Forum

Sex, Fetish & BDSM => Ερωτικές ιστορίες => Μήνυμα ξεκίνησε από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:32:06 πμ

Τίτλος: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:32:06 πμ

«ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»

Από τον VSL

Το κωλοUNO μπροστά μου πάει με 30 τα τελευταία 30 χιλιόμετρα, και πρέπει να είμαι στο interview στις 4:00 το αργότερο.
Μου έχουν μείνει μόνο 79,5 ευρώ από την αποζημίωση της τελευταίας μου δουλειάς.
Είμαι άνεργος εδώ και 5 μήνες και καίγομαι για αυτή τη δουλειά.
Με έχει πάει καροτσάκι εδώ και 20 λεπτά.
Βρίσκω χώρο , καρφώνω δευτέρα και κοκκινίζω.
Φτάνω δίπλα της.
40άρα έντονα βαμμένη εκφυλόφατσα, με χειλάρες, άγρια χαρακτηριστικά και τα μαλλιά πιασμένα σε ψηλό κότσο.
«ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ» ουρλιάζω έξαλλος στην 40άρα οδηγό του παλιού UNO.
Γυρνά και με κοιτά.
«ΕΧΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΛΥΝΟΥΝ!» μου ανταποδίδει.

Βλέποντας αυτοκίνητο απέναντι μου φρενάρω και ξαναμπαίνω πίσω της.
Συνειδητοποιώ τι μου ξεστόμισε.

Φρενάρει απότομα .

Το κοκαλώνω και ίσα ίσα που προλαβαίνω να μην την φιλήσω.
Πριν προλάβω να συνέλθω, Ανοίγει η πόρτα της.

Ξεπροβάλλει ένα κατακόκκινο mule με δεκάποντο τακούνι στιλέτο, ένας φανταστικός σμιλεμένος αστράγαλος ντυμένος με μία χαλαρή αλυσιδίτσα και μια λαχταριστή καμπυλωτή γάμπα με βαθιές γραμμώσεις που την έκαναν απίστευτα ερεθιστική.
Μετά από λίγο ήταν όλη έξω και κοπανούσε το καπό μου βρίζοντάς με χυδαία.
Στη μνήμη μου όμως είχε αποτυπωθεί η προηγούμενη εικόνα.

Συνέρχομαι και βγαίνω για τσαμπουκά.

Το κινητό της χτυπάει.

«Η μισή ώρα 150 ευρώ! Και πάρε με από σταθερό!» ξεστομίζει γεμάτη σύφιλη και το κλείνει.

Έμεινα με το στόμα ανοικτό.

«Ξεφτιλισμένα αρσενικά!» βγήκε από τα δόντια της.
«Τι κοιτάς ρε χάχα;» ήταν η επόμενη κουβέντα της.

Είχα βγει από τ’ αμάξι για να την μπινελικώσω αλλά την κοιτούσα σα χάνος.

Χωρίς να το καταλάβω «ΣΛΛΑΑΑΑΠ!!!!!» έφαγα ένα ηχηρό χαστούκι από τη μεγάλη παλάμη της.

Την απώθησα με δύναμη, παραπάτησε, της βγήκε το ένα της mule, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω.
Άνοιξα την πόρτα , και μπήκα για να φύγω.

Εκείνη, σηκώθηκε και με το mule της στο χέρι σε έξαλλη κατάσταση άρχισε να κοπανάει το μακρύ ατσάλινο τακούνι στιλέτο και να το χώνει απανωτά βαθιά πάνω στο καλογιαλισμένο καπό μου.
Η επόμενη εικόνα που είδα ήταν ένας μπάτσος να την αρπάζει από πίσω και να την ακινητοποιεί.

Σε μισή ώρα ήμασταν και οι δύο στο τμήμα.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:33:45 πμ

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του συμβάντος, την ρώτησαν πως προξένησε τη ζημιά στο αυτοκίνητό μου.
Καθόμασταν σε αντικρινές καρέκλες πίσω από το γραφείο του αξιωματικού υπηρεσίας και έτσι και να ήθελα να μην τη δω ήταν αδύνατο.

Έσκυψε και αγκάλιασε το μακρύ μεταλλικό τακούνι με το μεγάλο χέρι της. Τα μακριά κατακόκκινα μυτερά της νύχια , τελείωμα των μακριών της δακτύλων με υπνώτισαν.

Το mule έβγαινε σιγά-σιγά.
Το πόδι ξεπρόβαλε.
Πέντε ονειρικά δάκτυλα με κατακόκκινα ασορτί λαχταριστά νύχια άρχισαν να παίζουν τρελά ένα χορό που με έφερε σε πλήρη στύση.
Σε κάθε τους τσαλιμάκι το κουντεπιέ της χαραζόταν μετατοπίζοντας τις υπέροχες φλέβες που το στόλιζαν.

Και όταν τεντώνονταν μπροστά μου έδιναν μία μικρό οπτικό δώρο από την καμάρα, μια καμάρα που μου έλεγε πόσο τέλεια εφάπτει η άχρηστη μούρη μου σε αυτή.

Η υποτακτικότητα είχε χτυπήσει κόκκινα μέσα στο μυαλό μου.

Το mule ήταν πάνω στο γραφείο, ο μπάτσος έγραφε τη μάρκα και το νούμερο και εγώ κοίταζα σα χάχας χαμηλά.

«ΘΑ ΥΠΟΒΑΛΕΤΕ ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΑΤΕ;» Αντήχησε στ’ αυτιά μου η φωνή του.
Γύρισα και τον κοίταξα.
Μετά γύρισα και κοίταξα εκείνη.

Το βλέμμα της ήταν αρχικά διερευνητικό αλλά σύντομα έγινε άκρως ειρωνικό.

