Πόσο εκδηλωνόμαστε για την ποδολαγνεία και με τι τρόπους.

[TakisG]

Ανοίγω ένα θέμα που ήθελα πολύ καιρό να συζητήσω, με αφορμή την είδηση για την Πιερίδη που ανέβασε το GF.
Το θέμα είναι το κατά πόσο εκδηλωνόμαστε, καθώς και με τι τρόπους.

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) το instagram είναι παράδεισος για όσους τους αρέσουν τα πόδια. Αναφέρω αυτή την εφαρμογή καθώς πιστεύω πως εκεί υπάρχει η μεγαλύτερη δραστηριότητα.
Τα κορίτσια και οι γυναίκες γενικά έχουν ένα θέμα να ανεβάζουν τα πόδια τους σε φωτογραφίες ή σε story και αυτό φυσικά και είναι πολύ καλό.
Το πρόβλημα είναι τι συμβαίνει από εκεί και πέρα. Είναι πολλές οι φορές που οι εν λόγω φωτογραφίες αποσπούν σχόλια του στυλ "πατουσάκια για γλύψιμο", "πολύ ωραίες πατούσες", "δαχτυλάκια για πολλά φιλάκια" και πολλά ακόμα...
Πρώτον, αυτό δεν είναι εκδήλωση! Είναι αηδιαστικό, τις φρικάρει, το συζητάνε και τελικά το διακωμωδούν. Αυτό μας φέρνει σε πολύ μειονεκτική θέση, καθώς έχουν πλέον τη γνώση πως κάτι συμβαίνει με τα πόδια τους, και προσέχουν αν κάποιος τα κοιτάει. Φυσικά αν σε δουν να τα κοιτάς, είσαι ο άμεσα ντεκαβλέ τύπος που κοιτάει πόδια.

Πολλά σκηνικά που το αποδεικνύουν: Έκανα τις προάλλες κομπλιμέντο σε κοπέλα για τα νύχια της, αναφερόμενος στο χέρι της που κυριολεκτικά μου το είχε μέσα στη μούρη. Άμεση αντίδραση "καλά ποδολάγνος είσαι?" (φόραγε σαγιονάρες)
Δεύτερο και χειρότερο σκηνικό με την ανιψιά μου, μόλις 18 χρονών. Βλέπαμε ταινία και πετυχαίνουμε σκηνή με μια κοπέλα να δείχνει τα πόδια της στο αγόρι της και αυτός να της λέει πόσο τον φτιάχνει. Ατάκα της μικρής "Ιου.. ποδολάγνος". Να σημειώσω πως η σκηνή δεν είχε τίποτα το σεξουαλικό, ούτε καν σχόλιο που να παραπέμπει σε κάτι που θα δικαιολογούσε τέτοια αντίδραση.
Στο Instagram μην φανεί λίγο πατουσάκι, σχόλιο της κολλητής από κάτω "ωραίες πατούσες".

Ελπίζω πως δεν είμαι ο μόνος που το βλέπει αυτό. Είναι καταστροφικό για εμάς. Θα μας έχουν στο ψιλό και δε θα μπορούμε να κάνουμε δουλειά μας χωρίς να ξενερώσουμε! Τα τελευταία 20 χρόνια ότι κάνω το κάνω καλυμμένα και έχω αποσπάσει τις καλύτερες αντιδράσεις. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως όλο αυτό θα αντικατασταθεί από ένα ειρωνικό "κοίταξες τα πόδια μου, είσαι ποδολάγνος χαχα" επειδή υπάρχουν άτομα που δεν μπορούν να συγκρατηθούν να μην κάνουν ένα γελοίο comment!

Αυτά από εμένα, αλήθεια θα ήθελα να δω και την άποψη άλλων πάνω στο θέμα γιατί δεν πιστεύω πως μπορώ να το συζητήσω κάπου αλλού...

[greekfl1]

Προσωπική μου άποψη είναι ότι έχει σημασία πως σε βλέπει μια γυναίκα. Θεωρώ ότι αν της αρέσεις εμφανισιακά αλλά και σαν χαρακτήρας δηλαδή να είσαι ευγενικός, σωστός, να μιλάς όμορφα κλπ. υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αρέσει το φετίχ αυτό στην γυναίκα. Λίγες κοπέλες γνωρίζουν για το φετίχ μου και μπορώ να πω ότι στο 80% άρεσε/αρέσει. Μου έχει τύχει και σχέση που δεν ήθελε καν να μου δείξει τα πόδια της και δεν της άρεσε αλλά και φίλη που είχαμε να βρεθούμε περίπου ένα χρόνο και όταν κανονίσαμε μεγάλη παρέα, φόρεσε καλσόν μόνο για μένα .

