Ήταν εντυπωσιακή όπως πάντα, όταν μπήκε στο σπίτι. Φορούσε ψηλοτάκουνα και μια κοντή μαύρη φούστα που αναδείκνυε τα υπέροχα πόδια της, ενω το στήθος της ξεχειλιζε απο το πουκάμισο της. Κάθισε κουρασμένη στον καναπέ και αμέσως με φώναξε: "Αλέξη, βάλε μου ένα ποτήρι κρασί και γρήγορα, σε παρακαλώ. Θέλω να χαλαρώσω. Τι μέρα και αυτή!" Έτσι μου μιλούσε πιά, σχεδόν με διέταζε. Της έβαλα το κρασί και έκατσα δίπλα της. "Βανέσσα, θέλω να μιλήσουμε"
"Μη μου πείς ότι πάλι θέλεις λεφτά! Σου έδωσα προχτές!"
"Οχι Βανέσσα, θέλω να μιλήσουμε για μας, για τη σχέση μας"
Με κοίταξε για λιγα δευτερόλεπτα και μετά έβαλε τα γέλια. Ένοιωσα πολύ άσχημα.
"Πριν αρχίσεις να μου μιλάς, κάνε μου μία χάρη" μου είπε "Βγάλε μου τις γόβες και κάνε μου ένα καλό μασσάζ στα πόδια μου, με πεθαίνουν!"
Γονάτισα μπροστά της, της έβγαλα τις γόβες, ήταν καλοκαίρι και απο τα γυμνά της πόδια, μία μυρωδιά ιδρώτα, ανάμεικτη με το άρωμα της, μου ήρθε στα ρουθούνια και ένοιωσα να με μαγνητίζει. Άρχισα να της τρίβω τα πόδια, ενώ αυτή με κοίταζε υποτιμητικά πίνοντας το κρασί της.
"Η σχέση μας Αλέξη? Χαχαχα! Ποιά σχέση μας? Εγω είμαι ο άντρας του σπιτιού πλέον, εγώ φέρνω τα λεφτά και εσύ κοπροσκυλιάζεις στον καναπέ! Θα σου πώ εγώ δύο λόγια! Σε βαρέθηκα, δεν μου προσφέρεις τίποτα πλέον, σκέφτομαι εδώ και καιρό να σε διώξω, αλλά σε λυπάμαι κακομοίρη, που θα πάς?"
"Βανέσσα? Πως μου μιλάς έτσι? Εγω σε λατρεύω?" μουρμούρισα έκπληκτος
"Η σχέση μας? Χαχαχα! Αυτή πρέπει να είναι η σχέση μας απο εδώ και πέρα!" μου είπε και μου έδειξε τα πόδια της. "Αυτή είναι η θέση σου, γονατιστός να μου φιλάς τα πόδια που δεν σε πετάω έξω απο το σπίτι! Εμπρός, τι με κοιτάς! Φίλα μου τα πόδια και ευχαρίστησε με που σε κρατάω σπίτι! Αλλιώς μαζεψε τα πράγματα σου και ξεκουμπίσου"
Έντρομος έσκυψα κάτω το κεφάλι μου και άρχισα να της φιλάω τα πόδια, τα υπέροχα πόδια της με το άψογο ανοιχτό κόκκινο πεντικιούρ "Όχι, Βανέσσα μου, σε παρακαλώ, μη με διώχνεις, θα κάνω ότι μου πείς" "Γλύψε μου και τις πατούσες, άχρηστε, γι'αυτό είσαι μόνο άξιος". Για περίπου πέντε λεπτά της έγλυφα και της φιλούσα τα πόδια, παρακαλώντας την να με λυπηθεί μέχρι που βαρέθηκε. Σηκώθηκε όρθια και με το πόδι της με πάτησε στο λαιμό.
"Λοιπόν Αλέξη, απο εδώ και πέρα τα πράγματα θα αλλάξουν εδω μέσα! Και θα τα κάνεις όπως θέλω εγώ αλλιώς θα φύγεις? Κατάλαβες?"είπε και μου πάτησε πιο δυνατά το πόδι της στο λαιμό.
"Ναι Βανέσσα μου" απάντησα. Τότε με το πόδι της μου έριξε μία δυνατή σφαλιάρα στο πρόσωπο. "Μάλιστα Κυρία, θα λές, απο εδώ και πέρα εγώ είμαι η κυρία σου και εσύ ο σκλάβος μου, κατάλαβες σκουλήκι?" και μου πάτησε το πρόσωπο μου με το πόδι της. "Μάλιστα Κυρία" απάντησα.
