδή εννοώ αγνότητα, αθωότητα και όχι έλλειψη σοβαρότητας και αωριμότητα. Όταν κάποιος είναι αγνός στην καρδιά, είναι αυτονόητο ότι είναι αγνός και στη συμπεριφορά. Και φυσικά δεν είπα ότι πρέπει να είμαστε νούμερα, αντίθετα πρέπει να είμαστε σοβαροί (όχι σοβαροφανείς). Τώρα για το αν τα φετίχ αναλύονται με βάση τη λογική. Εμένα προσωπικά το να πω "Είμαι ποδολάγνος γιατί έτσι" δεν μου αρκεί. Αντίθετα το να προσπαθώ να εξηγήσω γιατί έχω αυτό το πάθος για τα γυναικεία πόδια, τι είναι φετίχ, τι ρόλο παίζει στη ζωή μου κ.τ.λ., με βοηθάει να συμφιλιωθώ μαζί του.

[Feetfan31]

Εγώ δε νιώθω μεγάλο παιδί! Νομίζω ότι από τη στιγμή που οι ποδολάγνοι ανακαλύπτουμε το φετίχ από μικρή ηλικία εγκαταλείπουμε πιο εύκολα την παιδικότητα και εξηγούμαι: επειδή η θέα των γυναικείων ποδιών είναι παντού και πάντα ειδικά το καλοκαίρι ενώ το στήθος και ο κώλος όσο και να λέμε ότι τα ήθη έχουν χαλαρώσει σαφώς  πιο δυσεύρετα νομίζω ότι συνειδητοποιούμε την σεξουαλικότητα πιο εύκολα. Και να το θέσω αλλίως δηλαδή το να είσαι 10 χρονων και να καυλώνεις με τις πατούσες της θείας σου στη θάλασσα ενώ τα άλλα παιδάκια πλατσουρίζουν (been there, done that) μάλλον σε διαφοροποιεί από τους συνομήλικους. Τώρα το ότι ανακαλύπτουμε παιχνίδια για να μπορέσουμε να εκφράσουμε το φετίχ μας, μας κάνει "παιδιά" αλλά μόνο για να εξυπηρετήσουμε το σκοπό μας.   

[LM]

Ολοι οι αντρες ειναι μεγαλα παιδια...
Για τους ποδολαγνους ειναι κατι πραγματικα πιο συνθετο. 

[Νυχτοπούλι]

Feetfan πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες. Εγώ προσωπικά παρόλο που ένιωθα έλξη για τις πατούσες από πολύ μικρός, δεν είχα συνδέσει αυτή την έλξη με το σεξουαλικό στοιχείο.

[Feetfan31]

Έχω και εγώ τις στιγμές μου! χε χε χε... Ε καλά ούτε εγώ στα 10 φαντασιωνόμουνα footjobs αλλά ήταν τόσο έντονη η έλξη και τόσο διαφορετική από τις υπόλοιπες επιθυμίες που χωρίς να το κάνω συνειδητοποιημένα το κατέταξα εκεί. Άλλωστε τα πόδια μου προκαλούσαν το ενδιαφέρον μόνο από γυναίκες οπότε και αυτό βοηθούσε στο να εντυπωθεί στο μυαλό σαν κάτι το σεξουαλικό.

[Νυχτοπούλι]

Κι εμένα μόνο τα γυναικεία πόδια μ' ενδιέφεραν αλλά αυτό το ενδιαφέρον ήταν απροσδιόριστο. Πού να ήξερα ότι χρόνια μετά εκατομμύρια άλλοι έχουν το ίδιο πάθος για μένα και είναι το πιο διαδεδομένο φετίχ.

[giorgos]

Για επαγγελματιες δε ξερω να σου απαντησω.Δεν εχω αποψη.Σχετικα με αυτο που γραφεις στην πρωτη παραγραφο ισχυει αλλα εχω διαβασει και οτι λειτουργει και αντιστροφα.Δηλαδη ενα ατομο που εχει υψηλη θεση και εξουσιες συνηθως εκφραζεται σεξουαλικα εχοντας υποτακτικη ψυχολογια ενω το αφεντριλικι βγαινει σε αυτους που δεν εχουν τοσο υψηλη κοινωνικη θεση.Θελω να πω μ'αυτο οτι δεν ειναι μονο χαρακτηρας αλλα παιζουν ρολο και αλλοι παραγοντες εκτος του χαρακτηρα της θεσης κλπ κλπ...προσωπικα θεωρω πως καθε φετιχιστης αποτελει μια ξεχωριστη περιπτωση εξαρτωμενη απο την ψυχοσυνθεση την ιδιοσυγκρασια τις πεποιθησεις ακομα και την εποχη (λεω γω τωρα) που μπορει να εχει γεννηθει.

  εγκρινω και επαυξανω.....η πιο επαρκης περιγραφη

[kopaskk]

Εγώ δε νιώθω μεγάλο παιδί! Νομίζω ότι από τη στιγμή που οι ποδολάγνοι ανακαλύπτουμε το φετίχ από μικρή ηλικία εγκαταλείπουμε πιο εύκολα την παιδικότητα και εξηγούμαι: επειδή η θέα των γυναικείων ποδιών είναι παντού και πάντα ειδικά το καλοκαίρι ενώ το στήθος και ο κώλος όσο και να λέμε ότι τα ήθη έχουν χαλαρώσει σαφώς  πιο δυσεύρετα νομίζω ότι συνειδητοποιούμε την σεξουαλικότητα πιο εύκολα. Και να το θέσω αλλίως δηλαδή το να είσαι 10 χρονων και να καυλώνεις με τις πατούσες της θείας σου στη θάλασσα ενώ τα άλλα παιδάκια πλατσουρίζουν (been there, done that) μάλλον σε διαφοροποιεί από τους συνομήλικους. Τώρα το ότι ανακαλύπτουμε παιχνίδια για να μπορέσουμε να εκφράσουμε το φετίχ μας, μας κάνει "παιδιά" αλλά μόνο για να εξυπηρετήσουμε το σκοπό μας.   

Συμφωνώ 

[cockroach2]

Οχι δεν το βλεπω σαν πλακα ή παιχνιδι, εχω απλα μια ανικητη και ανεξηγητη ελξη στις πατουσες χωρις να εστιαζω στο "παιχνιδιαρικο" στοιχειο