Ξέχασες το κωδικό; Κάνε εγγραφή!



Αποστολέας Θέμα: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;  (Αναγνώστηκε 13142 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος MAΡΙΟΣ

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Μηνύματα: 169
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 20
  • -Έλαβε: 9
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #75 στις: Ιουλίου 25, 2016, 10:17:46 πμ »
καλά αυτα που λέτε
αλλά έχω μια απορία
κανένας δεν πήδηξε?

Αποσυνδεδεμένος altgreek74

  • *GF Pervert*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 3014
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 54
  • -Έλαβε: 131
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #76 στις: Ιουλίου 25, 2016, 11:09:31 πμ »
καλά αυτα που λέτε
αλλά έχω μια απορία
κανένας δεν πήδηξε?

Το νοημα του νηματος ειναι αν γιναμε ποτε ρομπα και οχι αν γαμησαμε. δεν νομιζω να γαμησε ποτε καποιος που εγινε ρομπα...

Αποσυνδεδεμένος Giorgaros

  • *GF Pervert*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 3424
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 56
  • -Έλαβε: 63
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #77 στις: Ιουλίου 25, 2016, 12:21:48 μμ »
Το νοημα του νηματος ειναι αν γιναμε ποτε ρομπα και οχι αν γαμησαμε. δεν νομιζω να γαμησε ποτε καποιος που εγινε ρομπα...
Λάθος κάνεις : ήξερα κάποιον που γάμησε (τη γυναίκα του αφεντικού του) σε αίθουσα παρουσιάσεων, με κάμερα και προτζέκτορες ανοιχτούς και οι συνάδελφοί του τους έβλεπαν σε οθόνη στη ρεσεψιόν της εταιρείας. Αληθινή ιστορία (που λέει ο λόγος ...)

Αποσυνδεδεμένος elitehunding

  • Μέγας ποδολάγνος
  • ****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 288
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 7
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #78 στις: Ιουλίου 25, 2016, 05:03:28 μμ »
Το νοημα του νηματος ειναι αν γιναμε ποτε ρομπα και οχι αν γαμησαμε. δεν νομιζω να γαμησε ποτε καποιος που εγινε ρομπα...
Ακριβώς! :thumbsup1:

Αποσυνδεδεμένος MAΡΙΟΣ

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Μηνύματα: 169
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 20
  • -Έλαβε: 9
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #79 στις: Ιουλίου 25, 2016, 06:07:49 μμ »
Το νοημα του νηματος ειναι αν γιναμε ποτε ρομπα και οχι αν γαμησαμε. δεν νομιζω να γαμησε ποτε καποιος που εγινε ρομπα...
η το λες καθόλου
ξέρω πολλούς που για να γαμήσουν έγιναν όχι απλά ρόμπα αλλά γούνα ξεκούμπωτη

Αποσυνδεδεμένος TARADULA

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 236
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 5
  • -Έλαβε: 2
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #80 στις: Ιουλίου 29, 2016, 02:25:10 πμ »
Πολυ όμορφα αυτά που λέτε ! Εμένα πρόσφατα σε γνωστό μαγαζί με ρούχα τράβαγα με την κάμερα και με βλέπει μια μαλακό ! Συνεχίζω ώσπου ακούω αναγγελία να έρθει ο σεκιουριτι πως έφυγα αφήστε ... Δεν ξέρω επικίνδυνο σπορ... Πολλά πλάνα όμως

Αποσυνδεδεμένος ADENABOY

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 165
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 7
  • -Έλαβε: 13
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #81 στις: Μαΐου 16, 2017, 09:42:01 μμ »
τα παπουτσια στην εξωπορτα ειναι οτι καλυτερο παιδια εχω αρκετες εμπειριες...παντα ομως με σεβασμο...μυρισμα και γλυψιμο οπου ειναι πολυ πατημενο οχι χυσιματα και τετοια γιατι πρεπει να μην ειμαστε ρομπες!! παλιοτερα μοιραζα φυλλαδια για καποιο διαστημα και ειχα παρα πολλες περιπτωσεις...ποτε δεν εγινα τσακωτος περισσοτερο γιατι πιστευω οι ποιο πολλοι δεν παει ο νους τους εκει...περισσοτερο μπορει να πιστεψουν οτι πας να κλεψεις και οχι οτι κανεις αυτο που κανεις