[Feetfan31]

Επειδή και εγώ φέρω το ίδιο κόμπλεξ και ντρέπομαι να εκδηλωθω χρησιμοποιω το εξής τεχνασμα. Κάθε φορά που γνωρίζω μια κοπελα παριστάνω ότι ερωτεύτηκα τα πόδια της και το πάθος μου το ανακάλυψα και καλά μαζί της. Είμαι ανειλικρινης βέβαια αλλά πετυχαίνω 2 πράγματα. Πρώτον της κάνω κομπλιμέντα για ένα μέρος του σώματος της που πιθανότατα δεν έχει ξανακουσει και δεύτερον αποποιουμαι την ταμπέλα του ποδολαγνου, διότι ποδολαγνος είμαι μόνο για εκείνη. Με άλλα λόγια και εγώ δεν είμαι "ανώμαλος" και αυτή είναι μοναδική.
Συστήνω τη συνταγή ανεπιφύλακτα εάν μπορείτε να ζήσετε με αυτό το αθώο ψέμα.
Βέβαια μου έτυχε κάποια που είχε έναν πρώην ποδολαγνο και με κατάλαβε... Ρίσκα είναι αυτά αλλά πλην μιας υποχονδριας χάρηκα λιγότερο η περισσότερο τις πατούσες από όλες τις σχέσεις μου.

[Siegfried]

Συμφορουμιτες μην πτοειστε, τι θα ήταν ο Helmut Newton αν δεν έβαζε το φετίχ μας στις iconic φωτός του ; Ή ο Dali κι o Picasso; Ή ακόμα κι ο Tarantino κι ο Depp; Η παγίδα είναι να μην παρουσιαστεί σαν μοναδικός τρόπος ευχαρίστησης πάνω στο σεξ. Μα ποιον-α που του αρέσουν τα πόδια σαν προέκταση και του υπόλοιπου κορμιού δεν αρέσει και το γενικό κορμί. Υπόψη ότι κατά κανόνα είμαστε πιο ιδανικοί όχι μόνο να μας έχει ο άλλης ή άλλη ταίρι, φίλο, εραστή-ερωμενη... Είμαστε σε θέση να φτάσουμε την άλλη στην κορυφή της ηδονής και συνάμα να την ηρεμούμε κιόλας. Μην νιώθετε ντροπες για κάτι που προάγει μιαν ηδονιστική μυσταγωγια κι εναν εσωτερισμό ψυχής κι εγκεφαλικής ηδονης. Στο κάτω κάτω, λίγα γνήσια αρσενικά έχουμε μείνει που κάνουμε την άλλη να νιώθει βασίλισσα κι όχι κάτι δεύτερο με τους τρόπους μας. Ναι, γουστάρουμε τις δυναμικές γυναίκες, τις θαυμάζουμε σε αυτά που ανταποκρίνονται σε ένα κόσμο "it' is a man's world" κατασκευασμένο. Ασφαλώς και δεν είμαστε ευνουχισμενοι "πέντε κρίκοι ένα τάλιρο", την θέλουμε και του σαλονιού και του μπουζουκιού. Την θέλουμε ακόμα και κάτι να πρόχειρο να φοράει να μας ρωτάει κατά πόσο της πηγαίνει ακόμα κι αυτό. Και στο κάτω κάτω πρώην, νυν και μελλοντικές πάντα το χαμόγελο μας και την αναγκη να τις κάνουμε να νιώθουν ΓΥΝΑΙΚΕΣ θα προσμένουν. Για αυτό αφήστε ντροπες και πεσμένες ψυχολογιες και "δαγκώστε" πόδια αβερτα...(Sabaton - Resist and byte inspired) Ο καθένας στα "σημεία" του φετίχ μας, από soft μεχρι αρκετά kinky. Μαλλον τα κόμπλεξ τα έχουν αυτοί που δεν τους κάνει Κούκου τίποτε κι απλά χύνουν δηλητήριο επειδή έτσι ίσως δώσουν παρηγοριά στην αμαμια τους. Δραγουμανους και δερβεναγες στην Ελληνιστικη μας καυλοσυνη δεν θα βάλουμε επειδή τα πάντα Ισλαμοποιουνται και στο τέλος θα βάλουνε και μπουρκα και στα γατιά που νιαουριζουν στα κεραμίδια...