Αυτό είναι το πρώτο θέμα που γράφω σε αυτή την ιστοσελίδα (με εξαίρεση το post που άφησα για να συστηθώ στο Greekfoot.com). Θα σας διηγηθώ όχι μόνο τις εμπειρίες μου, αλλά και την ιστορία μου γενικότερα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου αρέσανε απίστευτα τα γυναικεία πόδια, από τον αστράγαλο και κάτω. Νόμιζα πως ήμουν ο μοναδικός στον πλανήτη που το είχε αυτό. Άκουγα τότε τους συμμαθητές μου, πως όταν περνούσαν όμορφες και... "προικισμένες" κοπέλες από μπροστά μας, αφήνανε σχόλια του τύπου "Πω. πω! Τι βυζάρες είναι αυτές!! Τι τέλειο κωλαράκι είναι αυτό;" κ.λ.π. Εγώ έλεγα από μέσα μου: "Μα καλά, τόσο ανωμαλάρες είστε που σας αρέσουν τα βυζιά ή ο κώλος; Τα τέλεια ποδαράκια τους δεν τα βλέπετε;"... Εν πάσει περιπτώσει, λάτρευα να μυρίζω γυναικείες πατούσες. Όσο μεγάλωνα όμως μου άρεσε όχι μόνο να τις μυρίζω, αλλά και να τις γαργαλάω! Θυμάμαι μάλιστα το κόλπο που έκανα για να το πετύχω αυτό: Ερχόταν στο σπίτι μας μια θεία μου με πανέμορφα πόδια για να μας επισκεφτεί. Αν για καλή μου τύχη έμενα μόνος στο σπίτι με αυτήν, της έλεγα: "θεία, να σου πω, θέλεις να σου μεγαλώσω την αντοχή;" εκείνη απονήρευτη μου έλεγε πως ναι, ευχαρίστως. Τότε της έλεγα να ξαπλώσει στο κρεβάτι ή στον καναπέ. Έπειτα της έβγαζα δειλά-δειλά τα παπούτσια της, της έλεγα να χαλαρώσει και να κλείσει τα μάτια της. Εκείνη υπάκουε. Τότε αγκαλιάζω τους αστραγάλους της για να μην μπορεί να κουνήσει τα πόδια της και τις τα γαργαλούσα με μανία! Εκείνη να τρελαίνεται στο γέλιο και να χτυπιέται σαν το ψάρι, αλλά εγώ συνέχιζα. Σύντομα όμως, σταματούσα για να μην το παρακάνω και της δώσω δικαίωμα να το πει στους γονείς μου (οι γονείς μου δεν ξέρουν ότι είμαι ποδολάγνος) Της αποκάλυψα πως αν την γαργαλάω συχνά, η αντοχή της σε αυτό θα αυξανόταν σιγά-σιγά, λόγω συνήθειας. Εννοείται πως την παρακαλούσα να μην το πει σε κανέναν αυτό που έκανα. Εκείνη παραδόξως συμφωνούσε αλλά φυσικά δεν ήθελε να την γαργαλήσω ξανά... Αυτό το κόλπο λοιπόν, το έκανα σε θείες, ξαδέρφες, φίλες της μάνας μου, μέχρι και στην κοπέλα που μου έκανε ιδιαίτερα στα μαθηματικά το έκανα!
Έφτασα λοιπόν στην τρίτη Γυμνασίου και συνδέσαμε για πρώτη φορά Internet. Ε, όπως ήταν φυσικό, τόλμησα να αναζητήσω γυναικείες πατούσες και διαπίστωσα πως όχι μόνο υπήρχαν, αλλά υπήρχαν εικόνες και ολόκληρα site που ήταν αποκλειστικά για το γαργάλημα! Το πόση χαρά και ηδονή ένοιωσα τότε, δεν μπορείτε να το φανταστείτε! Πεντάμορφες γυναίκες να είναι δεμένες άλλοτε με σκοινιά, άλλοτε με ξύλινα πλαίσια (stocks) και με πολλούς άλλους τρόπους και να τις γαργαλάνε! Τα μεγαλύτερα όνειρα μου είχαν πια πραγματοποιηθεί! Έμαθα επίσης ότι αυτό που είχα, ονομάζεται "ποδολαγνεία" και υπήρχαν πάρα πολλά άτομα που το είχαν (!) Έψαξα κι άλλες απαντήσεις για τα αιώνια ερωτήματα που με βασάνιζαν για την σεξουαλική μου ταυτότητα και τις βρήκα. Το κακό είναι πως δεν είχα ποτέ κανέναν φίλο που να είναι ποδολάγνος, για να μοιραστώ με χαρά τις απόψεις και τις εμπειρίες μου. Δεν το έχω πει σχεδόν σε κανένα ότι είμαι ποδολάγνος, εκτός από μερικές μου φίλες.
Το κακό όμως είναι πως ήμουν και είμαι απίστευτα στερημένος σεξουαλικά εξ' αιτίας των παιδικών μου χρόνων που πέρασα και των γονιών μου. Μην τους παρεξηγήσετε, είναι πολύ καλοί οι γονείς μου, αλλά όταν πρόκειται για σεξ, ακόμα και στις πιο αθώες καταστάσεις του (ρομαντικές σχέσεις) ήταν αυστηροί και μου έλεγαν να ασχολούμαι με τα μαθήματα μου γιατί όσον αφορά τον έρωτα "ήμουν πολύ μικρός για τέτοια"... Ένα άλλο αρνητικό που έχω είναι πως πάσχω από "ιδεοψυχαναγκαστικό μηχανισμό", μια μορφή ψύχωσης που στου κάνει τον εγκέφαλο φραπέ, από τις φοβίες και εμμονές. Αυτό σας το λέω, γιατί παίζει μεγάλο ρόλο στην σεξουαλικότητά μου. Εξ' αιτίας αυτού του μηχανισμού, πάσχω από ανηδονία και δεν μπορώ να νιώσω οργασμό... Είμαι σε πολύ δύσκολη κατάσταση φίλοι και φίλες. Μάλλον έτσι θα είμαι μέχρι το τέλος της ταλαιπωρημένης μου ζωής. Ποτέ δεν είχα κοπέλα. Έχω ερωτευτεί (στα σοβαρά) δύο κοπέλες (όχι ταυτόχρονα
) αλλά ούτε η μία δεν με ήθελε, ούτε η άλλη... Κρίμα, γιατί έχω καλούς σκοπούς... Δεν μου αξίζει αυτή η ταλαιπωρία!