Αποσυνδεδεμένος ToetallyYours

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 153
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 0
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #82 στις: Φεβρουαρίου 10, 2018, 03:07:20 πμ »
Μιας και ειδα το θεμα,ας γραψω κι εγω την ''ιστορια'' μου εδω.Προπερσι το καλοκαιρι σε ταξιδι με πλοιο,προσπαθωντας για candid.Ηταν απογευματακι κι ακομα ηταν μερα.Πετυχα μια ωραια παρεα κοριτσιων γυρω στα 25-30 σε μια πολυ καλη φαση και εκανα την κλασσικη μαλακια,που μπορει να εχουν κανει κι αλλοι,αλλα εγω το παρακανα.Ξεκινησα να βγαζω φωτο με το φλας του κινητου ενεργο.Κι οχι μονο αυτο,αλλα δεν το πηρα και εγκαιρως πρεφα και εβγαλα αρκετες,παιζοντας το οπως παντα ανετος και ανηξερος.Μια παρεα μεγαλυτερων σε ηλικια γυναικων λιγο πιο διπλα με κοιταξε καπως παραξενα.Οταν καταλαβα τι εκανα αρχισε η καρδια μου και βαραγε σαν τρελη :o Σ εκεινη τη φαση που ημουν δεν μπορουσα να φυγω αμεσως να εξαφανιστω,παιρνοντας και την ντροπη μου μαζι κι αυτο ηταν το χειροτερο.Καποια στιγμη ακουσα μια απο την παρεα τους να λεει χαμηλοφωνα καπως σε μια απο αυτες,''ε ρε με τον ανωμαλο που χουμε μπλεξει!'' Αφου δε μου ζητησαν και το λογο..Πιθανον να εχω γινει κι αλλες φορες αντιληπτος σε κατι αναλογο αλλα τοσο ασχημα δεν εχω νιωσει ξανα.Μεχρι να φτασω σπιτι,αλλου πατουσα κι αλλου βρισκομουν.Μεχρι που εκανα σκεψεις να το σταματησω εντελως το αθλημα.Παρ ολα αυτα,οπως ισως εχετε καταλαβει δεν πτοηθηκα.Κι ομως θα μαι ακομα εδω κι αυτο το καλοκαιρι,με..κινητο στο χερι!! Οι φωτο θα ανεβουν καποια στιγμη.Ετσι,για το γαμωτο..

Αποσυνδεδεμένος feetsucker

  • *GreekFoot Fanatic*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 769
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 24
  • -Έλαβε: 37
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #83 στις: Φεβρουαρίου 10, 2018, 03:36:33 πμ »
Μιας και ειδα το θεμα,ας γραψω κι εγω την ''ιστορια'' μου εδω.Προπερσι το καλοκαιρι σε ταξιδι με πλοιο,προσπαθωντας για candid.Ηταν απογευματακι κι ακομα ηταν μερα.Πετυχα μια ωραια παρεα κοριτσιων γυρω στα 25-30 σε μια πολυ καλη φαση και εκανα την κλασσικη μαλακια,που μπορει να εχουν κανει κι αλλοι,αλλα εγω το παρακανα.Ξεκινησα να βγαζω φωτο με το φλας του κινητου ενεργο.Κι οχι μονο αυτο,αλλα δεν το πηρα και εγκαιρως πρεφα και εβγαλα αρκετες,παιζοντας το οπως παντα ανετος και ανηξερος.Μια παρεα μεγαλυτερων σε ηλικια γυναικων λιγο πιο διπλα με κοιταξε καπως παραξενα.Οταν καταλαβα τι εκανα αρχισε η καρδια μου και βαραγε σαν τρελη :o Σ εκεινη τη φαση που ημουν δεν μπορουσα να φυγω αμεσως να εξαφανιστω,παιρνοντας και την ντροπη μου μαζι κι αυτο ηταν το χειροτερο.Καποια στιγμη ακουσα μια απο την παρεα τους να λεει χαμηλοφωνα καπως σε μια απο αυτες,''ε ρε με τον ανωμαλο που χουμε μπλεξει!'' Αφου δε μου ζητησαν και το λογο..Πιθανον να εχω γινει κι αλλες φορες αντιληπτος σε κατι αναλογο αλλα τοσο ασχημα δεν εχω νιωσει ξανα.Μεχρι να φτασω σπιτι,αλλου πατουσα κι αλλου βρισκομουν.Μεχρι που εκανα σκεψεις να το σταματησω εντελως το αθλημα.Παρ ολα αυτα,οπως ισως εχετε καταλαβει δεν πτοηθηκα.Κι ομως θα μαι ακομα εδω κι αυτο το καλοκαιρι,με..κινητο στο χερι!! Οι φωτο θα ανεβουν καποια στιγμη.Ετσι,για το γαμωτο..
Ξερω σου τρεμει το φιλοκαρδι, ναι περιμενουμε ανεβασε τες στο θρεντ σου ! αν εχεις γενικα απο πλοιο εκει ειναι οι πιο γαμω φασεις ! Και εχω βρει και εφαρμογη που καθεται στο background και τραβαει βιντεο χωρις φλας η φωτο ρυπη , εσυ θα παιζεις ξεγνιαστα Games οσο η εφαρμογη θα γεμιζει την καρτα μνημη σου με υλικο  :lol: :lol: :lol:

