Να και ένας που θυμήθηκε πως υπάρχουμε και μεις. Ήμουν έτοιμη να το ρωτήσω το γιατί δεν περιελάμβανε και τις Γυναίκες.
Στήθος, λαιμό, με αδυναμία στο κοίλωμα κάτω από το μήλο, είναι ωραίο μέρος να χωθεί το μεγάλο δάχτυλο με πίεση-ένα choking είναι μέσα στο παιχνίδι, πρόσωπο, με διάφορα παιχνίδια εκεί, τρελαίνομαι για πλάτη, γιατί δε σε βλέπει κιόλας και ίσως και να τον βάζει σε θέση ακόμη πιο υπό, και ένα που δεν έχει αναφερθεί και είναι πολύ διεγερτικό για τον άντρα, είναι στον κώλο, όπως είναι μπρούμυτα και καυλωμένος, τον βασανίζει να τον πιέζεις εκεί δίχως να είναι η πίεση τέτοια που να χύσει. μμμ

Μου αρέσει να ξεκινάω με παπούτσια, να βγάζω και να μένω με καλτσόν, αν και δυσκολεύει πολύ την ισορροπία, δεν το προτιμώ δλδ για κίνηση, σε δεσμεύει λιγάκι, το γυμνό πόδι κλειδώνει καλύτερα πάνω στο δέρμα και αφήνει μεγάλη ελευθερία κινήσεων στην Κυρίαρχη. Το πιο ικανοποιητικό για Μένα είναι με γυμνά πόδια, και το trampling να συνδυάζεται με πιεστική ποδολαγνεία, δλδ να παίζει λιγάκι και forced σενάριο. Και ευρύ πεδίο με εναλλαγές στη διάθεση και πολλά ταξίδια ανάμεσα σε Χάδι και Πόνο. Σκέφτομαι ως κατασκευή ένα joined toe ring, που να πιάνει τα τρία μεσαία δάχτυλα και που να έχει κάτι που θα πονάει όπως πατάω, ίσως να έχει κάποια μεταλλικά σημεία που είναι σαν μικρά καρφιά, να φοριέται σε φάσεις του trampling. Και δαγκώματα...
Best of the best είναι trampling με απαιτήσεις υποταγής και ολικής παράδοσης στην ποδολαγνεία.
φακ, φτιάχτηκα.