δεν υπαρχει μπουρδελο για ποδολαγνια. εξαρταται απο την κοπελα. παντως εχεις πολλες πιθανοτητες , σχεδον 8/10 πουτανες γουσταρουν κυριως οι μεγαλυτερες σε ηλικια 27 plus. καλη τυχη

απλα τελεια...

Με τη γυναίκα μου καλά, το θέμα όμως είναι η κουμπάρα.

Μάλλον η καλύτερη τακτική είναι αυτή του έμπειρου de christoff με τη συνάδελφο, δηλαδή ειληκρινή εξομολόγηση του πόθου
και ότι ήθελε προκύψει.

Η κουμπαρα μου είναι ένα σαρανταρικο μιλφ που παρά τις δυο της γέννες εξακολουθεί να είναι μια πολύ καυτή γυναίκα. Λόγω οικογενειακής περεας και φιλίας με τον άντρα της (έχει δυο κόρες και εμείς έναν μικρό ) δεν της την έχω πέσει ποτέ αν και τον έχω ξεβουρτσισει άπειρες φορές με την πάρτη της.
Είμαστε λοιπόν ένα καλοκαιράκι στην βεράντα του σπιτιού μας τα δυο ζευγάρια (εγώ , η γυναίκα μου , ο κουμπάρος και η κουμπαρα μας) και τα τρια μας παιδιά να παίζουν στο δωμάτιο.  Φόραγε κάτι σαγιονάρες και είχε βαμμένα κόκκινα τα δάκτυλακια της, χρώμα που  μου αρέσει πολύ και έπαιζε ανέμελα την πατουσα της σε σημείο που δεν μπορούσα να ξεκόλληςω το βλέμμα μου από αυτή. Κάποια στιγμή η γυναίκα μου πήγε στην κουζίνα να ετοιμάσει φαγητό και ο κουμπάρος μου πήγε στο παιδικό δωμάτιο να δει τι κάνουν τα παιδιά. Εμείς συνεχίσαμε να συζητάμε και να αστειευομαστε στο χαλαρό και μιας και τη γνωρίζω πολλά χρόνια άρχισα να της τη λέω στο στυλ , μας έχετε σκλάβους εσείς οι γυναίκες και σας κάνουμε όλες τις δουλειές και σας έχουμε βασιλισες και αλλά χαζά μέχρι που τα πήρε (στην πλάκα πάντα) και αφήνει τη σαγιονάρα να γλυστρισει και να πέσει κάτω , σηκώνει την πατουσα της, ανοίγει τα δαχτυλάκια της όσο μπορούσε και μου λέει ε να και μου ρίχνει μια ποδο μούντζα. Τα δάχτυλα της έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο μου. Παγωσα και μου κόπηκε η ανάσα μη ξέροντας πως να αντίδρασω. Της λέω γελώντας , ωχ πως το έκανες αυτό? και στο καπάκι το ξανακάνει, ε να μου λέει και μου ξαναπλωνει την πατουσα της με τα δάκτυλακια βεντάλια. Δεν έχασα την ευκαιρία και αρπάζοντας την πατουσα της της λέω στα μούτρα σου η μούντζα, κρατώντας όσο περισσότερο μπορούσα την δροσερή της πατουσιτσα και το κάτω μέρος των δακτύλων της. Δεν μπορούσα να πιστέψω τι είχε παιχτεί. Είχα αγγίξει ένα σημείο πόθου πολλών ετών και αυτό με είχε σοκάρει. Το σκηνικό κράτησε λίγα δευτερόλεπτα αλλά εμένα μου είχε φανεί αιώνας. Ξαφνικά σοβαρεψαμε και μείναμε για λίγο αμίλητοι . Στη συνέχεια επέστρεψε ο κουμπάρος μου και συνεχίσαμε την κουβέντα. Το υπόλοιπο βράδυ σκεφτόμουν το μαγικό άγγιγμα και αφού φάγαμε και έφυγαν, κοίμησα τα γυναικόπαιδα, και ¨τίμησα ¨ τα ποδαράκια της κουμπαρουλας μου.

Η ιστορία είναι αληθινή. Σχόλια ευπρόσδεκτα.

Τυχαιρε , καλή χρόνια ...

Ωραίος ...