Αποσυνδεδεμένος ToetallyYours

  • Ο παλιός είναι αλλιώς
  • ***
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 153
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 0
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #84 στις: Φεβρουαρίου 11, 2018, 06:05:38 μμ »
Ξερω σου τρεμει το φιλοκαρδι, ναι περιμενουμε ανεβασε τες στο θρεντ σου ! αν εχεις γενικα απο πλοιο εκει ειναι οι πιο γαμω φασεις ! Και εχω βρει και εφαρμογη που καθεται στο background και τραβαει βιντεο χωρις φλας η φωτο ρυπη , εσυ θα παιζεις ξεγνιαστα Games οσο η εφαρμογη θα γεμιζει την καρτα μνημη σου με υλικο  :lol: :lol: :lol:
Καλη φαση! Για πες λεπτομερειες που μπορουμε να τη βρουμε..κι οσοι εμπειροι εχουν συμβουλες για πιο ασφαλεις και επιτυχεις ληψεις καλοδεχουμενες φυσικα  ;D

Αποσυνδεδεμένος feetsucker

  • *GreekFoot Fanatic*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 769
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 24
  • -Έλαβε: 37
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #85 στις: Απριλίου 05, 2018, 01:47:14 πμ »
Spy Camera OS 3 ειναι στο Playstore αλλα εχει και αλλες παρόμοιες αλλα εγω αυτο χρησιμοποιώ απλα πρεπει να το ρυθμίσεις τη αναλυση να τραβαει φωτο η βιντέο να τσεκάρεις ρυθμίσεις αναλογα και με τη συσκευη σου.

Αποσυνδεδεμένος νικος

  • *GreekFoot Fanatic*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 731
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 0
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #86 στις: Αυγούστου 10, 2020, 09:32:15 μμ »
Καλη φαση! Για πες λεπτομερειες που μπορουμε να τη βρουμε..κι οσοι εμπειροι εχουν συμβουλες για πιο ασφαλεις και επιτυχεις ληψεις καλοδεχουμενες φυσικα  ;D
 

εχω κατεβασει το quick video recorder ..βγαζει βιντεο χωρις να φαινετε τιποτα στην οθονη.. βγαζει  ακομα και αν την εχεις κλειστη..!! μπορεις να αλλαξεις και το εικοδιο σε κατι ασχετο να μην παραπεμπει σε camrecorder ..... και μπορεις να κατεβασεις και το calculator photo video locker να αποθηκευεις να βιντεο καπου σιγουρα που δεν μπορει να τα δει κανεις η εφαρμογη μοιαζει με αριθμομηχανη οποτε και στην περιπτοση που παει κατι στραβα δεν μπορουν να βρουν τα βιντεο στο κινητο σ
heel dangling addict

