Ποίηση

[serr]

Αυτό το ποστ αφιερώνεται στον iceman. Κάνω εγώ την αρχή και βάζω ένα ποίημα.



Όταν από τα σκοτάδια της πλάνης
κατόρθωσα να σε πείσω
ν΄ανασύρεις την καταβαραθρωμένη ψυχή σου,
όταν τσακισμένη απ΄τον πόνο,
στριφογύριζες τα χέρια και καταριόσουν
την διαφθορά που σ΄έζωνε,
όταν τιμωρώντας με την ανάμνηση,
μου διηγήθηκες όλα όσα έγιναν πριν από μένα,
κι άξαφνα, κρύβοντας το πρόσωπο
από ντροπή και φρίκη
ξέσπασες σε κλάματα,
αγανακρισμένη, αναστατωμένη....

ΝΕΚΡΑΣΩΦ

[iceman]

Ευχαριστώ serr
Συνεχίζω με έναν απο τους αγαπημένους μου Έλληνες.
Κώστας Ουράνης.Είναι λίγο black...γι' αυτό τον πάω!!!

Ζω σ’ένα σπίτι που το κατοικησαν διάφοροι άνθρωποι-και τ’αφησαν.
Ανομοιοι και ξένοι μεταξύ τουs τη χωριστή εζησανε ζωή τουs.
Όλοι είναι πλέον πεθαμενοι,η θύμηση τουs ομωs απομενει,
γιατι ο καθέναs κάτι έχει αφησει,στο σπίτι έναν καιρό  που είχε ζησει.
Κι έτσι στο σπίτι που είναι πάνω-κάτω με πράματα παράταιρα γεματο,με πράματα παλια,ξεθωριασμενα
και που όλα είναι άχρηστα σε μενα,θαρρειs πωs οι νεκροί εξακολουθούνε μεs στη δική μου τη ζωή να ζουνε,
ανω εγω,απ’αυτουs τριγυρισμένοs μοιάζω σαν να’μαι καπωs πεθαμένοs.                                                                                                       

[arros]

ΚΥΡΙΑΚΗ   Μήτσος Παπανικολάου

 Κυριακή μές στο χειμώνα,
Κυριακή χωρίς φωτιά
και τα κρύα χέρια μόνα
πάνω στ’ άγραφα χαρτιά.

 Με τα χέρια στα μαλλιά μου
άσκοπα κοιτάζω μπρός μου:
είναι, τάχα, τα χαρτιά μου
η κατάκτηση του κόσμου;

 Κυριακή μές στο χειμώνα
με τις νοσταλγίες του θέρου·
κρύα χέρια, χέρια μόνα
στ’ ωχρό μέτωπο ενός γέρου.

 Άχ, οι δρόμοι είν’ όλοι άδειοι
μα τα μάτια μου είν’ εκεί
και τους βλέπουν ένα βράδυ
καλοκαίρι, Κυριακή ...

 Νοσταλγίες που ζούν μάταια
στ’ αυγουστιάτικο όνειρό των,
τότε που ήτανε τα μάτια
ταχυδρόμοι των ερώτων.

 Κυριακή μές στο χειμώνα:
το βιβλίο και το γραφείο
κι η καρδιά μέσα στο σώμα
τάφος σε νεκροταφείο.

[Jon_X]

Βλέπω ότι κυριαρχεί λίγο το black στοιχείο οπότε θα συνεισφέρω στο πνεύμα των συμμετεχόντων:

Η πάχνη τα τριαντάφυλλα μαραίνει πέρα ως πέρα.

Ω θείο κρασί! στο βίο μου λαχτάρα υπερτέρα.

