86
« στις: Σεπτεμβρίου 29, 2011, 02:19:56 μμ »
Μερα Πειραματος 1η
Φυσαω . Φυσαω μα οι ανασες μας δεν συναντιουντε .
Φυσαω και τα μαλλια σου μενουν στην ιδια αδιαφορη θεση .
Λες , λες και εχουμε ενα τζαμι μπροστα .
Αυτο να θολωνει και εσυ να ζωγραφιζεις με το δαχτυλο σου φατσουλες .
Ετσι εκανα μικρος .
Φυσαγα και σχεδιαζα .
Φυσαω . Φυσαω και οι ανασες μου δεν συναντουν το προσωπο σου .
Δεν χαιδευουν το δερμα σου .
Μενουν κρυες , μοναχικα περιπλανιουντε .
Το τζαμι που κρατας μπροστα σου , το βλεπω , αλλα αδυνατω να το ξεπερασω .
Φυσαω με ολη μου την δυναμη , μα το μονο που καταφερνω ειναι να το θολωνω .
Και δεν το θελω . Δεν το θελω , γιατι δεν βλεπω εσενα .
Και τοτε με πιανει μια μανια και ζωγραφιζω φατσουλες για να μην ειμαι μονη μου .
Για να μου κρατουν παρεα μολις ξαναρθεις .
Μολις εμφανιστει το προσωπο σου στην γυαλινη επιφανεια .
Και τι καναμε μια ζωη ; μια ζωη φυσαγαμε γνωριζοντας οτι καμια ανασα δεν
καμια ανασα δεν θα ερθει σε επαφη .
Παρα μονο θα κινουντε στο απειρο . Και θα κινουντε , θα συναντησουν αλλους ανθρωπους πιθανως .
Κατι που εμεις δεν καναμε .
Εμεις μειναμε πισω απο ενα τζαμι .
Φυσαγαμε , φυσαγαμε και η μονη αντιδραση που παιρναμε ηταν το θολωμα του τζαμιου .
Το οποιο μας ελεγε να συνεχισουμε .
Που να παμε ; απο πισω δεν ξερουμε τι εχει , απο πισω απο το τζαμι ,
παντα βλεπουμε την ιδια εικονα . Και αν την χασουμε για λιγο , την αναπληρωνουμε .
Δημιουργουμε γελοιες φατσες για να κοροιδεψουμε τον εαυτο μας
και να επικεντρωθουμε σε αυτες .
Tελος μερας 1ης.
Εμφάνιση μηνυμάτων