Αποσυνδεδεμένος Renos

  • Νέος
  • *
  • Μηνύματα: 7
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 0
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #87 στις: Δεκεμβρίου 15, 2020, 02:04:24 μμ »
Η Ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή. Δεν έγινα ρόμπα, αλλά εάν με έκανε τσακωτο, θα γινόμουν σίγουρα.
Πέρισυ παρκάρω έξω από μία πολυκατοικία(εντελώς άσχετη με εμένα και η πολυκατοικία και η περιοχή). Καθώς μαζεύω κινητό, τσιγάρα και λοιπά από το αυτοκίνητο και βγαίνω από το αμάξι βλέπω μία παρουσία να ανοίγει την κυρία είσοδο κρατώντας ένα ογκώδες κουτί, προσπαθώντας με σώμα, πόδια και γενικά όπως μπορούσε, να την ανοίξει και να την κρατήσει ανοιχτή για να περάσει. Αμέσως με δρασκελιές ανεβαίνω τα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας και φτάνοντας σπρώχνω την πόρτα και της κάνω χώρο να περάσει.
- Σας ευχαριστώ πολύ! Να'στε καλά!
- Παρακαλώ, τι λέτε τώρα...
Και αρχίζω να την παρατηρώ. Καμιά 30αρα, μετρίου αναστήματος που χωρίς να είναι το θεόμουνο έβγαζε μία γοητεία. Είχε πολύ ωραίο σώμα και ήταν πολύ περιποιημένη. Το μαλλί πλούσιο, καστανό ανοιχτό το είχε στην πέννα καθώς επίσης και ένα ελαφρύ βάψιμο που ταίριαζε στα χρώματά της και φορούσε ενα απαλό άρωμα. Το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Λευκό τοπακι και μπλε σκούρο υφασμάτινο σορτσάκι που άφηνε σε κοινή θέα τα τέλεια σμιλεμένα πόδια της και ένα ζευγάρι πεδιλάκια σε στυλ σαγιονάρα με βαμμένα νύχια γαλλικό και γενικά πολύ περιποιημένα πόδια χωρίς ίχνος σημαδιου. Καθώς περνούσε από μπροστά μου όπως της κρατούσα ανοιχτή την πόρτα και την σκάναρα από πάνω μέχρι κάτω, ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ!!!!!
Η Τύπισσα χωρίς να είναι όπως ξαναειπα κανένα θεομουνο, είχε τόσο στυλ και τοσο ωραιο σωματάκι που ήξερε να κερδίζει τα βλέμματα.
Βγαίνει έξω, αφήνω την πόρτα να κλείσει και στέκομαι δίπλα της ακριβώς εκεί που ξεκινάνε τα σκαλιά.
- Θα μου επιτρέψετε να σας το κατεβάσω?
- Όχι, δεν είναι ανάγκη, αλλά σας ευχαριστώ πάντως.
- Μα γιατί να παιδεύεστε? Έτσι κι αλλιώς θα κατέβω και εγώ. Δεν ερχόμουν στην πολυκατοικία...απλά σας είδα και ήρθα για βοήθεια.
- Τι να πω?(είπε χαμογελώντας)
Της χαμογελάω και εγώ και της λέω "τίποτα να μην πείτε" και βάζω τα χέρια μου πάνω στο κουτί.
Μου το αφήνει και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε. Εκείνη ένα σκαλί πιο κάτω από εμένα και συνεχίζω να την χαζεύω. Εξαιρετικά τα πόδια της και οι φτέρνες αψεγάδιαστες. Γενικά είχε πολύ καθαρή επιδερμίδα και απαλή απ'όσο μπορούσα να καταλάβω. Μόλις φτάσαμε στο πεζοδρόμιο γυρνάει και μου λέει.
- Μην σας αγγαρεψω κι άλλο, δώστε το σε εμένα τώρα.
- Όχι καλέ, σιγά την αγγαρεία!!! Πείτε μου πού θέλετε να το πάμε.
- Δεν είναι μακριά... να εκεί είναι το αμάξι μου και δείχνει τρία αυτοκίνητα πιο μπροστά από εκεί που είχα παρκάρει εγώ.
- Μια χαρά, πάμε. Της λέω.
- Οκ... Ευχαριστώ πολύ.
- Ε τι? Μισές δουλειές θα κάνω?
Και χαμογελάμε και οι δύο.
Είχα σκοπό μόλις φτάσουμε στο αμάξι και της φορτώσω το κουτί, να της έλεγα κανένα κομπλιμέντο για την εμφάνισή της. Πιο πολύ για να εκπληρώσω το αίσθημα του κυνηγού και λιγότερο γιατί ετρεφα ελπίδες για κάτι.
Όντως φτάνουμε στο αμάξι της και πατάει να ξεκλειδώσει. Κοντοστεκομαι στο πορτ-μπαγκάζ μέχρι να το ανοίξει και μόλις το κάνει πλησιάζω για να αφήσω το κουτί. Και τι να δω?????? Ενα ζευγάρι ζαχαρί ψηλά πέδιλα με πολύ λεπτό τακούνι και με λεπτό λουράκι στο ύψος των δακτύλων και στον αστράγαλο. Γαμηθηκα!!!! Αν δεν ακουμπούσα στο κατώφλι του πορτ-μπαγκάζ την γωνία του κουτιού, παίζει και να μου έπεφτε από τα χέρια... Αμέσως έκανα εικόνα τα υπέροχα και καλοσχηματσμενα ποδαράκια της πάνω τους!
-Ωχ συγγνώμη.... έχω και τα πέδιλα μες στην μέση. Βγήκα χθες και τα έβαλα εδώ επειδή δεν μπορώ να οδηγώ με ψηλά αλλά τα ξέχασα... Και σκύβει να τα πάρει.
