Η Μελίτα έφτιαξε καφέ,ρούφηξε μια γουλιά για να ξυπνήσει και αμέσως πήρε το κινητό στα χέρια για να τηλεφωνήσει στον Βαλάντη.
Το τηλέφωνο χτύπησε 3 φορές (τουτ-τουτ-τουτ),αλλά δεν το σήκωσε κανείς.Ωραία σκέφτηκε για την ώρα,γλίτωσα.Αφού έκανε όλες τις δουλειές στο σπίτι,πήγε να ψωνίσει και έφτιαξε φαγητό για το μεσημέρι,κάλεσε ξανά τον Βαλάντη...
τουτ-τουτ-τουτ...
Βαλάντης:Εμπρός;
Νεφέλη:Γεια σου Βαλάντη...
Βαλάντης:Σώπα,μας θυμήθηκες;
Νεφέλη:Δεν σε ξέχασα και ποτέ.Απλά ένιωθα άσχημα μετά από το περιστατικό στο Ναύπλιο και θέλησα να απομακρυνθώ.
Βαλάντης:Θα μπορούσες να είχες σηκώσει το τηλέφωνο και να μου το πεις,όχι να με αφήνεις να σε ψάχνω σαν τον μαλάκα.
Νεφέλη:Το ξέρω και έχεις δίκιο,απλά σε πήρα τηλέφωνο για να σου ζητήσω συγνώμη.
Βαλάντης:Με ένα απλό συγνώμη δεν λύνονται όλα,ούτε από το τηλέφωνο δεν λύνεται η ''παρεξήγηση''.Από κοντά ίσως να γίνει κάτι.
Νεφέλη:Εντάξει,πότε θες;
Βαλάντης:Σήμερα δεν έχω να κάνω τίποτα.Εαν δεν έχεις κανονίσει κάτι θα έλεγα σήμερα.Αλλά διάλεξε εσύ...
Νεφέλη:Σήμερα τότε,κατά τις 18:00.
Βαλάντης:Ωραία,τα λέμε τότε.
Η Νεφέλη ξεκίνησε να ετοιμάζεται για το ραντεβού της,το ίδιο και ο Βαλάντης...
Κατά τις 17:55 στάλθηκε ένα μήνυμα που έλεγε:Βαλάντης:Είμαι από κάτω,αν σκέφτηκες να μην έρθεις τελικά πες μου ένα σκέτο φύγε,μην περιμένω άδικα.
Στα επόμενα 4 λεπτά είχε κατέβει η Νεφέλη,μόλις τον είδε χαμογέλασε,μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο και τον φίλησε σταυρωτά.
Νεφέλη:Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή να μην έρθω,που θα πάμε;
Βαλάντης:Ανακάλυψα μια καινούργια καφετέρια εδώ παρακάτω,αν θες πάμε εκεί.
Νεφέλη:Ναι αμέ,σήμερα δεν θα σου χαλάσω χατίρι.
Το αμάξι ξεκίνησε,καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής η Νεφέλη και ο Βαλάντης δεν έβγαλαν ούτε λέξη.Η μια σκεφτόταν:τι να του πω;πως θα δικαιολογήσω όλη αυτή την στάση μου απέναντι του;πως θα κάνω κίνηση να τον πλησιάσω περισσότερο;Και ο άλλος:γιατί δεν μου μιλούσε τόσο καιρό;
Είχαν τόσα πολλά να πούνε που με το που μόλις έφτασαν στην καφετέρια έπεσαν βροχή οι ερωτήσεις...
Βαλάντης:Λοιπόν θέλω μια εξήγηση για όλη αυτή την ανάρμοστη συμπεριφορά σου τόσο καιρό.
Νεφέλη:Εμ,ένιωθα άσχημα που εισέβαλα έτσι στο δωμάτιο.
Βαλάντης:Δεν νομίζω να είναι για αυτό αλλά ας το καταπιώ.
Νεφέλη:Για αυτό είναι μωρέ,θα σου έλεγα ποτέ ψέματα εγώ η Νεφέλη σου;
Βαλάντης:Μάλλον θα μου έλεγες,αλλά ας ξεχάσουμε ότι έγινε και ας τα βρούμε.Μου έλειψες...
Νεφέλη:Και εμένα μου έλειψες πολύ.
Μια μεγάλη αγκαλιά βοήθησε τους δύο φίλους να ξανασμίξουν.Την επόμενη ώρα ο Βαλάντης και η Νεφέλη μιλούσαν για άσχετα θέματα,γελούσαν με διάφορα αστεία που έκαναν και πειραζόντουσαν.Ο Βαλάντης είχε περάσει τα πόδια του γύρω από τα πόδια της Νεφέλης και της τα έκλεινε με δύναμη,την τραβούσε επάνω του,την γαργαλούσε και την έκανε να γελάει ασταμάτητα.
Η Νεφέλη έκλεινε τα χέρια του μέσα στα δικά της,τον ζουλούσε επάνω της,μέχρι που έκανε κάτι που και η ίδια δεν το πίστευε ή μάλλον δεν ήθελε να το πιστέψει.Σε ένα απότομο τράβηγμα που του έκανε κόλλησε τα χείλη της στα δικά του.Το φιλί κράτησε 1 λεπτό αλλά ήταν αρκετό για να καταλάβει τι πραγματικά νιώθει.Ο Βαλάντης κάποια στιγμή την σταμάτησε.
Βαλάντης:Δεν είσαι σωστό,δεν πρέπει,είμαστε φίλοι.
Νεφέλη:Ναι το ξέρω,αλλά δεν κρατήθηκα.
Βαλάντης:Το κατάλαβα,για αυτό το σταμάτησα εγώ,δεν ήθελα να προχωρήσει και να είναι αργά πια.
Νεφέλη:Καλά έκανες αφού δεν το αισθάνεσαι,ας μην πιέζουμε ή μάλλον πιέζω καταστάσεις.
Βαλάντης:Εντάξει δεν έγινε και κάτι.
Νεφέλη:Ok.Θες να φύγουμε σιγά σιγά;
Βαλάντης:Ναι ας πληρώσουμε και ας φύγουμε.
Ο Βαλάντης την γύρισε στο σπίτι και της είπε ένα ξερό καληνύχτα.Όλο το βράδυ στριφογυρνούσε μέσα στο σπίτι του και έβριζε τον εαυτό του:Μα είμαι εντελώς ηλίθιος;αφού και εγώ αυτό ήθελα.Γιατί την σταμάτησα;Τώρα που θα βρεθεί ξανά η ευκαιρία για φιλί;
Η μεν Μελίνα έλεγε:Μα καλά πόσο βλαμμένη μπορεί να είμαι;Αφού ήξερα που θα καταλήξει.Πως μου ήρθε να τον φιλήσω;Τώρα δεν θα θέλει να με δει ξανά.
Ο Βαλάντης όχι μόνο την πήρε ξανά τηλέφωνο,αλλά κανόνισε για τον επόμενο μήνα ένα ακόμα επαγγελματικό ταξίδι για το εξωτερικό και την προσκάλεσε να έρθει...
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
