4
« στις: Δεκεμβρίου 14, 2012, 07:56:42 μμ »
Αντε ας κάνω και εγώ την απόπειρά μου να δούμε τη ψάρια θα πιάσουμε...
Ταξίδι χωρίς επιστροφή! (Α Μέρος)
Η ήρεμη πτήση χάρη στον καλό και ηλιόλουστο καιρό σίγουρα δεν ταίριαζε με την ένταση και την νευρικότητα που τον διακατείχε. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που ο Νίκος έκανε το ταξίδι Αθήνα-Ρώμη, είχε ξαναβρεθεί πολλές φορές στην Ιταλική πρωτεύουσα. Όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί όταν εδώ και 3 μήνες, όταν πρωτοήρθε σε επαφή μέσω διαδικτύου με την Domina Isabella, ότι θα μπορούσε να εξελιχτεί έτσι η κατάσταση. Η πανέμορφη Ελληνοιταλίδα Αφέντρα, γύρω στα 30, αντικατοπρίζει άλλωστε την επιτομή της μεσογειακής ομορφιάς και φινέτσας. Γεννημένη στην Αθήνα έφυγε για την πατριδα της μητέρας της όπου από ένα αρχικά καλλιγραμμο επαγγελματίας μοντέλο έγινε η πιο καταξιωμένη Αφέντρα στην Ιταλία. Όταν ο Νίκος της ίδιας περίπου ηλικίας επισκέπτηκε πρώτη φορά την σελίδα της δεν πίστευε ποτέ όχι μόνο ότι θα Της κέντριζε το ενδιαφέρον και θα είχαν συχνή επικονωνία αλλά και ότι θα σήκωνε το γάντι της πρόκλησης που του έθεσε πριν μια βδομάδα. Να πάει να Την συναντήσει στη Ρώμη, να τον δοκιμάσει και να τον εκπαιδεύσει γαι όσο διάστημα εκείνη το θελήσει. Η οδηγία ήταν σαφής: Να κλείσει εισητήριο με ανοικτή επιστροφή! Ένα μείγμα αγωνίας, περιέργιας, λαχτάρας και προσμονής τον είχε κυριέψει. Άποφάσισε να χαλαρώσει λίγο και να αποφορτιστεί μέχρι το τέλος της σύντομης πτήσης.
Δεν άργησε να τελειώσει με τις αποσκευές του και σύντομα κατευθύνθηκε στο χώρο αφίξεων κρατώντας το σακοβουαγιάζ και την ανθοδέσμη που είχε φέρει για την Κυρία. Δεν δυσκολεύτηκε να την αναγνωρίσει ξεχώριζε άλλωστε. Ψηλή καλλίγραμμη με μακριά ίσια μαύρα μαλλιά φορούσε ένα καλόγουστο μαύρο δερμάτινο γυναικείο μπουφαν, ενα λευκο εφαρμοστο κολλαν παντελονι και ένα υπέροχο ζευγάρι μαύρες δερματινες μπότες μέχρι το γόνατο. Τα έχασε στην αρχή...διαόλε ήξερε ότι είναι πανέμορφη αλλά αυτό που είδε ξεπέρασε κάθε του προσδοκία. Τον κοίταξε πονηρά με τα αμυγδωτά γατίσια μάτια της...
-"Καλωσήρθες Νίκο χαίρομαι που σε γνωρίζω!"
-"Χαίρετε Κυρία Ισαβέλλα! Μεγάλη μου τιμή που που Σας συναντώ!"
Αφού φιλιθήκανε ο Νίκος Της έπιασε το χέρι και ευγενικά Της το φίλησε. Ήταν λεπτό με πολυ απαλό δέρμα και με μακρια όμορφα περιποιημένα κόκκινα νύχια! Αμέσως της προσέφερε την ανθοδέμη...
-"Ένα μικρό δωράκι από μέρους μου Κυρία!"
-"Α σε ευχαριστώ πολυ! Είσαι πολύ γλυκό και ευγενικό σκλαβάκι!"
Ένα αίσθημα μεταξύ χαράς και ντροπής το κατέλαβε προς στιγμήν
-"Έλα μην καθυστερούμε έχω παρκάρει αρκετά μακρια. Σου έχω μια μικρή έκπληξη γιαυτό!"
-"Για μένα Κυρία;"
-"Έλα πάμε!"
Του είπε ρίχνοντας του ένα τρυφερό χάδι στο μάγουλο.
Στην διαδρομή πιάσανε την κουβέντα σε φιλικό κλίμα που τον έκανε να χαλαρώσει αρκετά και νιώσει μια οικειότητα μαζί Της. Διέκρινε μια ευγένια και ένα αριστοκρατικό στυλ από αυτή τη Γυναίκα! Εξέπεμπε μια λεπτότηα και φινέτσα. Μετά από μερικά λεπτά έφτασαν στο τέρμα του πάρκινγκ όπου στεκόταν ένα μαύρο τζιπ με φιμέ τζάμια. Ξαφνικά από εκεί που μιλούσαν χαλαρά ακούει να τον διατάζει με μια ήρεμη αλλά αποφασιστική και προστακτική φωνή!
-"Γδύσου τώρα!"
-"Μα εδώ πέρα Κυρία;"
-"Τώρα είπα! Και αυτή είναι η τελευταία φορά που μου αντιμιλάς σκλάβε!"
Του είπε με τον ίδιο τόνο φωνής ενώ άπλωσε το ένα χέρι της πιανοντάς και τραβώντας του το αυτί ενώ με το άλλο έβαλε το δακτυλό της πάνω στα χείλη του σε μια προφανή κίνηση που τον πρόσταζε να σιωπάσει κοιτώντας τον παράλληλα με ένα ένα αποφαστικό βλέμμα. Αυτές οι κινήσεις ήταν αρκετές για να παραιτηθεί από κάθε αντίσταση.
-"Μάλιστα Κυρία στις διαταγές Σας!"
-"Έτσι μπράβο σκλαβάκι μου!"
Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα έβγαλε όλα τα ρούχα του και έμεινε εντελώς γυμνός. Πάλι καλά που ήταν σε ένα εντελώς απομονωμένο μέρος. Η Αφέντρα άνοιξε το πορπαγκαζ που τζιπ και έβγαλε ένα μεταλλικό κιβώτιο!
-"Βάλε εδώ μέσα τα ρούχα σου καθώς και το σακβουαγιάζ και δώσε μου την ταυτότητα το πορτοφόλι και το κινητό σου!"
Υπάκουσε χωρίς δεύτερη σκεψη και η Αφέντρα Ισαβέλλα τα τοποθέτησε μέσα στο κιβώτιο και το κλείδωσε.
-"Και τώρα στάσου προσοχή!"
Χωρίς δεύτερη σκέψη έκατσε ακίνητος μπροστά στην Αφέντρα του, κλαρίνο, ενώ εκείνη τοποθέτησε το κιβώτιο στο προπαγκαζ και στη συνέχεια ήρθε μπροστά του κρατώντας ένα riding crop και δυο λουράκια με ένα κολλάρο σκύλου στα χέρια Της. Ο Νίκος είχε τρελαθεί από την καύλα και την ηδονή κάτι που δεν μπορούσε να κρυφτεί από την στύση του και που η Αφέντρα Ισαβέλλα δεν το άφήσε έτσι...Άπλωσε το χέρι Της και του έπιασε τα αρχίδια.
-"Τι είναι αυτά σκλάβε;"
-"Ο πούτσος και τα αρχίδια μου Κυρία!"
-"Σκέψου καλύτερα..."(είπε σφύγγοντας του τα λίγο περισσότερο...)
-"Ο πούτσος και τα αρχίδια Σας Κυρία!"
-"Τώρα μιλάς σωστά σκλάβε! Ότι έχεις πάνω σου ανήκει σε Μένα και μόνο!"
-"Μάλιστα Κυρία Ισαβέλλα!"
Αφού του τα άφησε έκανε ένα γύρω από τον νέο Της σκλάβο για να τον περιεργαστεί. Γρατζούνησε λίγο την πλάτη του με τα κατακόκκινα Της νύχια και μετά ακούμπησε το καμτσίκι Της στο πάνω μέρος της σπονδυλικής του στήλης κατεβάζοντας το αργά και βασανιστικά. Η ηδονή και η καύλα τον δυσκόλευαν αφάνταστα να παραμείνει ακίνητος σε στάση προσοχής. Το παρατήρησε η Αφέντρα δίνοντας του δυο χτύπηματα με το κροπ στα κωλομέρια...
-"Κάτσε ακίνητος σκλάβε!"
-"Μάλιστα Κυρία!"
Και επανήλθε στη θέση του. Στη συνέχεια η Κυρία του πήρε το κολλάρο και το τοποθετησε στο λαιμό του βάζοντας του και το λουρί σαν σκυλάκι.
-"Τα χέρια πίσω από την πλάτη!"
Τον διέταξε δένοντας τον με ένα ζευγάρι μεταλλικές χειροπέδες!
-"Στα γόνατα!"
Του είπε και εκείνος αμέσως έσκυψε. Στη σενέχεια αφού ταποθέτησε ένα δερματινο δακτύλιο γύρω από τη βάση των γεννητικών του οργάνων έβαλε και το δεύτερο λουράκι εκεί. Μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκε γυμνός με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα και με δυο λουράκια τοποθετημένα πάνω του έχοντας αποχωρητσεί ότι άλλο είχε μαζί του χωρίς αντίρρηση! Ήταν πλέον στο έλεος Της, στην αρχή της νέας του ζωής. Αφού τον σήκωσε από τα λουριά η Αφέντρα του τον έβαλε στη θέση του συνοδηγού έδεσε την ζώνη ασφαλείας και μετά μπήκε έτοιμη να ξεκινήσει για την πολυτελή Της έπαυλη. Πριν ξεκινησει χαϊδεύσει τα αρχίδια και τον πούτσο του με τα απαλά Της χέρια.
-"Τι είσαι πλέον Νίκο!"
-"Είμαι ο σκλαβος Σας Κυρία! Σας ανήκω!"
-"Σωστός! Και για πόσο διάστημα;"
-"Για όσο Εσείς θέλετε και επιθυμείτε!"
-"Και πόσο είναι αυτό; Αποφάσισα ήδη ξέρεις..."
-"Πόσο Κυρία;"
-"Για πάντα!!!!"
Είπε εμφατικά με μια άκρως αισθησιακή φωνή τραβώντας δυνατά τα λουράκια του και καρφώνωντας το βλέμμα Της στα μάτια του.
Αφού έβαλε τις λαβές από τα λουράκια στο κιβώτιο ταχυτήτων ξεκίνησε το τζιπ για την επαυλή Της στα προάστια της πολης. Εκεί που θα ήταν και το σπίτι πλέον του Νίκου, του νέου προσωπικού Της σκλάβου!