Εγώ ήθελα να τα βλέπω όσο γίνεται περισσότερο. Ακόμα και το τελευταίο millisecond πριν κλείσει το πορτ-μπαγκάζ ήταν υπόθεση για εμένα(όντας μέγας ποδολαγνος).
- Όχι, άστα!!! Δεν ενοχλούν. Απλά κάντα λίγο στην άκρη μην πατήσει το κουτί πάνω τους. Να!!! Τράβα τα προς τα εδώ δείχνοντας της με το βλέμμα μου την γωνία του χώρου, που όλος τυχαία ήταν στην πλευρά μου.
Και όντως αυτό κάνει. Με μία απότομη κίνηση τα τραβάει προς εκείνη την γωνία και τα έχω ακριβώς μπροστά μου. Και τα γαμημένα στάθηκαν ξαπλα προς τα εμένα και έβλεπα το εσωτερικό τους. Είχαν μέσα τους κάποιους λεκέδες από τον ιδρώτα και εσωτερικά φαίνονταν χρησιμοποιημένα, αλλά στο σύνολό τους ήταν άριστα.  Έπρεπε πλέον όχι μόνο να τα κοιτάζω, αλλά με κάποιον τρόπο να καταφέρω να τα μυρίσω, να τα γλύψω. Αυτά τα σημάδια των λεκέδων έπρεπε να τα καθαρίσω με την γλώσσα μου. Το μυαλό μου δούλευε υπερωρίες. Ήξερα πως δεν είχα χρόνο να σκύψω σε αυτά χωρίς να με πάρει χαμπάρι. Άρα το μόνο που μου έμενε ήταν να τα βουτήξω. Αλλά πώς???? Τα δευτερόλεπτα περνούσαν. Είχα πλέον χώρο στο πορτ-μπαγκάζ και έπρεπε να βάλω το κουτί μέσα. Όπως και έκανα. Αλλά μετά τι??? Το πορτ-μπαγκάζ έπρεπε να μείνει ανοιχτό αλλά να φύγει και η ίδια από δίπλα μου. Σκέφτηκα να τοποθετήσω το κουτί με τέτοιο τρόπο ώστε να φαινομενικά να μην χωράει και να της ζητήσω να πάει στα πίσω καθίσματα και να ρίξει τις πλάτες. Δεν θα πετύχαινε όμως. Αφενός είχα ήδη τοποθετήσει το κουτί και αφετέρου θα έβλεπε οτι πάω να βουτήξω τα πέδιλα αφού οι πλάτες των καθισμάτων θα ήταν πεσμένες και θα έβλεπε όλο το πίσω μέρος του αυτοκινήτου.
Σίγουρα έπρεπε να φύγει από δίπλα μου. Το κουτί είχε ήδη μπει και εγώ ήμουν όρθιος πλέον κρατώντας την πόρτα του πορτ-μπαγκάζ έτοιμος να την κλείσω...
Αυτό είναι!!!! Σκέφτηκα... Δεν πρέπει να κλείσει η πόρτα. Πώς θα καταφέρω κάτι τέτοιο? Ακόμα και αν την κλείσω απαλά με αποτέλεσμα να μην κλείσει καλά, θα ξαναπροσπαθουσα και την επόμενη θα έκλεινε... Εκτός εάν....
Το ένα χέρι το έβαλα πάνω στην πόρτα για να την κατεβάσω προς τα κάτω και το άλλο το έβαλα στον μηχανισμό που ανοίγει(στο πόμολο δηλαδή) το όποιο για καλή τύχη δεν ήταν ενσωματωμένο(σαν touch κουμπί) αλλα ήταν φυσικός μηχανισμός. Έτσι λοιπόν το κρατούσα σηκωμένο και καθώς έκλεινα την πόρτα, εκείνη δεν κουνπωνε. Το επανέλαβα 3-4 φορές μέχρι που με διέκοψε και με ρώτησε.
- Τι έπαθε???
- Δεν ξέρω, της απαντάω καθώς προσπαθώ άλλες 2 φορές.
Ωραία μέχρι εδώ. Το πορτ-μπαγκάζ το κρατάω ανοιχτό. Εκείνη όμως πώς θα την διώξω????
Να της πω να φέρει άλλο ζευγάρι κλειδιών?(Όλα τα αμάξια έχουν τουλάχιστον 2) Ριψοκίνδυνο. Δεν ξέρω εάν θα με άφηνε μόνο μου με ανοιχτό το αμάξι της και το κουτί(σίγουρα μόνο τα πέδιλα δεν θα σκεφτόταν). Και επιπροσθέτως εάν με ρωτούσε εύλογα γιατι, τι να της έλεγα? Μήπως κόλλησε η κλειδαριά? Αφού έχει ήδη ξεκλειδώσει το αμάξι. Και τότε, εκεί που καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει κάποια λύση και ειμαι έτοιμος να τα παρατήσω, το "κόλλησε η κλειδαριά" μού έδωσε την λύση που έψαχνα.
- Για μπες στο αμάξι και πάτα το κουμπί του κεντρικού κλειδώματος του αυτοκινήτου μήπως έχει κολλήσει η κλειδαριά. Τα σύγχρονα αυτοκίνητα το παθαίνουν πού και πού. Εννοείται πως δεν έχω ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά αυτή η παπαρια μού ήρθε εκείνη την ώρα στο μυαλό. Ως εκ θαύματος το πίστεψε και κουνώντας καταφατικά κεφάλι της πήγε γρήγορα προς την θέση του οδηγού. Ο καθένας θα το πίστευε. Ποιος άλλωστε θα ήθελε να μπλέξει με βλάβες και συνέργεια? Χωρίς να μπορώ να το πιστέψω, όχι μόνο κατάφερα να κρατήσω ανοιχτή την πόρτα αλλά να την κάνω και να φύγει από δίπλα μου. Αλλα επίσης μόλις συνειδητοποιήσα οτι το θεωρητικό μέρος του σχεδίου μόλις είχε τελειώσει και ακολουθούσε η εφαρμογή. Και ως γνωστόν στην εφαρμογή χαλάνε όλα τα σχέδια. Ένιωσα αμέσως τους σφυγμούς μου να ανεβαίνουν. Το στήθος μου γέμισε από τους χτύπους της