Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Kοινωνικά θέματα και αθλητισμός / Θάνατος στα πιπίνια των 90's
« στις: Ιουλίου 28, 2011, 02:21:48 μμ »
Ακόμη δεν είμαι σίγουρος, αν ταιριάζει περισσότερο εδώ ή στα "Εκτός θέματος", αλλά, επειδή πέραν του χιουμοριστικού ύφους, θεωρώ πως είναι σοβαρό θέμα της γενιάς μας, το χώνω εδώ! 
Το κείμενο είναι του γνωστού στα διαδικτυακά στέκια "mikeius" (http://faeenamalaka.blogspot.com/2009/11/90s-good-bad-and-ugly_20.html). Αναδημοσιεύω λοιπόν:
"Ας παραδεχτούμε κάτι. Η γενιά Χ είναι η γενιά της παρθενοπιπιάς και της αγαμίας. Στα 90s οι έφηβοι σταμάτησαν να επιδιώκουν το γαμήσι σε σημείο που οι 70s γονείς μας γελούσαν με την πάρτη μας! Φυσικά ως άντρας θα πω ότι τα κορίτσια το ξεκίνησαν, βάζοντας το μουνί τους πιο πάνω κι απ' το Θεό και ρίχνοντας πιτούρια δεξιά κι αριστερά λες και ήταν ο Μπάστερ Κίτον. Κάθε σχολείο είχε το πολύ 3 σεξουαλικά ενεργές γκόμενες που κλασικά τα είχαν με φαντάρο και μετά το χάος με κεφαλαίο "Χ". Ταυτόχρονα εμείς, μες στην απέραντη σοφία μας, αντί να γίνουμε ΑΝΤΡΑ και να διεκδικήσουμε ενεργά λίγο μουνάκι, αρχίσαμε να υιοθετούμε τον μηχανισμό άμυνας "Χέστηκα! Σ' όποιαν αρέσω!". Η προσπάθεια που καταβάλλαμε για να προσελκύσουμε το αντίθετο φύλο ήταν να καθόμαστε στον καναπέ, να ακούμε Τάκη Φωτίου και Πέτρακα και να περιμένουμε τη μέρα που ένας γερανός θα κατεβάσει μια γκόμενα πάνω στον πούτσο μας. Έτσι, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των 2 φύλων, οι έφηβοι των 90s μετεξελίχθηκαν σε 19χρονους και 20χρονους παρθένους, κουβαλώντας σεξουαλικά κόμπλεξ που είχαμε να δούμε απ' το Μεσαίωνα. Σήμερα τα πιπίνια έχουν χάσει την παιδικότητα που είχαμε εμείς και πολλοί τα κατακρίνουν γι' αυτό. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Ο μόνος που μπορεί να κρίνει αντικειμενικά ένα 15χρονο τσουλάκι είναι ένας 15χρονος αυνάνας. Να πα να γαμηθούν τα κοινωνικά πρότυπα! Όταν κατσαρώσει η τρίχα στο μουνί πρέπει να μιλάει η φύση κι όλοι οι υπόλοιποι να στέκονται κλαρίνο! Και έχω να ομολογήσω ότι πλέον τα πράγματα έχουν φτιάξει αρκετά. Εκτός από το λυκειακό σεξ έχει αναβαθμιστή ΚΑΙ ο λυκειακός αυνανισμός. Εμείς βαράγαμε μαλακία έχοντας τη μουνάρα της τάξης στο μυαλό μας. Τώρα ο έφηβος πεο-στίφτης μπορεί να μπει στο Σπέισ-Τιούμπ και στο Δε Μάι Φέις της κάθε πουτανίτσας συμμαθήτριας και να τον παίζει μέχρι να βγάλει σπυριά στα δόντια. Χώρια που πλέον είναι cool να είσαι ροκάς/μεταλάς. Ακόμα κι ο λαρδοκώλης με το σελοτέιπ στα γυαλιά και τη μπλούζα Carcass έχει ζουλήξει ένα va-jay πριν τα 18 του."
