Μπορεί για κάποιους (ψεύτες προφανώς, γιατί οι ψεύτες έχουν την κατάρα να μην μπορούν να πιστέψουν κανέναν άλλο γιατί νομίζουν ότι τους λέει ψέμματα) αυτά να είναι ψέμματα, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινά γεγονότα που έζησα και θα σας παρακαλούσα να μην το αμφισβητείτε.
''Μέσα στα γραφεία της Κομαντατούρ ενώ της έπλενα τα πόδια σε μια λεκάνη είχαμε αρχίσει ψιλή κουβέντα.Τα πόδια της ήταν ιδρωμένα.''Πρέπει να με θεωρείς ένα τέρας'' μου είπε.Κάθε άλλο της είπα.Όσο καιρό είμαι εδώ δίπλα σας, κάτω σας καλύτερα, διαπίστωσα πόσο ανώτερη είστε, σαν φυλή και σαν άνθρωπος.Είναι πραγματικά τιμή μου που σας υπηρετώ, που μου δώσατε την ευκαιρία να γίνω το σκουλήκι σας, και μου συμπεριφέρεστε σαν σκουπίδι.Είναι μεγάλη μου χαρά που μου δώσατε την ευκαιρία να προδώσω τους συμπατριώτες μου και την πόλη μου για να υπηρετήσω τον αγκυλωτό σταυρό και να σας γλύφω τις μπότες. ''Πολλά είπες σιχαμερή σχκουληκαντέρα.Σκάσε χλαπάτσα.'' μου είπε. ''Μα πως μου ήρθε να σε πω Χλαπάτσα;να δεις που κάποτε ίσως βγάλουν και σήριαλ στην τηλεόραση εμπνευσμένο από εσένα.'' ''Πάντως για να πω την αλήθεια, αν και είχα και άλλα ανθρώπινα σκυλιά, είσαι το πιο πιστό και δουλοπρεπές όλων'' ''Γαβ , γαβ τιμή μου κυρία'' αποκρίθηκα, και αφού σκούπισα τα πόδια της, βύθισα το κεφάλι μου στην λεκάνη με το νερό του ποδόλουτρού της πίνοντας μεγάλες λαίμαργες γουλιές.''Σιχαμένε ρομιέ'' είπε και γέλασε.Είσαι πιο δουλικός και από όσο θα ήθελα.
ΣΥνεχίζεται...