καρδιάς μου που τους ένιωθα πολύ έντονα. Αμέσως μπήκαν τα χειρότερα σενάρια στο μυαλό μου... Και αν με δει από κανένα παράθυρο? Και αν την ώρα που τα κρατάω στο χέρι γυρίσει και με πιάσει στα πράσα? Και ένα απλό ξέχεσμα από πλευράς της ήταν αρκετό για να θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Δεν ήμουν πλέον ο πιτσιρικάς που θα την σκαπούλαρα λόγω του νεαρού της ηλικίας. Και το κυριότερο, δεν είχα πλέον εκείνο το περίσσιο θράσος με το οποίο είχα μαγαρίσει κάθε λογής κιλοτάκια, καλσόν και παπούτσια από θείες, ξαδερφες και οικογενειακές φίλες. Προς στιγμήν σκέφτηκα να τα παρατήσω... Αλλά από την άλλη επειδή δεν είμαι έφηβος πλέον, δεν έχω εκείνες τις ευκαιρίες για τα φετιχιστικά μου λάβαρα. Το θράσος μπορεί να μειώθηκε αλλά το φετίχ παρέμενε ακμαίο. Συν το γεγονός οτι τα συγκεκριμένα πέδιλα ήταν σκέτη πρόκληση. Αρκετά φορεμενα εσωτερικά αλλά εξωτερικά αψεγάδιαστα και όσο σκεφτόμουν τα υπέροχα και καλλίγραμμα πόδια της να τα φοράνε τόσο αρρωσταινα. Μόνο ένας φετιχιστής ποδολάγνος θα μπορούσε να με καταλάβει. Ακαριαία παίρνω την απόφαση να συνεχίσω. Σηκώνω την πόρτα του πορτ-μπαγκάζ για να σηκωθεί και η εταζέρα ώστε να μην με δει εκείνη από τον κεντρικό καθρέφτη και βάζω τα δάχτυλα μου μέσα από τα λουρακια και τραβάω τα πέδιλα έξω. Ωραία, τα έβγαλα!!!! Και τώρα??? Τι τα κάνω???? Τα πετάω στην άκρη του πεζοδρομίου? Και αν τυχόν έρθει, θα τα δει. Κάτι έπρεπε να κάνω όμως. Ο χρόνος περνούσε και εγώ ήμουν με το ένα χέρι στην πόρτα και με το άλλο κρατούσα τα πέδιλα. Δεν ήξερα όμως που να τα αφήσω. Αυτό δεν το είχα σκεφτεί. Ήμουν τόσο κοντά, αλλά ταυτόχρονα ένιωθα να πλησιάζει επικίνδυνα και η απόλυτη αποτυχία. Σκέφτηκα να τα ξαναρίξω πάλι μέσα αλλά την σκέψη μου διέκοψε απότομα η φωνή της.
- Για δες? Εννοώντας να ξανακλείσω την πόρτα. Προς στιγμήν χεστηκα πάνω μου. Είχα απορροφηθεί στο να πάρω τα πέδιλα και την είχα ξεχάσει. Έριχνα βέβαια κλεφτές ματιές μην έρθει, αλλά εκείνη την στιγμή που πανικόβλητος έψαχνα μέρος να τα ακουμπήσω κρατώντας τα στο χέρι, είχα πάρει την προσοχή μου από εκείνη. Ευτυχώς η φωνή ερχόταν από το εσωτερικό του αυτοκινήτου μιας και ήταν ακόμα εκεί. Σκύβω ελαφρά και τα αφήνω απαλά να πέσουν κάτω ενώ παράλληλα έκλεινα με το άλλο μου χέρι την πόρτα που ακόμα κρατούσα με το άλλο μου χέρι. Φυσικά και η πόρτα έκλεισε αλλά τα πέδιλα ήταν πλέον φάτσα φορά κάτω. Σκεπτόμενος οτι μπορεί να έρθει να ελέγξει και η ίδια, εντελώς αντανακλαστικά τα σπρώχνω με το πόδι μου ελαφρά για να πάνε κάτω από το αμάξι και ακολούθως πηγαίνω προς το μέρος της ώστε να μην έρθει εκείνη προς το δικό μου. Κατά το μεγαλύτερο ποσοστό το σχέδιο είχε πετύχει. Δεν είχε καταλάβει οτι τα πήρα και τα είχα βάλει σε μέρος όπου δεν φαίνονταν, παρότι δεν ελεγξα εάν έχουν πάει αρκετά βαθιά ώστε να μην προεξέχει κάτι όπως π.χ κάποιο από τα λουρακια του αστραγάλου.
Καθώς πλησίαζα προς την μεριά του οδηγού μου χάρισε μία απίστευτη εικόνα. Καθόταν στο κάθισμα του οδηγού αλλά το αριστερό της πόδι ήταν απ'έξω. Το πεδιλάκι της κρεμόταν και επειδή δεν έδενε στο πόδι με κάποιο λουράκι μιας και ήταν σε στυλ σαγιονάρας, ήταν έτοιμο να πέσει. Αυτή η εικόνα με έκανε να κοντοσταθω. Παρακαλούσα από μέσα μου να της πέσει και σαν κύριος(τρομάρα μου) να σκύψω να το πιάσω και να της το φορέσω. Τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο και έμεινα με την εικόνα της φτερνας της και κάποιου μέρους της πατουσας της. Όσο για το υπόλοιπο πόδι? Όπως ξαναείπα και πιο πάνω, ένα τέλεια σμιλεμένο σύνολο στο οποίο γάμπα, γόνατο και μπούτι έδεναν αρμονικά. Σαφώς και τα πόδια της με την λευκή και τέλεια επιδερμίδα  ήταν το δυνατό της σημείο, κάτι το οποίο προφανώς και ήξερε μιας και με το σορτσάκι τα τόνιζε χωρίς όμως να προκαλεί. Έφτασα κάποια στιγμή δίπλα στην πόρτα του οδηγού και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα για διώξω όσο μπορώ την ένταση που απέκτησα μερικές μόλις στιγμές πριν, της λέω.
