Εγώ δεν καταλαβαίνω προς τι τα μαθήματα συμπεριφοράς προς τους υπόλοιπους.

Θεωρώ πως δεν είναι όλοι υποτακτικοί εδώ, αλλά εφόσον αναφέρεσαι σε αυτούς: ο κάθε άντρας ή γυναίκα βλέπει το bdsm, την ποδολαγνεία και το γαμήσι διαφορετικά. Αυτός που είναι πρόστυχος ή "απαιτεί" απευθύνεται σε αντίστοιχα άτομα που είναι πρόστυχα ή τους αρέσει να προσφέρουν μόνο ηδονή και όχι στους υπόλοιπους. Υπάρχουν χιλιάδες γούστα και χαρακτήρες ανάμεσα σε τόσο κόσμο οπότε δεν είναι καθόλου παράλογο το "δούλος στο κρεββάτι, αφέντης γενικά". Δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτά.

Αν δεν μας αρέσουν τα λεγόμενα κάποιου απλά τον αγνοούμε.

Η "ποδολατρεία" όπως ηχεί, παραπέμπει σε κάτι τελετουργικό το οποίο ενδεχομένως απλώς εκτελείται διαδικαστικά για κάποιους λόγους, χωρίς απαραίτητα να φέρει κάτι το έκφυλο και λάγνο, όπως εκφράζεται και εννοείται μέσα από τη λέξη "ποδολαγνεία". Προσωπικά δε με εκφράζει και νοιώθω πως δε με αντιπροσωπεύει κανένας από τους δύο όρους, αφού μια τέτοια λέξη είναι - και θα έπρεπε να χρησιμοποιείται - μόνο για να μας χαρακτηρίσουν οι απ'έξω, οι οποίοι για λόγους διαφοροποίησης κρεμούν ταμπέλες και γενικεύουν έτσι απλά μια κατάσταση που δεν κατανοούν πλήρως, όπως άλλωστε κάνουμε κι εμείς σε άλλες περιπτώσεις. Ίσως θα ήταν καλό να βρούμε και να χρησιμοποιούμε κάποια λέξη ή έκφραση, με την οποία θα αυτοχαρακτηριζόμαστε, αλλά και πάλι τί θα άλλαζε; Ποτέ ο λόγος δεν είναι αρκετός για να περιγράψει και να μεταλαμπαδεύσει ένα συναίσθημα σαν κι αυτό..