19
« στις: Σεπτεμβρίου 29, 2012, 05:43:59 μμ »
Madame Monique,
Στη ζωή μπορούμε να τη πατήσουμε με τα πάντα. Με τις γυναίκες / άντρες, ναρκωτικά, τζόγο, ποτά, οτιδήποτε. Κάπως έτσι εννοώ το λαβυρίνθο. Επίσης στη ζωή μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, απ το να τρυπιώμαστε σε ένα παγκάκι μέχρι μια βόλτα στο διάστημα. (impossible is nothing!!!)
Απλώνουμε χέρι και πάιρνουμε. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε σε τι απλώνουμε χέρι. (Ναρκωτικά και διαστημικά ταξίδια δε συμβιβάζονται)
Και όταν λέω για όρια, εννοώ για ένα πλάνο που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας : Απ το που ξεκινάμε και που περίπου θέλουμε να φτάσουμε. Τι είναι αυτό που θέλουμε να ζήσουμε!!
Φίλε συγγραφέα, αν μου επιτρέπεις, το να βρεθείς σε εκείνο το μπαρ των βορείων προαστίων ήταν και δικό σου σχέδιο ή προσπαθούσες πάση θυσία να ικανοποιήσεις το πλάνο της Έλενας?
Madame Monique, Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πως τα βίτσια και όχι μόνο πρέπει να φτάνουν στην επιφάνεια και να εκφράζονται.
P.S
Τα πρακτορεία σεξουαλικών ταξιδιών, χαλάνε τη μαγεία του ταξιδιου.
Ελπίζω να συννενοούμαστε!