- Όλα εντάξει τελικά. Μάλλον είχε κολλήσει η κλειδαριά του πορτ-μπαγκάζ όπως σου είπα.
- Παράξενο... Δεν μου το έχει ξανακάνει ποτέ αυτό.
- Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, ειδικά στις βλάβες. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις εάν σου ξανασυμβεί.
- Ναι, όντως! Ειλικρινά σ'ευχαριστώ πολύ για όλα!
- Μην το συζητάς! Χαρά μου που σε βοήθησα. Άλλωστε εγώ θα πρέπει να σ'ευχαριστώ που με την παρουσία σου μού έφτιαξες την ημέρα!
Δεν ξέρω πώς μετά από όλο αυτό κατάφερα να της κάνω και κομπλιμέντο... το αίσθημα του κυνηγού τελικά υπερισχύει και λειτουργεί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Χαμογέλασε ευγενικά αλλά παράλληλα και με το αίσθημα της επιβεβαίωσης σαν παρουσία. Όχι ψωνίστικα ούτε αυτάρεσκα. Αλλά όπως και να το κάνουμε ένα κομπλιμέντο σού φτιάχνει την διάθεση.
- Ωωωω, σ'ευχαριστώ πολύ! Μόλις έφτιαξες και την δική μου μέρα με αυτό που μού είπες.
Η τύπισσα ήταν άνετη. Δεν μάσησε, ούτε σκαλωσε. Είχε το τέλειο πακέτο. Νέα, όμορφη, με τέλειο σώμα, άνετη και επικοινωνιακή. Θα μπορούσα να προσπαθήσω να της πιάσω ευγενικά και διακριτικά για λίγο την κουβέντα μήπως γινόταν τίποτα, αλλά αφενός δεν ήθελα να πάρω θάρρος από την απάντησή της και να της φανω γυπας, αφετέρου έχοντας μόλις κλέψει τα φορεμένα της παπούτσια δεν υπήρχε καμία απολύτως περίπτωση να μπορέσω να τα ξαναβάλω στην θέση τους. Οπότε λείαν συντόμως θα καταλάβαινε οτι λείπουν από εκεί που τα είχε, οπότε δεν θα υπήρχε καμία βάση για ενδεχόμενη γνωριμία. Έχοντας ακουμπήσει το δεξί μου χέρι στον ουρανό του αυτοκινήτου, το αριστερό στην ανοιχτή πόρτα και τον κορμό μου το είχα ελαφρώς γυρμενο προς το εσωτερικό, ανασηκώθηκα και έκανα κίνηση να της κλείσω την πόρτα. Περίμενα να βάλει το αριστερό της πόδι μέσα και μόλις το έβαλε, έκλεισα απαλά την πόρτα. Της έκλεισα το μάτι και χαμογελώντας της είπα "Καλή σου μέρα". Μου έγνεψε καταφατικά επίσης χαμογελώντας και έβαλε μπρος το αμάξι. Έμεινα εκεί μέχρι να ξεπαρκάρει και να φύγει. Η θέση έμεινε άδεια. Μόνο τα ψηλοτάκουνα έμειναν εκεί. Τα πλησίασα. Κοίταξα γύρω μου μήπως έρχεται κάποιος διερχόμενος ή μήπως υπάρχει κάποιος που στέκεται σε κάποιο μαγαζί. Μόνο πολυκατοικίες σε εκείνον τον δρόμο ο οποίος παρέμενε άδειος. Σήκωσα και το κεφάλι να τσεκάρω μήπως είναι κάποιος σε κανένα μπαλκόνι. Ολα οκ. Έσκυψα και μάζεψα ευλαβικά τα πέδιλα. Αμέσως πήγα και μπήκα στο αμάξι μου. Τα τοποθέτησα στο κάθισμα του συνοδηγού και τα χάζευα. Άνοιξα το παράθυρο και άναψα ένα τσιγάρο. Το ήθελα κατ' επείγοντος!!! Έπρεπε να ρίξω τα επίπεδα όλης αυτής της αδρεναλίνης που δημιούργησε ο οργανισμός μου. Καθώς έκανα το τσιγάρο και τα παρατηρούσα είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία χαιρόμουν που βίωσα μία τέτοια κατάσταση και όλη αυτή η αδρεναλίνη κυλούσε γλυκά μέσα μου, συν το γεγονός πως μετά από αρκετά χρόνια είχα πάλι ένα φετιχιστικό λάβαρο. Μού άρεσε όλη αυτή η έξαψη, η αναστάτωση και το αίσθημα της παράνομης αλητείας που είχα να το νιώσω απο έφηβος.
Από την άλλη ένιωσα μία θλίψη. Με έπιασαν τύψεις. Δεν υπάρχει αμπαλαζ, ούτε ελαφρυντικό σε αυτό που έκανα. Έκλεψα ένα ζευγάρι παπούτσια. Δεν έχει να κάνει με το οικονομικό του πράγματος, αλλά με το ηθικό. Έκλεψα... Και δεν είμαι 15 χρονών που έχω το ακαταλόγιστο. Είμαι πλέον ένας μαντραχαλος. Το χειρότερο όλων όμως είναι όταν σκέφτηκα το ξενέρωμα που θα ένιωθε εκείνη όταν συνειδητοποιούσε τι είχα κάνει. Το γεγονός πως ο θυμός ή "αηδία" που θα ένιωθε θα διαδεχοντουσαν το χαμόγελο και την ωραία διάθεση που της είχα προσφέρει με το κομπλιμέντο μου ήταν αυτό που τελικά με έκανε να μετανιώσω.
Έχοντας πλέον αδιαφορήσει για τον λόγο που είχα βρεθεί στην περιοχή, έβαλα μπρος το αμάξι και έφυγα. Εννοείται πως το βράδυ απόλαυσα και τίμησα δεόντως τα ζαχαρί ψηλοτάκουνα πέδιλα!!!

