Ποδολαγνεία στο Bollywood (1)
Ένας λόγος που το bollywood στράφηκε προς τα πόδια είναι ότι ως λαϊκός κινηματογράφος οι περισσότερες ταινίες είναι μιούζικαλ και πρωταγωνιστούν χορεύτριες. Κατά συνέπεια τα πόδια των χορευτριών, που χορεύουν ξυπόλητες, έχουν μεγάλη σημασία.
Η αρχή έγινε το 1960 με την ταινία Kalpana. Εκεί σε μια επική σκηνή ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει με τραίνο, νύχτα και κοιμάται σε κουκέτα. Τον ξυπνάνε ψίχουλα που πέφτουν από το επάνω κρεβάτι, ανοίγει τα μάτια του και βλέπει μπαγκάζια και γυναικεία παπούτσια, αφού έχει μπει στο δωμάτιο μια γυναίκα που βρίσκεται στο επάνω κρεβάτι και τρώει. Το επόμενο που βλέπει ο πρωταγωνιστής είναι τα πόδια της κρεμασμένα να κουνιούνται. Δυστυχώς η κόπια που υπάρχει στο youtube είναι χάλια και τα πόδια κουνιούνται πολύ γρήγορα για να απομονωθεί ένα καθαρό πλάνο. Τα πόδια ανήκουν στην ηθοποιό Padmini, μια Βουγιουκλάκη της Ινδίας, εκατό κλάσεις ανώτερη από τη δική μας. Ο πρωταγωνιστής σηκώνεται τη βλέπει, γνωρίζονται και αρχίζουν να μιλάνε. Του λέει ότι πάει στην πόλη για να βρει δουλειά ως χορεύτρια, ο διάλογος είναι στα ινδικά, χωρίς υπότιτλους και δεν καταλαβαίνουμε λεπτομέρειες. Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή, μάλλον για να του αποδείξει ότι είναι καλή χορεύτρια, του ρίχνει ένα χορό στο βαγόνι, ξυπόλυτη βέβαια, που σου φεύγει το κεφάλι από τα κουνήματα και τη χάρη. Έτσι ο δικός μας δαγκώνει τη λαμαρίνα και αρχίζει μια ερωτική ιστορία που εξελίσσεται μελοδραματικά και … ινδικά. Η ταινία είναι μαυρόασπρη και έσπασε ταμεία. Καθιέρωσε ένα τύπο ερωτικής ιστορίας που επαναλήφθηκε στη συνέχεια από δεκάδες ή και εκατοντάδες ταινίες. Πολλές έχουν το ίδιο τίτλο με άλλη θπόθεση, δέιγμα την επιδραστικότητας που άσκησε η ορίτζιναλ Kalpana.
Στις φωτογραφίες: Στις τρεις πρώτες τα πόδια της Padmini που κρέμονται και κουνιούνται, στην επόμενη το πρόσωπο της Padmini, τρεις από τον χορό της και στην τελευταία ο πρωταγωνιστής που έχει ζαχαρώσει..