«ΟΧΙ!» ξεστόμισα κατευθυνόμενος από μία ‘ανώτερη δύναμη’.

Στο πρόσωπό της χαράχτηκε ένα πλατύ χαμόγελο.

«Ορίστε το παπούτσι σας κυρία μου.»είπε ο μπάτσος και συνέχισε :«θα κάνετε δήλωση στην ασφαλιστική για τις ζημιές που προξενήσατε στο αυτοκίνητο του Κυρίου;»

«Νομίζω ότι θα τα βρούμε…» είπε εκείνη και τέντωσε την ποδάρα της στην καρέκλα μου, ακούμπησε τις δαχτυλάρες της στην άκρη της και τις έπαιξε ελαφρά πάνω στο παντελόνι μου παίρνοντας στα χέρια της το mule από το γραφείο.

Ο μπάτσος πίσω από το γραφείο δεν είχε καμία απολύτως οπτική επαφή.

«Έτσι δεν είναι;» είπε κοιτάζοντάς με και μου έδωσε το mule της στο χέρι ποζάροντας τώρα ψηλά σαν χορεύτρια το πέλμα της και παίζοντας χαμηλά στον καβάλο μου τα δάκτυλα του ποδιού της .
Αμίλητος , με χέρι που έτρεμε της το φόρεσα απαλά.

Εκείνη σηκώθηκε και έφυγε.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:35:12 πμ

Ακολούθησα αμέσως χαιρετώντας τον αστυνομικό που κουνούσε το κεφάλι του αποδοκιμάζοντάς με και μουρμούριζε τι μαλάκες άντρες υπάρχουν.

Την πρόλαβα στο πάρκινγκ και της φώναξα.

Γύρισε και με κοίταξε.

«Τι θες;» μου είπε σμίγοντας τα φρύδια.

«Τι θα γίνει με το αυτοκίνητό μου;» τη ρώτησα.

«Θες αποζημίωση;» με ρώτησε.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

«Τι θα ’λεγες για ένα χαστουκάκι;»

Είσαι τρελή ;;; της φώναξα ενώ ο πούτσος μου στην ωμή της κουβέντα τινάχτηκε μέσα στο σώβρακο.

«Λέω, θες ένα χαστουκάκι; ναι, ή όχι;;;…»

«…………»

ΣΛΑΑΑΑΠ!!!!!! Μια ακόμη σφαλιάρα της με ξανακούφανε.


Κοίταξα δεξιά και αριστερά.

Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ήταν κανένας εκεί.

Εκείνη στο μεταξύ, μπήκε στ’ αμάξι , μάρσαρε και έφυγε.

Στεκόμουν σαν το μαλάκα με την υποψήφια δουλειά μου να έχει κάνει φτερά, και το αυτοκίνητό μου σε χάλια κατάσταση σαν κι εμένα.

Μόλις ο πούτσος μου ηρέμισε, συνειδητοποίησα πως η κυρία είχε γίνει καπνός χωρίς να μου έχει αφήσει κανένα της στοιχείο για «να τα βρούμε» όπως μου είχε πει.

Ξαναγύρισα στο τμήμα και πήρα τη διεύθυνσή της με τα χίλια ζόρια από τον μπάτσο.
Ήταν σε μία υποβαθμισμένη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας στην οποία βρίσκονταν μόνο γραφεία και μπουρδέλα.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:37:17 πμ

Έφτασα στο σπίτι της και χτύπησα το κουδούνι.
Δεν άνοιξε κανείς.
Αποφάσισα να στήσω καραούλι μέχρι να γυρίσει.
Μετά από κανένα τέταρτο έσκασε μύτη φορτωμένη σακούλες με ψώνια.

Βγήκα από τα’ αμάξι , πετάχτηκα πίσω της και την έπιασα δυνατά απ τον ώμο τη στιγμή που είχε αφήσει τις σακούλες κάτω και έψαχνε να βρει το κλειδί της πόρτας της εισόδου της πολυκατοικίας.

«Δεν νομίζεις ότι έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς;» της είπα με άγριο βλέμμα.
Για μια στιγμή αιφνιδιαστικέ και σάστισε.

Μετά, κοιτώντας με στα μάτια, ακούμπησε την παλάμη της πάνω στο υφασμάτινο παντελόνι στον καβάλο μου.
Τραβήχτηκα ελαφρά πριν καυλώσω ξανά.
Κι όμως συνέχιζε να μου σηκώνεται λες και το χέρι της ήταν ακόμα εκεί.
Έκανε ένα αργό βήμα και σιγά σιγά μου άνοιξε το φερμουάρ και τα μακριά της δάκτυλα γλίστρησαν μέσα στο παλούκι μου.
Δείκτης και αντίχειρας ξεσκούφωσαν εντελώς το πουτσοκέφαλό μου.
Και μετά … μετά τα μακριά σκληρά της νύχια άρχισαν ένα γλυκό όργωμα από τη βάση μέχρι την ουρήθρα που επαναλαμβανόταν αργά και βασανιστικά.

Καθόμουν σαν την κοτούλα , βογκούσα σαν πουτανίτσα και εκείνη μου μετέτρεπε τον τσαμπουκά σε καύλα.
«Δεν νομίζω ότι σου χρωστάω τίποτα, αυτό είναι αρκετό, τώρα πάρε τον πούλο…» είπε και τράβηξε το χέρι της από το κατάρτι που είχε με τόση ευκολία δημιουργήσει.

Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να συγκεντρωθώ σαν τερματοφύλακας πριν το πέναλτι.
«Καλά, είσαι γκάου εντελώς κυρά μου;;; μου σακάτεψες τ’ αμάξι και μου λες και μαλακίες επειδή σε άφησα να μου πιάσεις την πούτσα;;;» φώναξα .
Όμως ήμουν τόσο ψεύτικος.
Η φωνή μου ήταν τόσο προσποιητή που αισθανόμουν εντελώς γελοίος.
Στο μεταξύ ένας πιτσιρικάς γύρω στα 20 είχε έρθει στην είσοδο της πολυκατοικίας της και μας κοίταζε με περιέργεια.

συνεχίζεται....

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: iceman στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:51:13 πμ

Γιατί μας κόβεις πάντα πάνω στο αποκορύφωμα? :angyr: :angyr: :angyr: :p

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: vagelisPa στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 01:58:40 πμ

Όντως! Βασανιστήριο είναι αυτό το πράγμα!  :p

Ωραίος FL1  :thumbsup1:  Περιμένουμε την συνέχεια!

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 02:08:32 πμ

ok φίλοι ξενύχτηδες!

πάρτε την επόμενη δόση σας... ::)
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
«Είχαμε ραντεβού στις 4:00 αλλά δεν ήσασταν εδώ….» της είπε σαν γατί.

Εκείνη χωρίς να δίνει σημασία στις φωνές μου γύρισε , του έκανε νόημα με το δείκτη της να την πλησιάσει.
Εκείνος υπάκουσε και ήρθε κοντά της.
Του έπιασε απαλά το σαγόνι με τα μακριά της δάκτυλα του άνοιξε το στόμα και τον έφτυσε. Μετά, γύρισε το πρόσωπό του στο πλάι, του έριξε μία σφαλιάρα και του είπε: «πάρε τις σακούλες , ανέβασέ της από τις σκάλες, άσε τις στις εξώπορτά μου και περίμενε με στα γόνατα.»

Ο νεαρός χωρίς να βγάλει τσιμουδιά και κόκκινος από ντροπή, πήρε τις σακούλες και ανέβηκε.
Μετά γύρισε και με κοίταξε.
«Θέλεις και εσύ να σε χαστουκίσω;» με ρώτησε.
«Τ…τι;»
«Χαστούκι ρε μαλάκα! Σου προσφέρω χαστούκι… ναι ή όχι»
Έμεινα για λίγο να την κοιτώ.
Θέλω να με αποζημιώσετε για τη ζημιά που μου κάνατε στ αμάξι.
«Δηλαδή δεν θες… οκ…» είπε, γύρισε και έβαλε το κλειδί για να ανοίξει την εξώπορτα και να φύγει.
«Ναι! μη φεύγετε!» ξεστόμισα και αναρωτιόμουν τι μόλις είπα.
Γύρισε και με κοίταξε.
«ΣΤΡΩΣΕ ΜΑΓΟΥΛΟ…» μου είπε χαμογελαστή.
Καυλωμένος και γεμάτος ντροπή γύρισα , πόζαρα το μάγουλό μου και μισόκλεισα τα μάτια.
Πέρασαν δευτερόλεπτα χωρίς να γίνει τίποτα.
«ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ» το ηχηρό της γέλιο με έκανε να βγω από τη θέση αναμονής που ήμουν και να ανοίξω ξανά τα μάτια μου.
«Θα περιμένεις εδώ μέχρι να δεις τον μικρό να βγαίνει. Όταν βγαίνει θα χτυπήσεις το κουδούνι τρεις φορές και μόλις απαντήσω, θα φωνάξει δυνατά στο θυροτηλέφωνο και θα ανέβεις στον πέμπτο με τα πόδια..»

Δεν απάντησα τίποτα, απλώς την κοίταζα να μπαίνει μέσα και να παίρνει το ασανσέρ.
Νόμιζα ότι ονειρευόμουν.
Πέρασαν 45 λεπτά, όταν είδα το νεαρό να βγαίνει με τη μούρη τη κατακόκκινη βιαστικός και ρίχνοντας μου μία κλεφτή ματιά.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 02:10:19 πμ

Χτύπησα το κουδούνι 3 φορές και μπήκα μέσα.
Πήρα το ασανσέρ, ανέβηκα και χτύπησα την πόρτα.
Ήταν στην εξώπορτα της με ψηλοτάκουνες παντόφλες, διάφανο δικτυωτό νηκτικό, μαύρα εσώσουχα, με το ένα χέρι στη μέση και το άλλο να κρατά ένα αναμμένο τσιγάρο, να στέκεται και να με περιμένει.
Την πλησίασα διστακτικά.
«Να περάσω;» ρώτησα με ένα κόμπο στο λαιμό.
«Όχι…» απάντησε και πήρε μια ρουφηξιά από το τσιγάρο της.
«Κατέβα με τις σκάλες, χτύπα το κουδούνι και ξαναανέβα σωστά, ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ!» είπε.
Έφυγα σχεδόν καλπάζοντας σαν παιδί που παίζει.
Μετά από λίγο ξαναβρισκόμουν ξεθεωμένος στην κλειστή τώρα εξώπορτα της.
Χτύπησα απαλά την πόρτα.
Δεν μου άνοιξε.
Χτύπησα το κουδούνι.
Μετά από λίγο ακούστηκαν τα βήματά της.
«ΠΕΡΙΜΕΝΕ!»είπε θυμωμένα και ξανααπομακρίνθηκε.
Πρέπει να περίμενα τουλάχιστον μισή ώρα ήδη στην εξώπορτα της.
Καλά που δεν υπήρχαν διαμερίσματα αλλά γραφεία στον όροφο.
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε.
Την πλησίασα.
«ΓΟΝΑΤΙΣΕ!» μου είπε .
Διστακτικά υπάκουσα στο χαλάκι της εξώπορτάς της.
Έβγαλε το ένα της πόδι από την παντόφλα και το πρότεινε μπροστά μου με κίνηση μπαλαρίνας.
Ήταν το πιο σέξι πόδι με τα πιο όμορφα δάκτυλα που είχα δει στη ζωή μου και ήταν ακριβώς μπροστά στο πρόσωπό μου.
Έσκυψα και πήρα μία βαθιά μυρωδιά.
Η πούτσα μου πετάρισε μέσα απ το παντελόνι σαν πεταλούδα στους αγρούς.
Έβγαλα τη γλώσσα μου για να γευτώ αυτό το υπέρτατο δώρο που μου πρόσφερε.
«ΑΡΚΕΙ!» είπε και ξανάβαλε το πόδι της στην παντόφλα.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 02:12:23 πμ