Αποσυνδεδεμένος Fetixistis_

  • *GreekFoot Fanatic*
  • *****
  • Φύλο: Άντρας
  • Μηνύματα: 931
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 14
  • -Έλαβε: 85
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #88 στις: Δεκεμβρίου 15, 2020, 02:29:52 μμ »
Όχι απλώς θα γινόσουν ρόμπα, θα διωκόσουν για κλοπή...  Τι μυαλά κουβαλάτε μερικοί ρε? Την παλεύετε? Με όλο το θάρρος τύπε, πράξεις σαν αυτήν που ομολόγησες συκοφαντούν τους ποδολαγνους...

Αποσυνδεδεμένος Renos

  • Νέος
  • *
  • Μηνύματα: 7
    • Προφίλ
  • Χυσίματα
  • -Έριξε: 0
  • -Έλαβε: 0
Απ: Γίνατε ποτέ ρόμπα για το φετίχ σας;
« Απάντηση #89 στις: Δεκεμβρίου 15, 2020, 03:43:46 μμ »
Ο,τι και να πεις(είτε εσύ, είτε οποιοσδήποτε άλλος) έχεις απόλυτο δίκιο. Για εμένα δεν είναι τόσο το νομικό κομμάτι, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, αλλά το ηθικό. Σίγουρα αν μπορούσα να ξαναπάω τον χρόνο πίσω, θα έπραττα εντελώς διαφορετικά.