σε απαντηση εκεινης της θρησκευτικης μαλακιας, που ειχε κυκλοφορησει για τον Αινσταιν, (λες και καποιος ηταν μεσα στην ταξη με μαγνητοφωνο, και κατεγραψε ακριβως την συνομιλια), ας προσγειωθουμε στην πραγματικοτητα του... Αθεου Αινσταιν:
«Η λέξη θεός δεν είναι για μένα τίποτα περισσότερο από την έκφραση και το προϊόν της ανθρώπινης αδυναμίας, ενώ η Βίβλος δεν είναι παρά μια συλλογή από αξιότιμους αλλά πρωτόγονους θρύλους, οι οποίοι είναι παρόλα αυτά μάλλον παιδαριώδεις» έγραψε ο θεμελιωτής της θεωρίας της Σχετικότητας.
«Καμία ερμηνεία, όσo δεξιοτεχνική κι αν είναι, δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό» πρόσθεσε ο νομπελίστας.
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231215914
θα συμφωνησω με τον Sniip3r,
δεν εχει να κανει μονο με τη συνομιλια στη ταξη..ποιος φυσικα να τη κατεγραψε
ο κοριος, καπου στη γωνια.. Εχει να κανει με το αν σε πειθει αυτο που ειπε στο καθηγητη του,
οταν εκει oπου..
και οπως μεγαλωσε του δοθηκαν συγκεκριμενα ερεθισματα:
- "Ο Αϊνστάϊν ένα εβραιόπουλο που αναγκαστικά μεγάλωσε και πήγε σχολείο σε μια καθολική κοινωνία. Από την αντιδιαστολή των θρησκευτικών αντιλήψεων ανάμεσα στο οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον διαμορφώθηκε αρκετά ο χαρακτήρας του.
Όπως γράφει στις
«Αυτοβιογραφικές σημειώσεις» του,
άρχισε νωρίς να αμφιβάλλει για τις ιστορίες της Βίβλου διαβάζοντας βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης. Έτσι, χαρακτήριζε την παιδική του ηλικία ως εποχή της «φανατικής απόλαυσης της ελεύθερης σκέψης». και με τον ffcrazy επισης,οπου μας φερνει εγκυρες πηγες.
Στο κομματι που τονιζεις, Sniip3r η ανθρωπινη αδυναμια μας ωθει στην αναζητηση, οτι πρεπει να εχουμε καπου τη πιστη μας, για να μη κλονιζεται το "εγω". Η την ψευδαισθηση οτι απο καπου θα παρουμε βοηθεια. Ομως
με τις ανακριβειες μεσα σε θρησκευτικα βιβλια..που βλεπω σιγα-σιγα τις παραθετεις, μαλλον το "εγω" κλονιζεται περισσοτερο.Τουλαχιστον το δικο μου απεχει απο τα ψευδη.
Μεχρι εκει.Πιστευω για να νιωσει κανεις ηρεμος.. προσευχεται..Ναι εχει μια λογικη κι αυτο..αλλα οχι να
φανατιζει η Εκκλησια τοσο το κοινο απο κατω,με τα ψεμματα που γραφουν σε ορισμενα σημεια..τα εγχειριδια..τους.
Σεβαστο να φανατιζεται και κανεις εναντια στο ψεμμα.
Η αναζητηση μας ωθει επισης στην εννοια του υπερπραγματικου. Το θεμα ειναι..οσο ο κεραυνος και τα αστρικα φαινομενα αποδειχτηκαν, πως δεν ειναι θεος..ας το πιστευαν κοσμος παλια..τοσο οταν και οι 12 Αρχαιοι θεοι ''εδωσαν" τη θεση τους στους νεους θεους ..τους Αγιους..Καπου αρχιζει και μπερδευει η ανεξιτηλη μορφη του θρησκευματος της Ορθοδοξιας.
Καποιοι πιστευουν εκει,απο κει παιρνουν δυναμη ,ενεργεια, καπου το εχουν αναγκη οι περισσοτεροι, που τους κανει να νιωθουν καλυτερα.Οτι ενα θαυμα καπου υπαρχει και γι'αυτους.
Σταματησα να πιστευω σε θαυματα, οταν απο βιωματικες εμπειριες ειδα οτι οσο και να παρακαλας και να προσευχεσαι..
δε γινεται. Οπως επισης και ειναι σεβαστο για μενα αυτοι που πιστευουν οτι τους βοηθανε οι αγγελοι.
Πιστευω στις λογικες εξηγησεις και στις εξηγησεις που δινουν επιστημονικα βιβλια, που δε με παραπλανουν.
Οταν η Εκκλησια εχει συμβολα της ειδωλολατρειας...εικονες κτλ.. αλλα και σε blog της Ελληνορθοδοξης κρινει η ιδια αλλες θρησκειες oτι ειναι ειδωλολατρικες..νομιζω υπαρχει παραπλανηση και στυγερη φασιστικη αντιμετωπιση της ανθρωπινης συνειδησης.
Οπως πολυ ωραια τα τοποθετησε σε αυτη τη παραγραφο ο Αϊνσταϊν.
Και θα μεταφερω επισης πτυχες της ζωης του ως εχουν:
- "Σε ηλικία 16 ετών
έβαλε τον πατέρα του να τον δηλώσει στις αρχές ως «χωρίς θρήσκευμα» και για το υπόλοιπο της ζωής του προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις από οργανωμένες θρησκευτικές δραστηριότητες και ομάδες.