«Δώσε μου 150 εύρο αν θες να σε δεχτώ…» είπε.
«Δ…δεν έχω τόσα λεφτά…»απάντησα ενώ ήμουν έτοιμος να βάλω τα κλάματα σαν το παιδάκι που του παίρνουν το παγωτό απ το στόμα.

Γύρισε να φύγει και έκανα μπλονζόν αγκαλιάζοντας τις καλλίγραμμες γάμπες της..

«Σας παρακαλώ, δεν μου χρωστάτε τίποτα, μόνο αφήστε με να…»

«Να τι;;;» γύρισε και με ρώτησε με κοροϊδευτική μωρουδίστικη φωνή.

«Να σε αφήσω να μυρίσεις τα πέλματά μου; Να τα γλείψεις;…Ή μήπως να σταθώ όρθια πάνω στην άσχημη μούρη σου με τις τρυφερές και περιποιημένες μου πατούσες;»συνέχισε στο ίδιο στυλ.

Μάλιστα της είπα .
«Άσε τα πόδια μου τώρα!» διέταξε.
Υπάκουσα.

Τα δύο ψηλά λεπτά της τακούνια καρφώθηκαν στα χέρια μου .
«Πειράζει που εγώ θέλω να σου κάνω μερικά άλλα πραγματάκια;» μου είπε ενώ δάκρια έβγαιναν από τα μάτια μου από τον πόνο.


Συνεχίζεται, αλλά αύριο πάιδες, πάω να την πέσω, δουλεύουμε,,,, :confused:

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: vagelisPa στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 02:14:13 πμ

Οκ FL1  :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 08:30:34 πμ

Φίλτατοι συνάδελφοι, είστε σαν την οδοντόπαστα, "τελευταία σκέψη το βράδυ, και πρώτη το πρωί" πάρτε τη συνέχεια, και ευχηθείτε μου καλό κουράγιο στη δουλειά (σκάρτες 5 ώρες κοιμήθηκα και έβαζα ιστορίες από τη σύφηλή μου με το μαλάκα  το Βύντρα που την έκανε και πάλι την παπαριά του στο 90 φεύγα όπως κάνει κάθε χρόνο-τι ρούκουνας Χριστέ μου-, γαμώ το τζίγκερ  μέσα-Παύλο Θεέ πάρε την ΠΑΕ κ.τ.λ.π....)

Τά΄πα αλλά δεν ξεθύμανα.... Λοιπόν,πάμε:

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

«Ο…οοχχχχιιιι…..δεν με πειράζει….» άρθρωσα.

Την επόμενη στιγμή μου έχωσε μια δυνατή κλωτσιά στη μούρη.
Ένοιωσα το σαγόνι μου να βγαίνει στη θέση του και να ξαναμπαίνει.
Ο πόνος ήταν τεράστιος αλλά η καύλα ακόμα μεγαλύτερη…
Μου έκανε εντύπωση που ο πόνος έφυγε αμέσως και άφησε τη θέση του σε μία τεράστια ατσάλινη στύση…
Δεν έβγαλα καμία γκριμάτσα πόνου.
Κοιταχτήκαμε στα μάτια.
Μου έκανε νόημα να σηκωθώ όρθιος.
Σηκώθηκα.
«Αν μπεις μέσα, θα σε πεθάνω…, θα γίνεις πιο ασήμαντος και από τις μύγες το καλοκαίρι… Είσαι σίγουρος πως θες να έρθεις;» με ρώτησε.
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.
«Θες πολύ να έρθεις μέσα;»
Ξανακούνησα το κεφάλι μου.
Αμέσως έριξε μία γονατιά στον καυλωμένο μου πούτσο , τόσο δυνατή που ανέβασε τα αρχίδια μου στην κοιλιά μου.
«Ακόμα το θες;»

Ο πούτσος μου ήταν τόσο σκληρός που δεν κατάλαβε τίποτα.
Η μόνη μου αντίδραση ήταν να τα κατεβάσω.
Με ξανακοίταξε.
«Φέρε μου όσα λεφτά έχεις …»
Έβγαλα τα 79μιση τελευταία μου ευρώ και της τα ακούμπησα.
Μονολογώντας «είναι απίστευτο ακόμα και σε μένα πόσο ελεεινά πλάσματα είστε οι άντρες…» μου γύρισε την πλάτη της και μπήκε μέσα.
Ακολούθησα .
Έφτασε στην κουζίνα.
Μου είπε «γδύσου»και μου έδειξε ένα νεροχύτη γεμάτο πιάτα και κουζινικά για πλύσιμο.
Υπάκουσα και σε δευτερόλεπτα ήμουν γυμνός στο νεροχύτη με μία ποδιά στη μέση που άφηνε εντελώς έκθετο τον κώλο μου.
Εκείνη ήρθε πίσω μου, άρχισε να μου χαϊδεύει και να ξύνει ελαφρά με τα μακριά της νύχια την κωλοτρυπίδα και τα φουσκωμένα μου αρχίδια, η πούτσα μου τινάχτηκε για να τρυπήσει το ντουλάπι μπροστά μου, κόλλησε τα χείλια της στ αυτί μου και κάνοντας με να ανατριχιάσω μου ψιθύρισε: «ρε πως τα φέρνει η ζωή….»
Εκείνη καθόταν σταυροπόδι σε μία καρέκλα, διάβαζε ένα γυναικείο περιοδικό , κάπνιζε τα τσιγαράκια της και κατά διαστήματα με παρακολουθούσε στο έργο που μου είχε αναθέσει.
Συχνά πυκνά τέντωνε την ποδάρα της και με το κουντεπιέ της έριχνε ελαφριές κλοτσιές στην κωλοχαράδρα μου και στη βάση των αρχιδιών μου.
Μετά από μισή ώρα τα είχα πλύνει όλα και είχα γυρίσει και την κοίταζα με το πουλί να στοχεύει στο ταβάνι της.

