Άραγε, το γεγονός, ότι οι άνθρωποι που καταλαβαίνουν τί γράφω (σαν κείμενο), καθώς και τί θέλω να πω (σαν νόημα), με την επιλογή μου να γράψω αυτά που γράφω και όχι άλλα, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού συνταξιούχου ψαρά, που στα νιάτα του ψάρευε με δυναμίτη, να με ανησυχεί, γιατρέ μου?
Είπα να κόψω τον μακροσκελή λόγο και να στοιχειώσω, αλλά εις μάτην. Προκαλούμαι!
ΟΚ λοιπόν, είναι πρακτικά αδύνατο, τουλάχιστον στο δημόσιο λόγο, να πεις οτιδήποτε χωρίς να γενικεύσεις ή να ειδικεύσεις. Αλλιώς, πρέπει ο λόγος σου να είναι γεμάτος αστερίσκους, υποσημειώσεις και εξαιρέσεις. Γι αυτό πολλές φορές αναφέρομαι στον εαυτό μου!
Ffcrazy,
δεν επιθυμώ να μειώσω την αξία αυτής της θεωρίας που αναφέρεις, αλλά οφείλω να σε ενημερώσω πως αυτά που έγραψα, είναι η συχνότερη "απαρχή" του BDSM, στην καταγεγραμμένη σχετική ψυχαναλυτική βιβλιογραφία και όχι μόνο, αφού αφορά οποιεσδήποτε εναλλακτικές τάσεις, ακόμα και αυτές των ομοφυλοφίλων και είναι πέρα αυτών που ονομάζουμε vanilla.
Μου κάνει εντύπωση που αναφέρεσαι στο γεγονός των κυττάρων σαν ένδειξη (αν όχι σαν απόδειξη), του εγγενούς και όχι του επίκτητου. Αν δηλαδή, ζούσαμε σε μια κοινωνία που μας μόνωνε από τα ερεθίσματα περί BDSM, θα το είχαμε δηλαδή σαν λανθάνον γονίδιο?
Το ότι πολλοί έφηβοι βλέπουν μια εικόνα Κυριαρχίας και υποταγής και σε άλλους κάνει κλικ το κυριαρχικό, σε άλλους κλικ το υποτακτικό και σε άλλους δεν κάνει τίποτα, έχει μιλιούνια απλούστερες και λειτουργικότερες ερμηνείες από την ιδέα να είναι εγγενής μια προδιάθεση, για το τρόπο των ερωτικών status (!!!)
Ξεκαθαρίζω ότι απαντώ πάντα σχετικά και όχι απόλυτα, γιατί όλα είναι σχετικά σε αυτή τη ζωή. Αυτό το γνώριζε ο Λοξίας αλλά επίσης το 'πε και το 'δειξε και ο αναμαλλιάρης Αλβέρτος, με τη θεωρία της σχετικότητας.
Επίσης θα διευκρινίσω ότι ονομάζω "πραγματικότητα" αυτό που περισσεύει πέρα από την "πίστη" μας. Κι επειδή οι "πίστη" μας είναι ρευστή, ρευστή είναι και η πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, η βαρύτητα. Άλλη πραγματικότητα για την "βαρύτητα" είχαν τον 16ο αιώνα, άλλη τον 21ο. Όμως η πραγματικότητα "βαρύτητα" άλλαξε, όχι από τον Ίκαρο ή τον Ντα Βίντσι, αλλά από τους αδερφούς Ράιτ. Η λέξη όμως, δεν άλλαξε ποτέ!
Κάποιοι έσπευσαν να καταργήσουν όσα ρίχναμε στην ύπαρξη και στο θέλημα του Θεού. Η κίνηση όμως αυτή δημιούργησε ένα τεράστιο κενό στους ανθρώπους. Στην αρχή κλήθηκε να γεμίσει αυτό το κενό η Φύση, που όπως μας λένε αντιπαθεί τα κενά (η αλήθεια είναι πως η Ψυχή αντιπαθεί τα κενά και τα σχετικά, επειδή αγαπά τα Απόλυτα, αλλά μην ξεφεύγουμε από το θέμα).
Η σοφία της Φύσης ανακηρύχθηκε "super" αλλά για να μην μεταπηδήσουμε απότομα σε μια άλλη θεολογική φυσιολατρία με "τοτέμ" τη βιολογία και αυτό επειδή, εύκολα λες "σε δέρνω επειδή μου σηκώνεται, άρα είμαι σαδιστής, τί να κάνω τώρα, είναι η φύση μου λέμε!" αλλά δύσκολα λες ότι "όποτε βγαίνω με μια ωραία γυναίκα, με πιάνει άγχος και κόψιμο, άρα είμαι χέστης, τί να κάνω, είναι η φύση μου λέμε!", προτάθηκε να χαρτογραφηθεί μια παραγωγική μέθοδος κατασκευής ερμηνειών, με κανόνες, εσωτερική και εξωτερική συνέπεια και ελεγξιμότητα.
Γι αυτή τη μέθοδο στρατολογήθηκαν τα σύγχρονα μαθηματικά και οριοθετήθηκε η Λογική, σαν επιστήμη.
Τα εργαλεία ήταν πανίσχυρα και ο πειρασμός μεγάλος, αφου φάνηκε να μπορούν να καλύψουν όλα τα ανερμήνευτα. Αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν..... Κόπηκαν και αυτά στο ίδιο τεστ που κόπηκε και ο Χριστός: Δηλαδή, δεν μπόρεσαν να σώσουν τον εαυτό τους, πόσο μάλλον τους άλλους.
Ακόμη χειρότερα: οι ερμηνείες της νεωτερικότητας όπως αυτή που υποστηρίζεις αγαπητέ Ffcrazy, κατέδειξαν ότι:
α) δεν υπάρχει για όλα μία ερμηνεία, επειδή μπορεί να υπάρχουν πολλές.
και
β) δεν υπάρχει για όλα μία ερμηνεία, επειδή για κάποια φαινόμενα, δεν υπάρχει καμία.Πάντως, σας ευχαριστώ που μου ξαναθυμίσατε ότι έχω αφήσει στη μέση μια "ερμηνεία της ερμηνευτικότητας" και κάποτε πρέπει να την τακτοποιήσω.