Πές μου, με ποιό δικαίωμα κοιμάσαι τόσο;Ξύπνα,

Αγάπη μου, βάλε κρασί, ακόμη φέγγει η μέρα

====================================================

Κι άν ήρθα δεν εκέρδησε τίποτε η γη από μένα

Κι άν φύγω δεν θα ζημιωθεί τίποτα η γη από μενα

Μα ποίος μπορούσε να μου πει ποιό λόγο ναχει ετούτος

Ο πηγαιμός κι  ο ερχομός, ο θάνατος κι η γέννα

=========================================================
ΟΜΑΡ ΚΑΓΙΑΜ 1040 - 1123 μ.X. ( Αστρονόμος -ποιητής της Περσίας)

Τα συγκεκριμένα τετράστιχα είναι μια τεχνοτροπία της Ανατολής που ονομάζεται Ρουμπαγιάτ ( στη κυριολεξία Τετράστιχα). Αυτά ακολουθούν το ένα το άλλο - παράξενη διαδοχή χαράς και πένθους.  Πολλά μαζί σχηματίζουν μια θεματική ενότητα, τα συγκεκριμένα προέρχονται από μια συλλογή που θα μπορούσε να 'χει τίτλο
'Πιές και γλέντα'

[zagor2]

Αγάπαγαν ο ένας τον άλλονε,
μα δίχως γι' αυτό να μιλήσουν.
Με μίσος αλλάζανε βλέμματα,
κι από έρωτα θέλαν να σβήσουν.

Εχώρισαν έπειτα, φύγανε,
μες στ' όνειρο μόνο ειδωθήκαν.
Πεθάνανε πια και δεν έμαθαν :
εμίσησαν ή αγαπηθήκαν;

Heinrich Heine

[hαppy feet]

Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,
που ιδιοτροπία μ΄εκανε και το καμα δικό μου
κ αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου.....

Ν. Καββαδίας

[iceman]

Μουσική Θάνος Μικρούτσικος.ερμηνία Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Φοβερός ο Καββαδίας.
hαppy feet...

[gerund]

τι να πρωτοκοιταξω;
τα πονεμενα χερια μου
τις ωρες που περιμενω τον ηλιο να ανατειλει
μες στο σκοταδι σα καταραμενη τριγυρνω
και τελειωσε η πικρα στο ποτηρι μου
μα ματαια το αιμα μου παγωνει

δικο μου

[iceman]

gerund πολύ καλό

Θα συνεχίσω με Κώστα Καρυωτάκη,σε ένα ποίημα του που βρίσκεται στο οπισθόφυλο του L.P "Φοβάμαι" του Β.Παπακωνσταντίνου.

Αισθάνομαι την πραγματικότητα με σωματικό πόνο.
Γύρω δεν υπάρχει ατμόσφαιρα,αλλά τείχη που στενέυουν διαρκώς περισσότερο,τέλματα τα οποία βυθίζονται ολοένα.
Αναρχουμαι απο τις αισθήσεις μου.
Η παραμικρή υπόθεση γίνεται τώρα σωστή περιπέτεια.
Για να πω μια κοινή φράση πρέπει πρώτα να τη διανοηθώ σ' όλη της την έκταση,στην ιστορική της θέση,
στις αιτίες και τα αποτελέσματά της.
Αλγεβρικές εξισώσεις τα βήματά μου.

[PJ]

Πάνω σε ενα βράχο σε σκέφτομαι και κλαίω

Μετά το ξανασκέφτομαι...βρε δε γ*μιέσαι λεω

3 Ημέρες warned

[Μagic..]

 

γιατι ρε το παιδι τι εκανε???

[tigianno]

απο την πορτα σου περνω
και τιγανιζεις ψαρια
πετα μου εναν κεφτε
ευχαριστω δεν καπνιζω....

για ολους τους κουλτουριαδηδες   

[Μagic..]

 

[iceman]

Πάλι νηστικό σ' αφήσανε γατούλη?
Δεν πειράζει...έτσι κι αλλιώς νηστεία έχουμε κι εσύ παραπάχυνες

Για σοβαρευτείτε λίγο

[gerund]

σέυχαριστω iceman