Τότε εκείνη σηκώθηκε , ήρθε κοντά μου και μου είπε: « τελειώσαμε, μπορείς να ντυθείς και να φύγεις…»
Σας παρακαλώ… μη με διώχνετε…

Είχα ξαναπέσει στο πάτωμα και φιλούσα τις μύτες από τις παντόφλες της.

«Τι να σε κάνω έτσι άφραγκος που είσαι …» μονολόγησε κοιτώντας με με αηδία έτσι όπως σερνόμουν στα πόδια της.

«Θ… θα βρω δουλειά σύντομα, σας παρακαλώ, μη με διώχνετε…» ικέτεψα.

«Τι θα βρεις ρε κακομοίρη… Ούτε τσάμπα δε σε παίρνουν εσένα…»
Την κοίταξα έτσι όπως στεκόταν εκεί ψηλά σωστή Θεά με τις βαριές κουβέντες της να αφαιρούν και το τελευταίο ψήγμα αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού από την προσωπικότητά μου.
Ξέσπασα ακόμα μία φορά σε κλάματα.
«Σας παρακαλώ, μη με διώχνετε, σας ζητώ συγνώμη για τη συμπεριφορά μου, στο δρόμο , μόνο να είμαι κοντά σας θέλω, και να σας δίνω ότι επιθυμείτε…δώστε μου την ευκαιρία…»

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 08:33:52 πμ

«Σου έδωσα πολλές ευκαιρίες….Και στην τελική, τι νομίζεις ότι μπορείς εσύ να μου δόσεις ρε τελειωμένε; Με παρακαλάνε για να δεχτώ τα λεφτά τους και να κάνω το κέφι μου…Τι μπορείς εσύ να προσφέρεις στην τελευταία γυναίκα πάνω στη γη;;; Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι η αξιοθρήνητη πούτσα σου, όπως όλοι οι όμοιοί σου…Εσύ δεν μπορείς να προσφέρεις τίποτα ούτε στον εαυτό σου» μου είπε γεμάτη ειρωνεία και απέχθεια.
«Ξεκουμπίσου τώρα!»
Η μεσήλικη και μουνάρα επαγγελματίας αφέντρα είχε απόλυτο δίκιο…
Σηκώθηκα έβαλα μόνο το παντελόνι μου, πήρα παπούτσια και ρούχα στο χέρι και μου άνοιξε την εξώπορτα.
Προχωρούσα προς το ασανσέρ.
«Όλοι μια απ’ τα ίδια είστε…» μονολόγησε ψιθυριστά.
Είχα φτάσει στην είσοδο της πολυκατοικίας και ένιωθα χάλια.
Την ήθελα σαν τρελός.
Όμως το περίεργο ήταν πως δεν ήμουν πια καθόλου καυλωμένος.
Μια ανεξήγητη δύναμη με γύρισε πίσω και με ξανάβαλε στο ασανσέρ.
Έφτασα στον όροφό της.
Ήταν ακόμη στην εξώπορτά της ακουμπισμένη της κάσας της πόρτας στο πλάι και ρουφούσε σκεπτική το τσιγάρο της.
Πέταξα ρούχα και παπούτσια κάτω και την πλησίασα με σταθερό βήμα.
«Α… , αγάπη…αυτό μπορώ να σου προσφέρω….» ψέλλισα καταφέρνοντας για πρώτη φορά να την κοιτάξω στα μάτια και θυμίζοντας για πρώτη φορά από τη στιγμή που τη γνώρισα αρσενικό .

Η έκφρασή της για πρώτη φορά άλλαξε , μαλάκωσε ανεπαίσθητα.
Δεν πίστευα στ αυτιά μου ότι έλεγα –ΚΑΙ ΕΝΝΟΟΥΣΑ- τέτοια λόγια σε μία γυναίκα.
Μια ζωή το μόνο που με καθοδηγούσε στο αντίθετο φίλο, ήταν η επιρροή του στον πούτσο μου.

Και τώρα, νάμαι για πρώτη φορά μπροστά της να στέκομαι όρθιος να την κοιτώ στα μάτια και να νιώθω πως για πρώτη φορά εξέπεμπα κάτι σε εκείνη.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 08:35:56 πμ

Σήκωσε το χέρι της και μου έχωσε μία ανάποδη με όλη της τη δύναμη.

Συνέχισα να την κοιτώ στα μάτια.

Αμέσως μετά η μεγάλη τρυφερή γλυκιά της παλάμη προσγειώθηκε εκκωφαντικά στο άλλο μου μάγουλο.
Έπιασα με δύναμη το χέρι που με χτύπησε και το φίλησα με πάθος.

