Είχε μόλις τελειώσει την πρωινή του εργασία στο ζαχαροπλαστείο του ξενοδοχείου όταν ο προϊστάμενος του ο σεφ Λευτέρης Σολδάτος τον καλεσε στο τηλέφωνο:
-Μανώλη ελπίζω να σε πρόλαβα! Μην ξεντυνεσαι. Ελα από το σπίτι μου, τα υπόλοιπα θα στα πω από κοντά.
Πράγματι, έκανε ένα ντουσάκι και φορώντας ξανά τη στολή μονολόγησε:
-Είναι πολύ έντονο το άρωμα της φράουλας τελικά!
Σε 10' βρίσκονταν στο κατώφλι του σπιτιού του σεφ.
-Καλώς το Μανώλη!
-Καλησπέρα κυρία Βάσω.
-Κυρία Σολδάτου Μανώλη, ή Βάσω σκέτο. Πέρασε μέσα ο Λευτέρης σε περιμένει.
Κάνοντας στροφή η κυρία, ο Μανώλης διέκρινε το καλλίπυγο χώρισμα καθώς η λεπτή μεταξωτή φόρμα είχε πάρει το σχήμα των οπισθίων της.
Τα πατουσίνια της παράλληλα πατώντας γυμνά στο ξύλινο δάπεδο από αγριοκερασιά έκαναν το χαρακτηριστικό ήχο που έκανε την ποδιά του Μανώλη να ανασηκωθεί. Ντράπηκε τόσο ..
Ο κύριος Λευτέρης Σολδάτος τον περίμενε καθισμένος αναπαυτικά ενώ μπροστά του βαζάκια και μπωλ ήταν τοποθετημένα στο τραπεζάκι.
Η Βάσω κάθισε απέναντί του και πήρε τη στάση του εμβρύου μαζεύοντας τα πόδια της.
Είχε μόλις κάνει το χειμερινό πεντικιούρ. Ο Μανώλης ξανά ντράπηκε
-Έχει τα γενέθλιά της Μανώλη σήμερα. Θα της κάνουμε όλα τα χατήρια, είπε ο Λευτέρης κλείνοντας πονηρά το μάτι.
-Χρόνια Πολλά κυρία Βά....συγγνώμη Βάσω! είπε εκείνος κοκκινίζοντας.
-Ελά δω ντροπαλούλη. Μαθαίνεις γρήγορα του είπε αυτή, δινοντάς του ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο. Λευτέρη μυρίζει φράουλα ολόκληρος.
-Συγγνώμη ο κύριος Λευτέρης είπε να έρθω με τη στολή!
-Μην απολογείσαι Μανώλη, ξέρω, είπε η Βάσω .Ας ξεκινήσει Λευτέρη ο μικρός με το σιρόπι φράουλας που ταιριάζει με το άρωμά του.
-Μανώλη ρίχνεις το σιρόπι ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών της και ξεκινάς!
-Τέλειωνε Μανώλη! Φέρε εδώ το σκουφακι σου είπε η Βάσω γελώντας και ακουμπώντας πάνω στα φρεσκολουσμένα μαλλιά της
Ο Μανώλης ξεκίνησε το γλείψιμο, νιώθωντας τη γλώσσα του να μουδιάζει από το τράκ.
Ξεκίνησε από το μικρό και κατέληξε στο μεγάλο δάχτυλο.
-Όλο το δάχτυλο στο στόμα Μανώλη. Όχι δαγκωματιές εδώ.
Αρπαξε το μεγάλο δαχτυλο της κυρίας Σολδάτου και ξεκίνησε μιά παλινδρόμηση το κεφάλι του. Πάνω από 100 φορές μέχρι που την άκουσε να φωνάζει "Στοπ Μανώλη".
-Γύρισε αγάπη μου στα γόνατα στον καναπέ. Περνάμε στο τελευταίο στάδιο.
Παράλληλα έβαλε γαρνιτούρα στις φτέρνες της Βάσως και έγνεψε στο Μανώλη.
-Για να δούμε Μανώλη θα βρεις τη γεύση. Πρόσεχε γιατί τος έχω τρίψει με αμμόλιθο από τις Μαλδίβες,
είπε η Βάσω παίρνοντας θέση στον καναπέ.
-Γιαούρτι τριαντάφυλλο κυρία
-Μπράβο Μανώλη. Θα επιβραβευθείς δαγκώνοντάς τες στο τέλος.
Ο Μανώλης έβαλε όλη τη φτέρνα στο στόμα και ξεκίνησε το δάγκωμα.
Οι φτέρνες σε λίγο είχαν πάρει βυσσινί απόχρωση.
Οι λείες γάμπες της είχαν ανατριχιάσει. Η γλώσσα του Μανώλη σαν μπλέντερ λείενε τις φτέρνες, ενώ παράλληλα τις δάγκωνε ελαφρά. Είχε εξουθενωθεί.
-Άλειψε με πινέλο τις πατούσες της με σοκολάτα και ξεκίνα Μανώλη. Μεγάλες διαδρομές η γλώσσα ε;
Ο Μανώλης ερεθισμένος πιά ακολούθησε τις διαταγές.
-Μανώλη έχεις " φορτώσει" βλέπω είπε ο Λευτέρης. Όταν το καταλάβεις, ξεκινάς από γάμπες και καταλήγεις πατούσες.
-Αουτςςςς! τσίριξε η Βάσω. Δωρεάν αποτρίχωση θα μας κάνεις Μανώλη. Ζεματάει το "αφρόγαλα".
Με λεπτότητα ακούμπησε το δαχτυλό της στο πέος του Μανώλη, παίρνοντας το τελευταίο "δάκρυ" του.
-Μμμμμ κανέλας γεύση, είπε ρουφώντας από το δάχτυλό της το "δάκρυ" του Μανώλη. Πάλι τάραξες τα ρυζόγαλα;
- Φύγε Μανώλη έρχομαι! φώναξε ο σεφ Λευτέρης.
Κατέβασε με μιά κίνηση τη φόρμα παντελόνι της Βάσως και χώθηκε πίσω της.
Εξουθενωμένος ο Μανώλης έπεσε στον καναπέ.
Οι γλουτοί της Βάσως είχαν πάρει ροζ απόχρωση καθώς τα χτυπήματα του σέφ στα κωλομέρια της γινόνταν με ξύλινη κουταλα!
Ο Μανώλης πρόλαβε να δει ότι η Βάσω δεν φορούσε εσώρουχο.
-Καλά το είχα καταλάβει, μονολόγησε. Τα μάτια του έκλειναν.
Ο ρυθμικός ήχος του καναπέ τον νύσταξε. Η κουτάλα είχε σταματήσει, ενώ οι πνιχτοί αναστεναγμοί της Βάσως, τον οδήγησαν στην αγκαλιά του Μορφέα.