Ο Αϊνστάιν δημιούργησε τη δική του θρησκευτικότητα, με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο που δημιούργησε τη «δική του επιστήμη». - "Επιστήμη και θρησκευτικότητα έπαιξαν εξίσου σημαντικό ρόλο στη ζωή του ενήλικου Αϊνστάιν, και μάλιστα ήταν αλληλένδετες, χωρίς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσά τους.
Το 1929 ο καρδινάλιος της Βοστόνης κατηγόρησε τη Θεωρία της Σχετικότητας ως «θολή εικασία που δημιουργεί διεθνή αμφιβολία για το Θεό και τη Δημιουργία του» και ότι προωθεί «το τρομακτικό φάσμα του αθεϊσμού». Ο ραβίνος της Νέας Υόρκης δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Έστειλε τηλεγράφημα στον Αϊνστάιν {με προπληρωμένη απάντηση 50 λέξεων) με το περιεχόμενο «Πιστεύεις στο Θεό; ΣΤΟΠ». Η απάντηση του Αϊνστάιν ήρθε σε 25 λέξεις (στα γερμανικά):
«Πιστεύω στο θεό του Σπινόζα, ο οποίος αποκαλύπτεται με τη νομοταγή αρμονία του κόσμου, όχι σε ένα θεό που ασχολείται με τη μοίρα και τα καμώματα της ανθρωπότητας». "Ο Αϊνστάιν θαύμαζε
τον Σπινόζα για την ανεξαρτησία του πνεύματος του, την αιτιοκρατική του φιλοσοφική σκέψη,
το σκεπτικισμό του σχετικά με τις οργανωμένες θρησκείες - αποτέλεσμα του εξοστρακισμού του από τη συναγωγή του το 1656-, καθώς και για την ασκητική του ζωή. - Ο Αϊνστάιν προφανώς είχε εκστασιασθεί όταν διάβασε τα «Ηθικά» του Σπινόζα (Ethica Ordinae Geometriko), ένα σύστημα βασισμένο στο ευκλείδειο μοντέλο της λογικής απόδειξης προτάσεων προερχόμενων από αρχικές παραδοχές. Το βιβλίο αυτό ήταν συχνό ανάγνωσμα στην άτυπη «Ολυμπιακή Ακαδημία», την παρέα του στη Βέρνη με την οποία συζητούσαν συχνά επιστημονικά θέματα.
Όμως οι απόψεις του Σπινόζα επηρέασαν και το επιστημονικό του έργο. Ο Σπινόζα έγραφε ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος ή, με άλλα λόγια, ότι όλες του οι ιδιότητες είναι αμετάβλητες. Έτσι, όταν ο Αϊνστάιν επέκτεινε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και την εφάρμοσε σε συμπαντικό μοντέλο, προέκυψε ένα μη στατικό και μη αιώνιο σύμπαν. Αυτή η εικόνα του σύμπαντος του φαινόταν τόσο αντίθετη με τα πιστεύω του Σπινόζα, που έκανε κάτι που σπάνια έκανε:
Πρόσθεσε εντελώς αυθαίρετα μία σταθερά, την περίφημη Κοσμολογική Σταθερά λ στις εξισώσεις του, ώστε να κάνει το σύμπαν στατικό με το «έτσι θέλω». - "Ο Αϊνστάιν πίστευε πολύ στον άνθρωπο και στις δυνατότητες του.
«Δεν υπάρχει τίποτε το θεϊκό στην ηθική» έγραψε. «Είναι καθαρά μια ανθρώπινη υπόθεση». Άλλη φορά έγραψε: «Η διδασκαλία της ηθικής δεν είναι έργο μόνο της εκκλησίας και της θρησκείας, αλλά η πιο πολύτιμη κτήση της ανθρωπότητας». Και αλλού: «Η ηθική πρακτική δεν απαιτεί μια στείρα άρνηση των απολαύσεων της ζωής, αλλά μάλλον ένα κοινωνιολογικό ενδιαφέρον προς ένα ευτυχέστερο μέλλον για όλους τους ανθρώπους».
- "Σχετικά με την εκπαίδευση ο Αϊνστάιν πίστευε ότι κύρια επιδίωξη του σχολείου πρέπει να είναι το να βγάζει άτομα που να είναι αρμονικές προσωπικότητες, όχι ειδικούς σε κάποιον τομέα. Το σχολείο, κατά τον Αϊνστάιν, μπορεί και πρέπει να προωθεί την εσωτερική ελευθερία του ατόμου και να ενθαρρύνει την ανεξαρτησία της σκέψης ή «τουλάχιστον να μην ανακατεύεται με αυτή». Πίστευε ότι συχνά το σχολείο παρεμβαλλόταν αρνητικά με την ανάπτυξη της εσωτερικής ελευθερίας μέσω αυταρχικών επιρροών και επιβάρυνε τους νέους με υπερβολικά πνευματικά και ηθικά βάρη. Έγραψε:
«Το χειρότερο πράγμα φαίνεται να είναι ότι τα σχολεία προπαντός δουλεύουν με μεθόδους εκφοβισμού, επιβολής δύναμης και τεχνητής εξουσίας. Αυτές οι μέθοδοι καταστρέφουν τα σωστά αισθήματα, την ειλικρίνεια και την αυτοπεποίθηση των μαθητών, παράγοντας υποτακτικά άτομα».
δε συναδουν τα λεγομενα ..οπως μας τα παρεθεσε ο Denis,
οταν η ζωη του και τα πιστευω του ηταν εκ διαμετρου αντιθετα με τα λεγομενα απεναντι στον καθηγητη.