Με έφτυσε στα μούτρα.

Σκούπισα με το δάκτυλό μου το πρόσωπό μου από το υγρό της δώρο και το έχωσα στο στόμα μου συνεχίζοντας να την κοιτώ στα μάτια.
Μετά, ακούμπησα τις παλάμες μου απαλά στα μάγουλά της και έφερα τα χείλια μου κοντά στα δικά της.
«ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;;!!!» Ούρλιαξε και έβαλε τα χέρια της στο στήθος μου για να με απωθήσει.
Όμως θα ήταν πιο εύκολο να σπρώξει βουνό.
Το χέρι της γράπωσε με δύναμη τα αρχίδια μου και τα έστριψε με δύναμη.
Όμως δεν αισθανόμουν πια τον παραμικρό πόνο.
Τα μακριά κατακόκκινα νύχια της μπήχτηκαν στη σάρκα της γυμνής μου πλάτης.
Δεν αισθάνθηκα, πόνο, μα ένα χάδι από βελούδο.
Ένωσα τα χείλια μου με τα δικά της.
Τα δόντια της δάγκωσαν με τόση δύναμη τα χείλια μου, που αμέσως τα μάτωσαν.
Δεν έκανα την παραμικρή κίνηση για να απελευθερωθώ.
Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν.
Χάθηκα στη ματιά της.
Και τότε… εντελώς ξαφνικά, και ενώ ήταν θέμα χρόνου να μου λιώσει τα αρχίδια και να μου κόψει κομμάτι από τα χείλια, το χέρι της χαλάρωσε, το στόμα της άνοιξε και η μακριά της γλώσσα χώθηκε στο στόμα μου.
Το άλλο της χέρι τώρα χάιδευε την πλάτη μου.
Το ασανσέρ έφευγε από τον όροφο, κάποιος το είχε καλέσει.
«Τελικά είσαι λιγουλάκι αρσενικό …. Σκέφτομαι να σε κρατήσω δοκιμαστικά…» μου είπε χαμογελώντας.
«Τώρα όμως ήρθε το επόμενο ραντεβού μου και πρέπει να πάμε μέσα γιατί ο μαλάκας όπου νάναι θα είναι εδώ…Το γουρούνι δεν χτύπησε το θυροτηλέφωνο…αναρωτιέμαι πως άνοιξε την εξώπορτα της εισόδου…»

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: sklavos1977 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 12:31:13 μμ

wraia istoria

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: vagelisPa στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 12:48:54 μμ

Συνήθως τις Ιστορίες sorry αλλά τις βαριέμαι... τις δικές σου όμως FL1  ομολογώ πως τις ξεκοκαλίζω! Δεν μου αρέσει να υποτάσομαι αλλά είναι τόσο καλο γραμμένες κατά πρώτον και κατα δεύτερον, χωρίς παρεξήγηση, κάθε φορά χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια!!!

 :thumbsup1:

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: Μagic.. στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 03:39:30 μμ

Σωστος ο προεδρος! ;D   αλλα δεν τις πιστευω ρε παιδια.. :hmmm:

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: vagelisPa στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 06:45:51 μμ

Ε! και! ...εγώ δεν ρωτώ αν είναι αληθεινές γιατί δεν με νοιάζει αν είναι ή όχι.  ::)

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: arros στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 07:35:59 μμ

Σαφώς και δεν έχει σημασία αλλά και από όσο θυμάμαι ποτέ δε τις παρουσίασε ο FL1 ως αληθινές

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: nanan στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 09:06:29 μμ

pantos einai sigoura poli kalogrammenes!

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: Giorgaros στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 09:40:55 μμ

Παράθεση από: VagelisPa στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 12:48:54 μμ

Συνήθως τις Ιστορίες sorry αλλά τις βαριέμαι... τις δικές σου όμως FL1  ομολογώ πως τις ξεκοκαλίζω! Δεν μου αρέσει να υποτάσομαι αλλά είναι τόσο καλο γραμμένες κατά πρώτον και κατα δεύτερον, χωρίς παρεξήγηση, κάθε φορά χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια!!!

 :thumbsup1:

Πες τα πρόεδρε, κι εγώ μια απ'τα ίδια.

(δεν της έσκαγε κανα κλωτσίδι στον πισινό νά'ρθει στα ίσια της ...)

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: alex 14 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 09:55:14 μμ

ως φανταστικη ειναι πολυ ωραια!

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: tuttle στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 10:01:13 μμ

bravo

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 04:57:57 πμ

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα φίλτατοι.
...

Μου γράπωσε γερά τον πούτσο και με πήρε μαζί της μέσα στο διαμέρισμά της, σαν παιδάκι που το πάει η μαμά του βόλτα από το χεράκι.
Μπήκαμε και άφησε μισάνοικτη την πόρτα πίσω της.
Κάθισε σε μία πολυθρόνα στο σαλόνι και μου έκανε νόημα να ξαπλώσω ανάσκελα στα πόδια της λέγοντάς μου «κοίτα να δεις τι θα του κάνω…»

Άνοιξε το φερμουάρ του παντελονιού μου και λέγοντάς μου «μην φοβάσαι, δεν θα δει καθόλου το πρόσωπό σου,» ακούμπησε τις μεγάλες λαχταριστές της πατούσες απαλά πάνω στη μούρη μου καλύπτοντάς το εντελώς από κούτελο μέχρι σαγόνι.
Η μύτη και τα χείλια μου είχαν βεντουζώσει στην υπέροχη τρυφερή φωλιά που είχαν δημιουργήσει οι βαθιές της καμάρες και το αεράκι που εισέπνεα έφτανε στα ρουθούνια μου εμπλουτισμένο από το υπέροχο άρωμα του ιδρώτα που είχε δημιουργήσει το πέλμα της με το βάδισμα των υπέροχων ψηλοτάκουνων παντόφλων της.
Η πούτσα μου είχε ανεβεί σαν περισκόπιο όταν η ανοικτή της εξώπορτα χτύπησε…

«ΕΜΠΑ ΜΕΣΑ» φώναξε αυστηρά εκείνη.

