Οσοι απο εσας δουλευουν με πολλες γυναικες θα με καταλαβουν. Δειτε σκηνικο σημερα στη δουλεια:
Απεναντι μου καθεται ενα ωραιο μωρο, με ανοιχτο μπλουζακι , μινι, κοκκινα πεδιλα, κοκκινα νυχακια και ενα μικρο tattoo στον αστραγαλο. Εχει κατι ποδαρακια μικρα και ομορφα, σκετη καυλα. Ολη τη μερα παιζει με τα πεδιλα της, κανει dangling, τα βγαζει και τα ξαναβαζει, παιζει με τα ποδια της, φαινεται και το ασπρο κιλοτακι της, μ’εχει τρελλανει. Καποια στιγμη που δεν ειχα δουλεια παω απεναντι και πιανουμε την κουβεντα. Στο μεταξυ εχει βγαλει τα πεδιλα, καθεται σταυροποδι και τα πατουσακια της ειναι λιγο λερωμενα. Οπως μιλαμε ριχνω καμια ματια στα ποδια της. Αυτη σαν να το καταλαβε μου λεει τοτε:
-Αχ συγγνωμη, εχω βγαλει και τα πεδιλα...
-Ελα ρε συ, σιγα...
-Μηπως μυριζουν τα ποδια μου? (γελωντας).
Τι να της πεις τωρα? «Ασε με να δω απο κοντα?»
Και σε λιγο:
-Ζεσταινομαι, θελω να περπατησω ξυπολητη.
Κατι η ζεστη, κατι αυτο, αντε να δουλεψεις μετα.
Παντως υποσχομαι candid φωτογραφιες συντομα.