Το σχόλιό μου για αρχή:
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο συγγραφέας του πονήματος, τη διάθεση και το ύφος του, συμφωνώ μαζί του όσο δεν μπορώ να περιγράψω...! Έτσι ακριβώς συμβαίνει! Είναι μία κατάρα που η γενιά μας κουβαλάει πάνω της ακόμη... Κοιτάζω τους συνομηλίκους μου, συζητώ μαζί τους και απορώ... μα καλά, είσαι άντρας και θέλει να πηδήξει (στο μεσημεριανό καφέ), είσαι γυναίκα που θέλει να πηδηχτεί (στο βραδινό καφέ) τι διάολο κάνετε και δε βρίσκεστε μεταξύ σας να εκτονωθείτε; Τέλος πάντων... το μείζον θέμα της γενιάς μας είναι ότι γαλουχηθήκαμε μοναχικοί! Ότι ζήσαμε σε μία εποχή που το να είσαι ζευγάρι ήταν ντεμοντέ και το ελεύθερο σεξ (νεοεισαχθέν είδος στην τότε ελληνική κοινωνία) θεοποιημένο! Έλα όμως που δεν καταφέραμε ποτέ να απαλλαγούμε από τις κοινωνικές προσταγές του παρελθόντος...! Έτσι βρέθηκαν οι περισσότεροι ενώπιον του αδιεξόδου: "Δεν κάνω σχέση, γιατί είμαι μοδάτος, αλλά δεν πηδάω, γιατί κανείς δεν πηδιέται εκτός σχέσεων!"... Μεγάλο πρόβλημα και όσο γινόμαστε η "κυρίαρχη γενιά" κοινωνικά, τόσο πιο έντονα θα φαίνεται το ίδιο και οι συνέπειές του! Λύση; Υπάρχει! Να μη μας μοιάξουν οι γενιές που έρχονται...!
Πριν διαφωνήσετε ή συμφωνήσετε, σας παρακαλώ να μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά να ρίξετε μία ευρύτερη ματιά στους τριαντάρηδες (+/-) γύρω σας!
Το κείμενο είναι του γνωστού στα διαδικτυακά στέκια "mikeius" (http://faeenamalaka.blogspot.com/2009/11/90s-good-bad-and-ugly_20.html). Αναδημοσιεύω λοιπόν:
"Ας παραδεχτούμε κάτι. Η γενιά Χ είναι η γενιά της παρθενοπιπιάς και της αγαμίας. Στα 90s οι έφηβοι σταμάτησαν να επιδιώκουν το γαμήσι σε σημείο που οι 70s γονείς μας γελούσαν με την πάρτη μας! Φυσικά ως άντρας θα πω ότι τα κορίτσια το ξεκίνησαν, βάζοντας το μουνί τους πιο πάνω κι απ' το Θεό και ρίχνοντας πιτούρια δεξιά κι αριστερά λες και ήταν ο Μπάστερ Κίτον. Κάθε σχολείο είχε το πολύ 3 σεξουαλικά ενεργές γκόμενες που κλασικά τα είχαν με φαντάρο και μετά το χάος με κεφαλαίο "Χ". Ταυτόχρονα εμείς, μες στην απέραντη σοφία μας, αντί να γίνουμε ΑΝΤΡΑ και να διεκδικήσουμε ενεργά λίγο μουνάκι, αρχίσαμε να υιοθετούμε τον μηχανισμό άμυνας "Χέστηκα! Σ' όποιαν αρέσω!". Η προσπάθεια που καταβάλλαμε για να προσελκύσουμε το αντίθετο φύλο ήταν να καθόμαστε στον καναπέ, να ακούμε Τάκη Φωτίου και Πέτρακα και να περιμένουμε τη μέρα που ένας γερανός θα κατεβάσει μια γκόμενα πάνω στον πούτσο μας. Έτσι, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των 2 φύλων, οι έφηβοι των 90s μετεξελίχθηκαν σε 19χρονους και 20χρονους παρθένους, κουβαλώντας σεξουαλικά κόμπλεξ που είχαμε να δούμε απ' το Μεσαίωνα. Σήμερα τα πιπίνια έχουν χάσει την παιδικότητα που είχαμε εμείς και πολλοί τα κατακρίνουν γι' αυτό. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Ο μόνος που μπορεί να κρίνει αντικειμενικά ένα 15χρονο τσουλάκι είναι ένας 15χρονος αυνάνας. Να πα να γαμηθούν τα κοινωνικά πρότυπα! Όταν κατσαρώσει η τρίχα στο μουνί πρέπει να μιλάει η φύση κι όλοι οι υπόλοιποι να στέκονται κλαρίνο! Και έχω να ομολογήσω ότι πλέον τα πράγματα έχουν φτιάξει αρκετά. Εκτός από το λυκειακό σεξ έχει αναβαθμιστή ΚΑΙ ο λυκειακός αυνανισμός. Εμείς βαράγαμε μαλακία έχοντας τη μουνάρα της τάξης στο μυαλό μας. Τώρα ο έφηβος πεο-στίφτης μπορεί να μπει στο Σπέισ-Τιούμπ και στο Δε Μάι Φέις της κάθε πουτανίτσας συμμαθήτριας και να τον παίζει μέχρι να βγάλει σπυριά στα δόντια. Χώρια που πλέον είναι cool να είσαι ροκάς/μεταλάς. Ακόμα κι ο λαρδοκώλης με το σελοτέιπ στα γυαλιά και τη μπλούζα Carcass έχει ζουλήξει ένα va-jay πριν τα 18 του."
Το σχόλιό μου για αρχή:
Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο συγγραφέας του πονήματος, τη διάθεση και το ύφος του, συμφωνώ μαζί του όσο δεν μπορώ να περιγράψω...! Έτσι ακριβώς συμβαίνει! Είναι μία κατάρα που η γενιά μας κουβαλάει πάνω της ακόμη... Κοιτάζω τους συνομηλίκους μου, συζητώ μαζί τους και απορώ... μα καλά, είσαι άντρας και θέλει να πηδήξει (στο μεσημεριανό καφέ), είσαι γυναίκα που θέλει να πηδηχτεί (στο βραδινό καφέ) τι διάολο κάνετε και δε βρίσκεστε μεταξύ σας να εκτονωθείτε; Τέλος πάντων... το μείζον θέμα της γενιάς μας είναι ότι γαλουχηθήκαμε μοναχικοί! Ότι ζήσαμε σε μία εποχή που το να είσαι ζευγάρι ήταν ντεμοντέ και το ελεύθερο σεξ (νεοεισαχθέν είδος στην τότε ελληνική κοινωνία) θεοποιημένο! Έλα όμως που δεν καταφέραμε ποτέ να απαλλαγούμε από τις κοινωνικές προσταγές του παρελθόντος...! Έτσι βρέθηκαν οι περισσότεροι ενώπιον του αδιεξόδου: "Δεν κάνω σχέση, γιατί είμαι μοδάτος, αλλά δεν πηδάω, γιατί κανείς δεν πηδιέται εκτός σχέσεων!"... Μεγάλο πρόβλημα και όσο γινόμαστε η "κυρίαρχη γενιά" κοινωνικά, τόσο πιο έντονα θα φαίνεται το ίδιο και οι συνέπειές του! Λύση; Υπάρχει! Να μη μας μοιάξουν οι γενιές που έρχονται...!
Πριν διαφωνήσετε ή συμφωνήσετε, σας παρακαλώ να μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά να ρίξετε μία ευρύτερη ματιά στους τριαντάρηδες (+/-) γύρω σας!