«Σ…συγνώμη, δεν ήξερα…» ακούστηκε μία βαριά αντρική φωνή.

«Τι συγνώμη ρε μαλάκα! Δε σου έμαθε η μαμάκα σου να χτυπάς την εξώπορτα πριν ανέβεις;;;»

Στο απόλυτο σκοτάδι και στην απόλυτη ασφάλεια που μου πρόσφερα οι ζεστές πελώριες πατούσες της, άρχισα να φτιάχνομαι αφάνταστα.

«Α… αν είστε απασχολημένη, μπορώ να έρθω αργότερα…» είπε εκείνος σαν να έχει καταπιεί μπαστούνι.
«300 ευρώ στο τραπέζι, γδύσου, και γύρνα στον τοίχο με τα χέρια ψηλά και τη μούρη σου κολλημένη.
Εκτός και αν θες να σε συστήσω με τον κύριο εδώ…» του απάντησε.
Άκουσα ένα άψυχο ‘μάλιστα’ και μετά τον ήχο των ρούχων του που έβγαιναν.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 05:00:48 πμ

«Δ…δεν θα φύγει αυτός;;;» ρώτησε και κατάλαβα ότι εννοούσε εμένα.
«ΑΥΤΟΣ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣ, ΘΑ ΤΡΑΒΗΞΩ ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΥΡΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΣΥΣΤΗΘΕΙΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ… ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΕΡΟ…» του απάντησε.

Εκείνος δεν απάντησε και από τα βήματά του κατάλαβα ότι την υπάκουσε και πήγε στον τοίχο.

«Α-ααα… δεν γυρνάμε κεφαλάκι!…» του είπε εκείνη.
«Μάλιστα, συγνώμη Κυρία…» ψιθύρισε εκείνος.
«Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που σε δέχομαι αγενή και ανυπάκουε κολόγερε!» του είπε.
«Συγνώμη Κυρία μου, ειλικρινά συγνώμη, αφήστε με να σας δώσω άλλα 300 ευρώ για να επανορθώσω…,έχω πολλά λεφτά ξέρετε…» απάντησε εκείνος με τρεμάμενη από καύλα φωνή.
Μετά εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα, εκείνη κατέβασε τη μία πατούσα της πιο χαμηλά ελευθερώνοντας το ένα μου μάτι και φανερά εκνευρισμένη συνέχισε: «ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΤΣΟ ΤΩΡΑ ΚΟΛΟΓΕΡΕ;;; ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙΣ…»
Σιγά-σιγά άρχισε να επανέρχεται η όραση μου .
Μπορούσα πλέον να διακρίνω ένα χοντρό γυμνό γέρο γύρω στα 70, με τα χέρια ψηλά στον τοίχο.
Εκείνος δεν απάντησε.
«ΜΙΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ!» ούρλιαξε εκείνη.
«Δ… δεν σας αφορά…,επιτρέψτε μου να διατηρήσω την ανωνυμία μου…» ξεστόμισε σαστισμένος εκείνος.

«ΜΠΕΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΡΑ!»γύρισε και μου είπε βγάζοντας τα πόδια της από τη μούρη μου.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 05:02:21 πμ

Υπάκουσα και έτρεξα καυλωμένος.
Στο μεταξύ εκείνος είχε γυρίσει και για μία στιγμή τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν.

Μπήκα μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο αλλά άφησα μισάνοιχτη την πόρτα.

Τους έβλεπα καθαρά.

Εκείνη, φόρεσε τις παντόφλες της, μάζεψε τα 300 ευρώ από το τραπέζι και βημάτισε σαν άλογο επιδείξεων με τον υπέροχο γοφό της να λικνίζεται, αργά και σταθερά προς το μέρος του.
Αυτός είχε γυρίσει και την κοίταζε.

Έφτασε μπροστά του.
Πρέπει να του έριχνε πάνω από ένα κεφάλι.
Αμέσως μετά και αφού στάθηκε για λίγο κοιτάζοντάς τον από κάτω μέχρι πάνω, έκανε αυτό που τόσο καλά γνώριζε το μάγουλό μου … «ΣΛΑΑΑΠΠΠ!!!!!» μια ηχηρή σφαλιάρα της τον έκανε να παραπατήσει.
«ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ!» του είπε και δείχνοντας τον με απαξίωση συνέχισε: «ΓΙΑ ΚΟΙΤΑΤΕ ΡΕ ΕΝΑ ΣΑΨΑΛΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΒΕΙ!!»

Εκείνος σήκωσε το χέρι του.
Έκανα να βγω φοβούμενος ότι θα την χτυπούσε.
Όμως, εκείνη αστραπιαία του το γράπωσε και με άνεση το ακινητοποίησε.
Σήκωσε και το άλλο αλλά επακολούθησε το ίδιο ακριβώς πράγμα.
Εκείνη έκανε ένα βήμα μπροστά και τον κοπάνησε με δύναμη στην εξώπορτά της σαν κούκλα.

Αμέσως μετά, του έριξε τη δεύτερη σπεσιαλιτέ της, μια δυνατή γονατιά στ’ αρχίδια.

Ο γέρος δίπλωσε και γονάτισε στο πάτωμα σφαδάζοντας από τον πόνο.

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: FL1 στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 05:03:03 πμ

Την επόμενη στιγμή γράπωσε το κεφάλι του με τις καλλίγραμμες σμιλεμένες δυνατές της γάμπες.

«ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΣ… Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΟΥ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΩΛΟΓΕΡΕ!» είπε καθώς έκανε ρολό τα λεφτά που είχε στα χέρια της.

Μετά άρχισε να σκύβει, αφήνοντάς με να απολαύσω τον ομορφότερο κώλο που είχα δει στη ζωή μου.
Είχε φτάσει στον κώλο του γέρου και έσπρωχνε σιγά-σιγά στην κωλοτρυπίδα του το μασούρι με τα ευρώ ενώ εκείνος ούρλιαζε και σπαρταρούσε προσπαθώντας μάταια να ελευθερωθεί από τη δυνατή λαβή της.

Είχε μπει το μισό μασούρι και εκείνος είχε σταματήσει να προβάλει αντίσταση.
Τα ουρλιαχτά του πλέον είχαν μετατραπεί σε βογκητά καυλωμένης γουρούνας.

Το χέρι μου πίσω από την πόρτα ασυναίσθητα έτριβε τον ολόρθο πούτσο μου.

Λίγο πριν μπει όλο το μασούρι στον κώλο του εκείνη σταμάτησε μάλλον γιατί δεν ήθελε να λερώσει τα δάκτυλά της.
Τον απελευθέρωσε και έκανε ένα βήμα πίσω.
Αυτός παρέμεινε στη στάση «της σκύλας» να βογκάει με τα ευρώ να περισσεύουν ελαφρά από τον κώλο του σαν ουρά γουρουνιού.

Εκείνη ουρλιάζοντας «ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΙ!» του έχωσε με τη μύτη της παντόφλας της μια τόσο δυνατή κλωτσιά στη μούρη, που φοβήθηκα πως θα τον άφηνε στον τόπο.

Ο παππούς, τρεκλίζοντας, σύρθηκε τρομοκρατημένος προς την έξοδο ενώ εκείνη συνέχιζε να του ρίχνει κλωτσιές στον κώλο.

Είχε βγει γυμνός στο διάδρομο όταν εκείνη του πέταξε έξω τα ρούχα του φωνάζοντας «ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΕΔΩ!» , και κοπανώντας δυνατά την εξώπορτά της.

Αναψοκοκκινισμένη κάθισε στην πολυθρόνα της και άναψε ένα τσιγάρο.

Εγώ ερχόμουν τρέχοντας από την κουζίνα με ένα ποτήρι παγωμένη μπύρα για εκείνη.

Με κοίταξε.
Η άγρια όψη της γλύκανε και χαμογελώντας μου είπε : «Τελικά κάτι μου λέει ότι δεν έπεσα έξω με εσένα αντράκι μου…» και ανασήκωσε ελαφρά τα πόδια της από το πάτωμα.
Της έδωσα το ποτό της και ξάπλωσα ανάσκελα στη θέση μου.

Έμεινα κάτω απ’ τις πατούσες της και μύριζα, έγλυφα και πιπίλαγα τουλάχιστον για μισή ώρα όσο εκείνη απολάμβανε την παγωμένη μπύρα της και μου μιλούσε τρυφερά για «τη σχέση μας και το μέλλον της» και για το πόσο άνετα αισθάνεται μαζί μου.

Η ώρα στο μεταξύ είχε προχωρήσει, ήταν ώρα για νάνι.
Με κέρασε λίγη από τη μπύρα της μετακινώντας στο πλάι το στριγκάκι της και βάζοντάς απαλά τη μουνάρα της στο πρόσωπό μου, και μετά, με πήρε από τον πούτσο και με πήγε στην κρεβατοκάμαρα της.

Σήκωσε τα σκεπάσματα, και αφού με ξάπλωσε κάτω χαμηλά, έβαλε τις πατούσες τις τη μία στη μούρη μου και την άλλη ανάμεσα στον πούτσο και στ αρχίδια μου και με καληνύχτισε λέγοντάς μου πως αύριο θα με γαμούσε όπως δεν είχα ξαναγαμηθεί στη ζωή μου.
Από εκεί κάτω που ήμουν κουρνιασμένος, της είπα πως αν ήθελε, είχα και εγώ φαντασία για πράγματα που θα την ξετρέλαιναν.
Εκείνη με μία κίνηση, έπιασε το πάπλωμα, μας σκέπασε και σκασμένη στα γέλια μου απάντησε : «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ!»



Τέλος…

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: serr στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 11:12:24 πμ

 :clapping: :clapping: :clapping:

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: feetlovergr στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 11:57:48 πμ

Γειά σου ρε FL με τις ωραίες ιστορίες σου!!!!!     Σταθερή αξία χρόνια τώρα!!!

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: female_foot_licker στις Δεκεμβρίου 23, 2007, 01:39:21 πμ

Υπαρχουν αληθεια τετοιοι τυποι? Κριμα ρε γαμωτο...

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: mitsakos21 στις Δεκεμβρίου 23, 2007, 02:03:09 πμ

ρε τον παππου,βιτσιοζος στα γεραματα μας βγηκε!!!ωραια ιστορια,μας γκαββλωσες παλι!!!!

Τίτλος: Απ: «ΙΣΑ ΜΩΡΗ ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΠΙΑΤΟ»
Αποστολή από: lick-feet στις Δεκεμβρίου 23, 2007, 02:48:09 μμ

Φίλε FL1 Θεός οπως πάντα.... Συνέχισε να μας φτιάχνεις με τισ όμορφες ιστορίες σου. Ευχαριστούμε  :clapping: :clapping: :clapping: :clapping: